ÜSTEĞMENCİĞİM | Yarı Texting ✓

1.7

Hellooooooo
Nabersiniz kuşlarımm
Dolu dolu bir bölümle geldim
Sonunu görüp de bana kızmayın ama 👉👈
Keyifli okumalarrr

***
Asansörler sonunda yapıldığı için merdivenle çıkmayla uğraşmamıştık. Yağız sırtını sağ tarafta ki kısma yaslamış aynadan görünen yansımamı izliyordu.

Daha çok stresten annesine ne diyeceğinin provasını yapan masum yansımama.

Gergindim. Hemde fazlasıyla. Yağız'ı davet etmiştim etmesine de annemin ne diyeceğini bilmiyordum. Düzelteyim anneme benim ne diyeceğimi.

Hastaneden arkadaşım dediğim anneme kızının asker arkadaşı ile kahvaltı yapma şoku.

Kendi düşünceme gülecektim az kalsın. Cidden çok salak biri olmuştum ben ya.

"Kübra bana gerilme sakın diyen sen değil miydin on dakika önce. Bence sen rahatla güzelim." Güzelim demesine mal mal sırıtarak baktım. Güzeli olmuştuk, gülmeyip napacaktık.

"Off ne bilim Yağız ya." Sızlana sızlana sırtımı Yağız gibi yaslayıp ayakkabılarıma baktım.

"Karşına baksana." Önce dediğine anlam veremedim ama sonradan asansör aynasından görünen yansımamıza baktım ve heyecanlanmadan edemedim.

Aramızda ki boy farkı bir yana uyumumuz çok dikkat çekiciydi. Yağız kollarını göğsünde toplayıp biraz daha yaklaştı bana. Yandan yandan sırıtık bir ifadeyle bakıyordu yüzüme. Ben hâlâ yansımamıza bakıyordum.

"Alamadın gözünü bir türlü." Eğlenceli çıkan sesiyle bende güldüm. Doğruydu alamamıştım. "Güzelmiş yansımamız."

Yağız'ın bana doğru eğildiğini fark ettim ama duran asansör yüzünden o da durmak zorunda kaldı. Sesli bir şekilde gülüp önce ben sonra o bizim kapının önüne yürüdük.

Kapıyı çalmadan derin bir nefes aldım. Geri verdim, tekrar aldım. Neredeyse bir dakikadır nefes egzersizi yapıyordum resmen. Yağız öylece yan tarafımda dikilmiş beni seyrediyordu.

Bugün de rezil olduk. Çok şükür gerizekalı

Bilmem kaçıncı kez gözlerimi devirip en sonunda zile bastım. Anahtarım vardı evet ama böylesi daha makbuldü bir kere. Ayağımı stresle sallarken birden saçlarım arasında hissettiğim dokunuşlar yüzünden ağzım açık kaldı resmen.

Arkama dönüp bakmak istedim ama yapamadım bunu. Elleri saçlarım arasında dolaşırken kadifemsi ses tonuyla konuşması bir an dizlerimin üzerine çökmeme neden olacak sandım. "Saçların birbirine karışmış hep."

Geri çekilip tam yanımda durdu. Ona bakacaktım ama açılan kapı buna engel oldu. Mercan açık bıraktığı uzun kestane rengi saçlarının önüne kırmızı tüylü tacımı takmış, üzerinde ise bana ait olan beyaz tişört giymişti.

"Giydiğin kıyafetlerimin kirasını alayım." Sinir bozucu bir yüz ifadesi yapıp içeriye girdi ama peşi sıra anneme doğru, "Seldoşum bizim kaçak geldi," diye bağırması yüzünden bir gün parçalayacaktım bu kızı.

Ve beklediğim an. Annem mutfaktan çıktığı gibi beni ve ayakkabılarını indirmiş beni bekleyen Yağız'ı görünce kaşlarını çattı ama hemen kendisini toplayıp, "Hoşgeldiniz çocuklar," diye neşeyle şakıdı ama sesinden buram buram sıçtığımı anlıyordum.