İyi Değilim Ben | Altay Bayındır

Özel Bölüm 5

Ay helooo

Bu hikayede son defa buluşuyoruz....

Büyüdük geliştik tabi

Sizden bölüm sonu bir şeyler isteyecegim ve cevap verirsenix çok sevinirimmm

Neyse neyse hadiii

Sevgi Bayındır;

Çok olmuş buralara yazmayalı. Neredeyse 4 yıl, özlemişim. Hayatımı yazmak, bana artık keyif veriyor. Eskiden acı verirdi.

"Anne, hadisene tören başlayacak"

Alena, ilk göz ağrımız. Avukat olmuştu, cübbe giydirme töreni vardı. Onun cübbesini eski bir avukat olarak ben giydirecektim. Kaç yıldır avukatlık yapmıyordum, 23,24?

Altay ve Utku önden gitmişlerdi salona. Biz arkalarından gelecektik. İkizler babaannelerindeydiler.

Toplularımızın sesi salonu inletirken ikimiz birlikte girmiştik salondan. O kenardaki kapıdan içeri girmişti. Ben ise onun peşinden geçmiştim oraya.

Bir çok kişinin diploması verildiğinde en son Alena çağırıldı, bölüm birincisi olarak.

Cübbesini giydirmek için beni çağırdıklarında onun yanına gidip cübbesini giydirdim. Altay ve Utku fotoğraf çekiyorlardı.

Akademisyenlerden biri Aleyna hakkında bir şey söylerken sahneden Altay'a baktım.

İkimizde, 'Biz Başardık' bakışı atıyorduk.

~

"Hepsi çok büyüdü"

Yıllar sonrasından tekrar merhabalar.

Artık 45 yaşında değildim. 50 yaşındaydım ve artık ölüme çok daha yakındım.

"Ben sizin mesleklerinizi unutuyorum, sayın bakayım" dedi Hazal. Şu sıralar çok unutkandı.

"Ben avukatım ya anne" dedi Alena.

Hazal kaşlarını çatıp, "Ne annesi yavrum, annen orada ya" diyerek beni gösterdi.

Utku ve Alena birbirlerine bakıp derin nefes aldılar.

"Annecim bende mühendis oldum ya, uzay mühendisi" dedi Utku.

Saye, "Bende antrenör oldum anne" dedi.

Belinay, "Doktor oldum ben Hazal Teyze" dedi.

Ilgaz, "Savcı oldum ya ben" dedi.

Aden ve Arel, "Biz ikimizde mimarlık okuyoruz Hazal Teyze" dedi.

Helin ve Oflazın ikinci çocukları Artun daha lisedeydi.

Maya, henüz bir meslek istemiyordu. Mezuna kalmıştı.

Larya, "Hazal Teyze, tercüman oldum ya ben" dedi.

Yekta ve Liva'nın tek çocuğu Ela, daha lise 3 deydi.

Hepsi olmasada mesleklerini ellerine almışlardı.

Aralarından sadece Aleyna ve Utku evlenmiş, Belinay ve Ilgaz önümüzdeki sene evleneceklerdi.

Saye ve sevgilisi henüz piyasaya çıkmamıştı. Yıllardır sır gibi saklasada sevgilisi olduğunu biliyorduk.

O ölse antrenör olmazdı çünkü.

Kapı çaldığında hepimiz ayaklandık.

Alena kapıyı açtığında Umut ve çekirdek ailesi girmişti içeri.

Uzay koşarak bize sarılınca hepimiz gülerek sarılışına karşılık vermiştik.

Barkın arkadan arkadan cool cool gelmeye çalışıyordu.

Altay ensesinden tutup kendisine çekmişti onu.

Sıra Umut ve Berata geldiğinde burun kıvırmıştım. Onlarda gülerek sarılmışlardı bize.

Tekrar kapı çalındığında kaşlarımı çattım.

"Birini mi bekliyorduk?" dedi Aral.

Kafamı olumsuz anlamda sallayıp kapıya doğru ilerledim.

Berke?

Tamayın Berkesi değil, bildiğimiz Özer olan.

"Naber?" dedi bir anda.

Kaşlarımı kaldırıp cevap verdim, "İyi, sen?"

Kafa salladı, "içeri gelebilir miyim?" dedi.

Kafamı olumlu anlamda sallayıp kapının önünden çekildim.

Herkes şaşırmıştı.

Berke, "Ateşkes?" derken elini uzattı ortaya.

Altay gidip sarıldı. Nikah şahidimizdi şimdi. İlk nikah şahidimiz yani.

Berkeyi çok çabuk kabul etmiş çocukları onlarla tanıştırmıştık.

Barkın, "Sen 21 sezonundaki 2-1 mağlubiyetimizdeki kaleci değil misin?" dedi.

"Biz kazandık ya o derbiyi" dedi Berke.

Berat, "Yok Berke amcası, o Fenerbahçeli değil, gsli" dedi.

Berke ona değişik bakıp, "hee o bendim" dedi.

"Ama bi sonraki sezon ne güzel soktuk 3 tane" dedi Barkın gülerek.

Altay ona bir yastık fırlatıp, "Kes sesini sikerim belanı" dedi.

Umut, "at dayısı at. Hak ediyor o" dedi.

Altay Umuttan gazı alıp koltukta bütün yastıkları Barkına atmıştı.

Barkın ayaklarını götüne vura vura koşmuştu.

Onların bu hâllerine gülmüştük.

Zaman çok çabuk geçiyordu.

Veeee bitti.

Bu karakterleri bir hikayemde daha okuyacaksınız. Hangi kitap ve kimin ağzından yazılacağıni size soruyorum

Sizce ayni kadronun geçtiği hikaye kimin agzindan yazılacak?

Ve kitapta en sevdiginiz yer varsa orayi ogrenmek istiyorum soylerseniz mutlu olurum.

Ve işte asil final bu..

bir de sizinle bir şey konusmam ve size tesekkur etmem gerek.

Özel ilginiz, yorumlarınız, oylarınızın benim için ne kadar kıymetli olduğunu size anlatamam. Hâla her wattpadı açtığımda 30+ bildirim görüyorum ve sadece bu kitaba özel değil ilginiz. Çok çok teşekkür ederim. Her zaman aklımda olan kurguların canlanmasına vesile oldukları için canımız futbolcularımızada her zaman beni başlayıp bölüm attıranlarada çok teşekkür ederim.

Bir sonraki hikâyelerimde gorusuruzzzzzz