ÜSTEĞMENCİĞİM | Yarı Texting ✓

2.2

Helllooooo
Nabersiniz kuşlarımmm
Güzel bir bölüm oldu aslında ama hâlâ aralarında ki buzlar erimedi
Keyifli okumalarrr

Medya; Yağız aşkım (Gözümüz gönlümüz açılsın şenlensin)

***
1 Hafta sonra...

Tam bir hafta olmuştu göreve gideli. En son attığı mesaj ile öğrenmiştim ve şimdi ona ne mesaj atabiliyor ne de yanına gidebiliyordum.

Çok zor durumdaydım. Her şey üst üste gelmişti ve daha da fenası Arda gelmişti. Yağız ile aramızda ki soğukluk hâlâ bitmemişken Arda'nın gelmesi berbat olmuştu. O şerefsizin hayatımda hep kötü olaylara sebebiyet verdiğini göz önünde bulundurunca kafayı yememek için neden bulamıyordum.

Mutfak penceresinin önünde kollarımı göğsümde birleştirmiş lojman bahçesinde oyun oynayan kızları izliyordum. Çocukken bende hep ip atlar, yerden yüksek oynardım.

Keşke çocukluğuma tekrar dönebilseydim.

"Tamam hala sağol. Yok yok rahatsız etmezsin sen beni halam. Öptüm seni Şeyda'ya da selam söyle lütfen." Mercan telefonu masanın üzerine koyup bir bardak soğuk su çıkarıp içti dolaptan. Sakin gözlerle izliyordum yalnızca onu.

"Ne oldu?" Sesim son bir haftadır inanılmaz derece de bitikti. Annem ve Baran da dönmüşlerdi tekrar. Kalmıştım yine bir başıma. Mercan vardı yanımda bir tek. İyiki vardı.

Ellerini saçlarının arasından geçirip sinirle, "Halam bile neden kalkıp bir anda buraya geldiğini bilmiyor. Duyunca şaşırdı. Şeyda'ya da sordum ama yok o da bilmiyor," diye homurdandı.

Silik bir tebessümle tekrar kızları izlemeye başladım. Arda, Mercanın kuzeniydi. Baba tarafından ve Mercan Arda ile görüşmezdi.

Kendi annesi bile öyle bir oğlu olduğunu bilse evlatlıktan reddeder Arda şerefsizini.

İç sesim ile yıldızlar barışıyordu aramızda son zamanlarda. Güldüm bu düşünceme.

Mercan sandalyede oturmuş kaşlarını çatarak düşünüyordu. Bu kızın ciddiyeti üzerinde emanet duruyordu resmen.

Yanında ki sandalyeyi çekip yüzümü avuçlarım arasına yasladım ve boş boş duvara baktım. Mercan konuşuyordu ama benim aklım tam dokuz gündür yüzünü görmediğim, sesini duymadığım, öpmediğim, kokusunu içime çekemediğim adamdaydı.

Çok içerlemiştim bu duruma. İçimde büyük bir korku vardı kimse fark etmese bile. Öyle bir korkuyordum ki nefessiz bırakacak gibiydi beni.

Allah'ım, nolur koru onu.

Sandalyeden sessizce kalkıp odaya girdim. Ağzımı açmadan cepli krem kargo pantolonumu ve üzerine uzun kollu pembe body'imi giyip saçlarımı üstten at kuyruğu yaptım. Rimel, kaş sabitleyici, pembe ruj ile tüm makyajımı tamamlamıştım.

Kulaklarıma altın sarısı halka küpelerim ve saatimi de taktıktan sonra parfüm sıktım ve kirlilerimi sepete koyup odadan çıktım.

Mercan omzunu mutfak kapısına yaslamış izliyordu beni. Kaşlarını çatmış bana bakarken ona, "Leyla ablanın yanına gideceğim. Birazdan hastaneye gideceğini bildiğimden sensiz gidiyorum," dedim.