အပိုင္း ၆ : ဂိုက္ဆရာက OCD သမား ျဖစ္ေနတယ္

Start from the beginning
                                    

ကြၽန္‌ေတာ္ယူလာတဲ့ပုံႏွိပ္စာအုပ္ကို အသာလွန္ၾကည့္ေနသူဟာ ကြၽန္ေတာ့္မ်က္လုံးကို စိုက္ၾကည့္လာရင္း...။

"ႀကိဳေျပာထားတာဆိုေပမယ့္ ေပါ့ေပါ့တန္တန္လုပ္တာ မႀကိဳက္ဘူး၊ မင္းတိုးတက္ဖို႔လိုတဲ့ေနရာေတြအတြက္ ငါလုပ္ႏိုင္သမွ်အားစိုက္ၿပီး လုပ္ေပးမွာမို႔ မင္းအေနနဲ႔လည္း ေလးေလးနက္နက္ အားစိုက္ထုတ္ေစခ်င္တယ္"

"ဟုတ္၊ နားလည္ပါၿပီ"

"ၿပီးေတာ့ စာအုပ္ကို မလိပ္နဲ႔၊ စာ႐ြက္မေခါက္နဲ႔၊ တံေတြးဆြတ္ၿပီးမလွန္နဲ႔..."

ခ်က္ခ်င္းပဲ တံေတြးဆြတ္လွန္ဖို႔လွ်ာမွာ ကပ္ထားတဲ့လက္‌ေခ်ာင္းကို ျပန္႐ုတ္၊ အခန္းမွတ္ဖို႔ ေခါက္ပစ္ထားတဲ့ စာမ်က္ႏွာေတြကို ျပန္ျပဳျပင္ၿပီး လိပ္ၿပီးကိုင္ထားတဲ့ေမးခြန္းစာအုပ္ကို ျပန္ျဖန္႔လိုက္ရတယ္။

"လိပ္ကိုင္တာၾကာရင္ စာအုပ္ေတြက တြန္႔လိမ္ေကာက္ေကြးလာတယ္၊ ေပ်ာ့ဖတ္ၿပီး ႏြမ္းလြယ္လာတယ္၊ စာ႐ြက္ေခါက္ၿပီးမွတ္တဲ့အခါ ေခါက္ရာႀကီးရင္ႀကီးသေလာက္၊ အခ်ိန္ၾကာတာနဲ႔ အဲ့ဒီေနရာကစာလုံးေတြက ပ်က္လာတယ္၊ ေသးရင္ေတာင္ ၾကာလာေတာ့အရာထင္ၿပီး စာ႐ြက္ေထာင့္ေတြ ၿပဲသြားလိမ့္မယ္၊ မင္းစာအုပ္က တစ္ႏွစ္အတြင္း ဒီေလာက္က်ေနတာ အဲ့ဒါေၾကာင့္မို႔ပဲ... မင္းမွာမ႐ွိရင္ sticker notes နဲ႔ စာမွတ္ကဒ္ေပးမယ္၊ အဲ့ဒါသုံး... တံေတြးဆြတ္ၿပီး စာ႐ြက္လွန္တာကေတာ့ မင္းအတြက္ေရာ စာအုပ္အတြက္ပါ မေကာင္းဘူး၊ စာအုပ္ကအသစ္ဆိုရင္လည္း မင္းေၾကာင့္နံသြားမယ္၊ အေဟာင္းဆိုရင္လည္း အဲ့ဒီမွာ ကပ္ေနတဲ့ဖုန္နဲ႔ မျမင္ရတဲ့ဘတ္တီးရီးယားေတြက လက္ကတစ္ဆင့္ မင္းပါးစပ္ထဲ တိုက္႐ိုက္၀င္သြားမယ္၊ မင္းလက္ကပါ သန္႔႐ွင္းမေနရင္ ႏွစ္ဆပိုဆိုးအုံးမယ္၊ အဲ့ဒါေတြ ေနာက္ထားအုံးေတာ့... သူမ်ားပစၥည္းျဖစ္ျဖစ္ ကိုယ့္ပစၥည္းျဖစ္ျဖစ္ သုံးေနတဲ့ပစၥည္းကိုကိုင္တြယ္ပုံက ကိုယ့္ရဲ႕စိတ္ေနစိတ္ထားကို ျပတယ္၊ ႐ို႐ိုေသေသကိုင္..."

စစခ်င္းမွာပဲ သူသေဘာမေတြ႕တဲ့အမူအရာနဲ႔ အက်င့္ဆိုးလို႔ သတ္မွတ္ထားတဲ့အရာတခ်ိဳ႕ကို ကြၽန္ေတာ့္ဆီမွာ ေတြ႕လိုက္တဲ့အတြက္ စည္းကမ္းခ်က္ေျပာရတာ ေမာသြားပုံရတယ္။ စည္းစနစ္ႀကီးပုံရတဲ့ ဆရာေလးဟာ အသက္၀၀႐ွဴၿပီး စာအုပ္ကိုပိတ္လိုက္ရဲ႕။

Heartless December❄️ ZG version Where stories live. Discover now