Part 1

1.9K 77 9
                                    

"Ρε Μαρία, τελείωνε, τα κορίτσια περιμένουν" φώναξε η μάνα μου από τον κάτω όροφο για δέκατη φορά και εγώ επιτέλους πήρα απόφαση να σηκωθώ από το κρεβάτι. Πρώτη μετά σχολείου μετά τις διακοπές, και ήδη νιώθω κουρασμένη ακόμα και στην σκέψη.

Έτρεξα στο μπάνιο και έκανα την πρωινή ρουτίνα μου. Έπειτα, πήγα στο δωμάτιο μου και έβαλα ένα μαύρο τζιν το οποίο είχε σκισίματα σε μερικά σημεία και μία άσπρη μπλούζα με κορδόνια στο στήθος, έβαλα τα μαύρα vans μου και αφού άρπαξα την τσάντα μου, κατέβηκα τρέχοντας κάτω για να φύγω.

 Έπειτα, πήγα στο δωμάτιο μου και έβαλα ένα μαύρο τζιν το οποίο είχε σκισίματα σε μερικά σημεία και μία άσπρη μπλούζα με κορδόνια στο στήθος, έβαλα τα μαύρα vans μου και αφού άρπαξα την τσάντα μου, κατέβηκα τρέχοντας κάτω για να φύγω

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

" Άντε ρε Μαρ θα αργήσουμε και θα μας κράξουν πάλι" είπε η Τζένη και ρόλαρε τα μάτια της μόλις με είδε να κατεβαίνω. Η Χρύσα χάζευε στο κινητό της, το οποίο έβαλε στην τσέπη της λίγα δευτερόλεπτα αργότερα. Βγήκαμε από το σπίτι, και φώναξα για να χαιρετίσω την μάνα μου. Στον δρόμο ήμασταν και οι τρεις σιωπηλές.

"Μαρ, πρέπει να σου πω κάτι γιατί νιώθω πολύ περίεργα." είπε η Τζένη και άρχισα να τρομάζω... Ήταν πολύ σοβαρή.

"Τι έγινε;" την ρώτησα και περίμενα απάντηση. Πολλά πράγματα πέρασαν από το μυαλό μου και μερικά με τρόμαζαν πολύ.

" Δεν είναι κάτι ιδιαίτερο, αλλά δεν μου αρέσει η κατάσταση. Ξέρεις ότι έχω έναν ξάδερφο ο οποίος έμενε στην Αγγλία, σωστά;" με ρώτησε και έγνεψα, δίνοντας της το περιθώριο να συνεχίσει. "Γουέλ... Έρχεται στο σχολείο μας και θα είναι πολύ περίεργη η κατάσταση." είπε.

"Μ'αρέσει που για κάτι τόσο απλό έχεις κάνει έναν πρόλογο λες και πάσχεις από κάποια ανίατη ασθένεια. Δεν καταλαβαίνω το πρόβλημα σου. Αντί να χαίρεσαι, έχεις και θέμα; Εγώ στην θέση σου θα έκανα πάρτυ." της είπα και εκείνη εξέπνευσε απογοητευμένη.

" Απλά θα δημιουργήσει προβλήματα, γι αυτό. Δεν είναι και ο πιο ήρεμος χαρακτήρας και γω θα πρέπει να τον νταντεύω." είπε και συνέχισε να προχωράει με σκυμμένο το κεφάλι.

"Νομίζω είσαι λίγο βιαστική. Εξάλλου σκέψου ότι δεν θα ξέρει κανέναν εκεί και αναγκαστικά θα πρέπει να κάτσει μαζί μας, οπότε θα μπορείς να τον ελέγχεις κάπως." της είπα και προσπάθησα να της φτιάξω το κέφι, πράγμα που πιθανόν κατάφερα, αλλά τελικά κατάφερα να αγχώσω και εμένα, καθώς μισώ να γνωρίζω καινούρια άτομα.

Μακριά σου.(Υπό διόρθωση.)Where stories live. Discover now