Mafia e il suo bambino.(TAEKOOK)

~5

Yüzümü işgal eden ışık hüzmeleriyle gözlerimi aralamaya çalışmıştım. Pek başarılı olduğum söylenemezdi . Kendimi hala uykulu hissediyor, yattığım yerin sıcaklığı beni kendine yeniden çekiyordu. Bilincim hala gidip geliyor, uyku ve uyanıklık arasında dolaşıyordum. Uzun zaman sonra ilk defa böyle huzurlu bir uyku çekmiştim sanırım. Zaten uykuyu çok seviyordum, ancak uyumaya okulum sebebiyle pek vaktim olmuyordu. Öğlen derslerim de olsa da, genel olarak sabah derslerim vardı. Yatakta yan dönmeye çalışıyordum ancak çabalarıma rağmen başarılı olamıyordum.

Üzerimdeki ağır kol hareket etmemi engelliyordu. Zar zor nefes alabiliyordum. Bir saniye? Yatak? Kol?  Ne oluyordu? Hızlıca gözlerimi açıp doğrulmaya çalışmıştım, ancak bu pek mümkün olmamıştı.Taehyungun göğsünde uyumuştum. Dün gece yoğun ısrarlarıyla yanında yatmayı kabul etmiştim. Aramıza dizdiğim yastıklarla beni anca ikna edebilmişti. Gece aramıza koyduğum  yastıklarsa şu anda yerdeydiler. Zaten Taehyungdan ne beklerdim ki.

Sanki beni  yeterince  göğsüne bastırmıyormuş gibi, daha da kavrayarak beni iyice vücuduna yapıştırmıştı. Hala uyuyordu, ve uyurken gerçekten masum gözüküyordu. Ufak bir mırıltının ardından yan dönerek beni iyice göğsüne çekti. Bir bebek gibi arada kaşlarını çatıyor, ağzının şekli her saniye değişiyordu. Portre gibiydi resmen. Yüzü kalemle çizilmişçesine kusursuzdu. Yüzünün tüm detaylarını ezberlemek istercesine inceliyordum.

O sırada burnunun ucundaki minik ben dikkatimi çekmişti. Bu ben, yüzünün sertliğini kırıp, onu tatlı bir hale getiriyordu. Elimi kaldırıp yavaşça yüzüne yaklaştırmıştım. Ardından önce kaşlarının, ardından çene çizgisinin ve gözlerinin nazikçe üzerinden geçtim ve en sonunda da burnuna çıktım. Uyanmaması için olabildiğince nazik davranmaya çalışıyordum. Hatta elimin arada yüzüne deyip değmediğini bile hissedemiyordum. Burnunun ucundaki bene dokunduğumda, gülümsemeye başlamıştı.

Bir dakika? Uyumuyor muydu?
" Ölene kadar uyuyor taklidi mi yapsam, bir bebek beni sevmek için uyumamı bekliyor da." Gözlerini aralayıp şefkatle ve gülümseyerek yüzüme bakmaya başlamıştı. Kaşlarımı çatıp göğsüne bir yumruk indirmiştim. Onun yanında aşırı güçsüz kaldığımdan hissedip hissetmediğini bile sorguluyordum. Attığım yumrukla bir kahkaha atmıştı. Onu ilk defa kahkaha atarken görüyordum. İstemeden bakışlarım dudaklarına kaymıştı.

" Ya bırak beni Taehyung! Yapışmışsın zaten! Uykumdan mı faydalanıyorsun?!" Seslice konuşmamla iyice gülümseyip, kollarından çıkmaya çalışmamla beni iyice sıkıştırmıştı.
" Kimin uykudan faydalandığı belli küçük bey." Alayla konuşmasıyla göz devirmiştim.
Beni birden altına almış, yatakla arasında sıkışmamı sağlamıştı. Bana yaklaşmasıyla onu ittirmeye çalışıyordum, ancak bileklerimin yaralı olmayan kısımlarından tutup yatağa bastırmasıyla zaten başarılı olamayan eylemim iyice başarısızlaşıyordu.  Bileklerim yüksek oranda iyileşse de, yaralarım ancak kabuk bağlamaya başlamıştı. Tamamen iyileşmemişti ve eminim ki tamamen iyileşmesi birkaç ayı alacaktı. Bileklerimin açık rengi sebebiyle en ufak çizik dikkat çekerken, arkadaşlarımdan bunu nasıl gizleyeceğimi düşünüyordum.

" Taehyung yeter artık, istemiyorum."
Güne ondan  kurtulup banyoya koşmamla başlamıştık. Ardından hızlıca üzerimizi giyinip, aşağı kattaki yemek odasına geçmiştik. Kahvaltı yaparken konuşacağımızı söylemişti ancak yarım saattir ağzıma bir şeyler tıkmaya devam ediyordu. Normal bir zamanda yediğim
yemeğin birkaç katını yemiştim ve kendimi resmen kusacakmış gibi hissediyordum.

" Hadi bu son. Son bir aydır zayıfladın zaten iyice bebeğim. Yanakların bile söndü. Biraz kilo  almalısın." Son bir aydır? Beni bir aydan fazla bir süredir tanıyor olduğu açıktı.
Saatlerdir düşünmekten kafayı yiyecek kıvama gelmiştim resmen. Her farkında olmadan kırdığı pot beni hada da meraklandırıyordu.
İşin sonunda aramızdaki iletişimin şuanki gibi olmayacağını çoktan anlamıştım.
" Konuşmak istiyorum." Dayanamayıp tekrar şansımı denemiştim. Gerçekten en fazla ne olabilirdi? Bir markette falan görüp, ardından konferans sonrası böyle bir karara falan varmış olmalıydı.