အပိုင္း ၄၈ : ေခါင္းအုံးေ႐ြးေတာ္သူ

6 2 0
                                    

❄️❄️❄️

ညေနခင္း ၅နာရီဟာ စက္တင္ဘာလအတြက္က ပတ္ဝန္းက်င္အေျခအေနၾကည့္ၿပီး ေရေရရာရာေျပာလို႔ရတဲ့အခ်ိန္ မဟုတ္သလိုပဲ။ ေနေရာင္က်ဲတဲ႐ွိတဲ့ေန႔လည္း႐ွိတယ္။ မႈန္မိႈင္းမိႈင္းေန႔လည္း႐ွိတယ္။ ဒီေန႔ေတာ့ တစ္ေနကုန္ ေနဆလိုက္ထိုးေနတာမို႔ အလင္းတန္းခပ္က်ဲက်ဲက ၿမိဳ႕ထဲက အိမ္ေခါင္မိုးေတြေပၚ ျဖတ္ေျပးေနဆဲ။

ကြၽန္ေတာ္ အစ္ကို႔အခန္းထဲကထြက္လာခဲ့ေတာ့ ေလွကားေပၚကတက္လာတဲ့ ကိုကို႔ကိုေတြ႕ရတယ္။ လက္ထဲမွာလည္း အိတ္တစ္အိတ္နဲ႔။

"ကိုကို... ဘယ္သြားလိုက္တာလဲ..."

"convenience store..."

ကိုကိုဟာ ေျဖစရာ႐ွိတာ ခပ္တိုတိုေျဖေပးရင္း ကြၽန္ေတာ္႕ကိုေက်ာ္သြားၿပီး သူ႕အခန္းတံခါးကိုဖြင့္ေနတယ္။

"မင္း အိမ္မျပန္ေသးဘူးလား..."

"ကိုကိုကလည္း... "

ေနေရာင္ေၾကာင့္ လင္းေျပာင္ေနတဲ့ ပလတ္စတစ္သားကို ေဖာက္ၿပီးျမင္ေနရတာက red spy ပုလင္းေလးသုံးလုံး။

"ငါမင္းကို လိုက္ပို႔ေပးရအုံးမွာလား..."

"မလိုပါဘူး... ကြၽန္ေတာ္႕ဆိုင္ကယ္ျပန္ယူဖို႔ရာ စာတိုက္ကေန သင္တန္းထိ တစ္ေခါက္ျပန္လိုက္ပို႔ေပးထားတာပဲ"

တံခါးလက္ကိုင္ကိုဆြဲဖြင့္လိုက္တဲ့အသံနဲ႔အတူ ကြၽန္ေတာ္ ကိုကို႔အနားကိုေရာက္လာခဲ့တယ္။ ကိုကိုက သူ႕အေနာက္ကေန အိမ္ထဲလိုက္ဝင္ဖို႔ေစာင့္ေနတဲ့ ကြၽန္ေတာ္႕ကို တစ္ခ်က္လွည့္ၾကည့္လိုက္လို႔ အထဲကိုဝင္သြားရဲ႕။ တံခါးကေတာ့ဖြင့္လ်က္ က်န္ေနခဲ့ပါတယ္။

ကြၽန္ေတာ္အထဲဝင္လာခဲ့ေတာ့... spy ပုလင္းေလးေတြကို အိတ္ထဲကထုတ္လို႔ စားပြဲပုေလးေပၚခ်ေနတဲ့ ကိုကို။

"ကိုကို... အစ္ကို႔ကိုလွမ္းမေခၚေတာ့ဘူးလား..."

"အံထူးျမတ္ ဒီေန႔မအားဘူး၊ seminar အတြက္ ဘာမွမျပင္ရေသးလို႔ ညလုံးေပါက္ စာၾကည့္ရမွာလို႔ ေက်ာင္းတုန္းကေျပာတာၾကားတယ္"

"ဒါဆို... ကြၽန္ေတာ္ကူေသာက္ေပးရမလား..."

ေက်ာကိုဆန္႔လို႔ အလြတ္ျဖစ္သြားတဲ့ႂကြပ္ႂကြပ္အိတ္ကို ျဖန္႔ၿပီး အခ်ိဳးက်က်ေခါက္ခ်ိဳးလိုက္ရင္း မ်က္ေတာင္မခတ္ဘဲ လွည့္ၾကည့္လာတဲ့တုံ႔ျပန္မႈ။

Heartless December❄️ ZG version जहाँ कहानियाँ रहती हैं। अभी खोजें