Charmed Series #1 : Fooling In Love ✓

Chapter 19

Chapter 19 : Tutor 

“Anak, may piano sila roon sa lobby. Gusto mo itry? Pakita mo kay Papa mo bago tayo aalis. ” Sabi ni Mama sa akin habang nagbibihis ako. Nagsuot ako ng maong shorts at tank top na kulay blue bago ako nag-suot ng cardigan ko.

Tumango naman ako sa kanyang sinabi. “Sige ‘ma, nasaan ba ‘yun?” I smiled. 

Nang matapos na akong magbihis ay sabay na kaming lumabas ni Mama sa nirentahan namin na cabin. Si papa ay nasa lobby na ngayon dahil nagbabayad sa mga miscellaneous fees namin dito. 

“Yan anak oh..” turo ni Mama sa kulay brown na piano sa aking harapan. May mga kurtina ito sa gilid. Nakatagilid naman ito sa view ng dagat. 

Ngumiti ako kay Mama. “Sige ‘ma, may bayad ba ‘to?” I asked her. Umiling naman siya. “Wala, I assured the workers naman na you know how the play kaya ipa

pahiram muna sa atin iyan ng resort.” Mama informed me while smiling.

Nagpunta ako sa piano bago ko pinadaan ang aking daliri sa ibabaw bito I slowly took the chair at dahan-dahan na umupo. I tilted my head and massage my hand for a bit. 

Napalingon ako kay  Mama pagkatapos. 

“Anong song itutugtog ko ‘ma?” 

May malaki siyang ngiti habang nakatingin sa akin. 

She waved her hands. “Kahit ano, alam ko naman na magaling ka riyan eh.” She said motivating me.

I could not help but to smile 

Bago ako tumango sa kanya at inumpisahan ang pag pindot ng isang key. 

“Ano ‘yan? Aba anak ba natin ‘yan?” Narinig kong boses ni Papa sa likod ko. 

“Oo, diba ang galing? Hintayin mo kapag mag-chorus ‘yan!”

I decided to play the song Can't Help Falling In Love with you. Iyon lang ang mas memorize at detalyadong kanta na kaya kong pinapatugtog sa piano.

I closed my eyes as I played the keys with my fingers. It makes my heart at peace while I'm playing this song, parang naging hopeless romantic ako sa pag-aakala na meron akong the one. 

As I'm feeling the rhythm of the song, my eyes unknowingly open, there's something that urges me to look at the sea while playing the piano. 

Ngunit, hindi lang karagatan ang nakikita ko kundi siya. He's standing below the coconut tree. Hands on his khaki shorts pockets, nakapolo siyang baby blue. Naka-shades rin siya ngunit tinanggal niya iyon ng napatingin ako sa kanya. 

“Can't help falling In love with you...” I heard my Mom's voice from behind at sinundan iyon ng halakhak ni Papa na parang kinikilig. 

I smiled. Iniwas ko ang tingin sa kanya at nag-focus sa pagpa-piano. But his figure keeps distracting my peripheral kaya hindi ko mapigilan na sinulyapan siya ulit roon. 

He's just standing there, watching me playing the piano. Dahil sa marahas at malamig na hangin galing sa karagatan ay sinasabay ang kanyang buhok sa direksyon nito

But still, he looks so fine or should I say handsome? 

He had these slightly hooded eyes as he watched me, his proud nose..his red lips..especially his brows that really got me in.

Naalala ko ang nangyari kagabi. Natakasan  ko siya dahil sa malakas na kabog ng puso ko. Hindi ko kaya na ganoon kami ka-lapit. It makes me feel unfamiliar emotions na hindi ko ma explain and I feel like it's dangerous.