REBEL Desire

Chapter 54

NAVI POV

Second Destination: Malacanang of the North

Buti nalang sa Paoay din located ang next destination namin which is the Malacanang of the North na minsang naging tirahan ng mga Marcos, mas napadali lang tuloy ang pagtapos ng itinerary ni Mie.

This place became a museum showcasing Marcos memorabilia.

"Everything looks grand" sabi ni Mie pagkapasok namin.

"yah, look at staircase and the furnitures. Look, they even have a grand chandilier" sabi ko

"everything fits for a palace".bulong ko pa.

"the Marcos had a luxurious life" komento ni Mie. sang ayon din ako sa sinabi niya.

"the place is simple but elegant" sagot ko naman habang patuloy na tinitignan ang lugar.

"mayaman talaga sila, diba regalo to ni Imelda sa kanya"

"yes! On his 60th birthday" sagot ko.

"aba nagresearch ka rin ah" pang-aasar niya.

"nabasa ko lang" kibit balikat kong sagot.

Mie started to take pictures. Huge windows and large doors permit ventilations kaya mahangin ang paligid kahit na tirik na tirik ang araw sa labas.

Marcos memorabilia varies from books, jewelry, personal collections, paintings and a lot more.

A section inside the museum was allotted for miniature models of the accomplished infrastructures and promising projects during Marcos regime. All was a WOW! Kung iisipin mo nga naman andameng nagawa ni Marcos for our country during his reign.

I saw Mie left for the house veranda kaya sinundan ko siya.

"a full view of Paoay Lake" sabi ni Mie ng makalapit ako.

Pinagmasdan ko ang paligid, mahangin pero mainit talaga.

We had an impressive view of the lake. No wonder dito nagstay ang mga Marcos during holidays dahil na rin sa ganda ng view dito sa veranda sa second floor.

"yun ata yung golf course na sinasabi nung guide kanina" turo ni Mie.

tinignan ko naman at mukhang yun nga. ang ganda at ang laki ng lugar.

The garden is well maintained. Kung ganito siguro ang bahay namin, magsstay nalang ako ng bahay.

"are you hungry?" tanong ko sa kanya.

it's lunch time already at nagugutom na ko. e ano pa kaya si Mie diba.

"hindi pa naman" sagot niya.

"himala ata yan" pagtataka ko

"masama pa rin ba ang pakiramdam mo" pag-aalala ko.

"hindi lang ako gutom masama na agad ang pakiramdam? Ayos ka din ah. I'm fine." Nakangiti niyang sabi.

"hindi mo ko masisi, nag-aapoy ka sa lagnat kagabi"

"I'm fine" sagot niya at binigyan pa ulit ako ng malapad an ngiti.

"after this mag-lunch na tayo ah"

"oh yes naman" masigla niyang sabi.

"ooopsss! Ang laki" reaksyon yan ni Mie ng mapasok namin ang masters bedroom.

"ikaw ba naman ang president ganyan talaga kalaki yan" patukoy ko sa kama.

"kasya ang buong pamilya dito" sabi niya

"maybe 4 or 5" sabi ko naman.

"I want a bed as big as this"sabi niya

"aanhin mo ang ganyan kalaking bed kung may tatabi naman sayong multo" pananakot ko.

"tsss! Panira ka naman eh"

natawa na lang ako sa kanya.

I saw her open a bathroom door. Pati ba naman banyo titignan din niya.

"OMG Nie, it's so big. It's probably more spacious than a studio type residential condo."

Nang tignan ko ay malaki naman talaga, tama siya ng sabihing mas malaki pa to kesa sa ibang condo unit na nakita ko.

Pumasok siya sa loob.

"gumagana kaya to?" tanong niya sakin at tinutukoy ay ang toilet bowl.

I just shrug my shoulder. Lumapit siya dito at saka flinush.

Tss! It's not for public to use at alam niya yun pero nagawa pa rin niyang i-flush ito. I think she can't be a lawyer. She can't follow a simple rule.

Lumabas na kami sa kwarto at saka naman naglibot ulit.

"sa tingnin mo Nie bagay sakin ang ganito?" turo niya sa isang gown, kanina pa rin kasi kami naglilibot.

Nang tignan ko, gown pala yun ni Imelda Marcos noon.

"Hmmp, magmumukha kang kagalang galang" sabi ko.

"iba naman kasi ang itsura ng filipiñana na pinasuot samin nung grad pictorial. Maybe it's nice kung ganito yun." Sabi niya.

"you can wear that as a wedding gown if you like" out of nowhere kong sabi.

"tsss! I have my own wedding gown in mind. At malayong malayo sa desenyong ito." Turo niya

"anong gown ba ang gusto mo?"

"secret! Baka mausog eh"

"tsss! Ang dame mong alam"

"kontrabida" she snapped tas nagwalk out.

Hays! Mga babae talaga. Ang hirap ispelengen.

Bago umalis ay tinignan ko ulit ang Filipiniana gown and I imagine Mie wearing it. Napangiti na lang ako sa pag-iisip nun.

After soaking in the culture and heritage inside the museum, we went outside and breathe in the fresh breeze blowing across Paoay Lake.

Naglakad kami papuntang lake, there's a wooden viewing built beside the lake for the tourist convenience who wants to enjoy the view and take pictures.

Adjacent to the lake is the golf course. Tanaw rin mula dito ang maganda at malaking bahay, the Malacanang of the North. The lake is very calm. The water seemed untouched.

Manong being nice as he is, took a picture of us in front of the lake and of the house.

Bago pa man kami makaalis ay nagsuggest si manong kung gusto daw ba namin matry ang paddle boarding. Tatangihan ko na sana ng biglang sumang-ayon si Mie

"Mie naman! No extreme activities diba?" paalala ko.

"okay na ko Nie, you don't have to worry. Let's just enjoy the day"

"hindi ka ba nakikinig kanina, there's a legend behind the lake. Delikado" ang sabi kasi marame ng napahamak sa lawang yan at ayokong mapabilang kami ni Mie.

"ano ka ba Nie, higit kanino man ikaw ang kilala kong hindi naniniwala sa mga ganyan. You're a book based, evidence based type of person diba?"

what she said is true, pero wala naman masama kung maniniwala lalo na kung safety na ang pinag-uusap. Lalo na at kagagaling lang niya sa sakit.

"let's just have our lunch" pag-aaya ko.

"pero Nie sandali lang tayo. Parang surfing lang yun diba kuya?" tanong niya sa driver namin.

"parang ganun na rin, wala nga lang wave" sagot nito sa kanya.

"edi mas okay, mas safe yun" masayang sabi niya.

Hinatak na niya ako para makapag paddle board, gusto ko sanang pagsabihan si manong dahil sa suggestion na binigay niya pero wala eh, andito na at wala akong magagawa kapag si Mie na ang nag-aya.

Wag mong sabihing under talaga ako pagdating sa kanya. waaaahhhh! Nakapanlulumong isipin yun.