İyi Değilim Ben | Altay Bayındır

36

Ay heloooo

Enisteniz var yaaaa bir icim suuuu

Olurum onun sari saclarinaa sigara icisine yaaaaaa

Neyse neyse dijsosnfis

Bolum sarkisi;

Beyoğlu - Emir Can İğrek

"İnsan iki yabancıdan da daha yabancı olabilirmiş"

Bu da sevdiğim bir bolum

Neyse neyse haadiiii

Altay Bayındır'dan;

Sevgi yeniden ameliyathanedeydi. İkisinde de ölümle mücadele ediyordu.

Bu sefer kurtulacaktı, inanıyordum artık.

Tabi, Tamay'ın sayesinde.

Yine tam kadro buradaydık. Déjà vu yaşıyordum resmen.

Çocuklar annemdeydi, Sevgi hastaneye yattığından beri yani.

Beraber geliyorlar, beraber gidiyorlardı.

"Buralarda sizleri görmekten bıktım, ne zaman ara veriyorsunuz hastanelere?"

Deniz gelmişti. Hastane perisi olab

Helin ve Deniz birbirlerine bakıp hastane perisine göbeklerini gösterdiler.

Helin zaten doğurdu doğuracaktı. Deniz'de yeni öğrenmişti.

"Aa hayırlı olsun" dedi Deniz gülümserken.

"Sen nasılsın?" diye sordu Aral.

Hepimiz Deniz'i tanıyorduk artık. Gerçi bu hastanede olan herkes onu tanıyordur. Peri derken yalan söylemiyordum.

Kafasını salladı, "Aynı, artık omuzlarımı hareket ettirebiliyorum. Bacaklarımı ve sırtımı oynatabilsem, normale dönüyorum" dedi.

Sevinmiştim, Sevgi'de duysa çok sevinirdi.

"O peki?" diye sordum.

Gülümsedi, "Serbest" dedi.

"Nasıl yani? Başka bir kadına ya da sana bir daha aynı şeyi yapmayacağı ne malum?" dedim.

O şerefsiz bunları yapıp birde dışarı çıkıyordu, elini kolunu sallayarak.

"Bilmiyorum, bana yapamayacağı kesin ama" dedi.

Kaşlarımı çattım.

Elini gösterdi. Yüzük vardı.

"Emir'le mi?" dedim.

Kafasını salladı, "çok sevindim" dedim.

"İnan her sey bir anda oluyor" dedi gülerek.

~

Sevgi Bayındır'dan

Üzerimdeki yorgunluk bir anda alınmış gibiydi uyandığımda.

Yine bir hastane ışığına uyanmak pek iyi değildi ama neyse.

Gözlerimi tam açtığımda etrafıma bakındım. Doktor bile yoktu.

Ama camdan uyandığımı gören Altay doktoru çağırmıştı.

Doktor geldiğinde, "Geçmiş olsun Sevgi Hanım, kanserinizi atlattınız. Ameliyat gayet başarılıydı" dedi.

Mutluluktan gözlerim doluyordu.

Ben ölmeyecektim, çocuklarım benle beraber büyüyecekti.

"Teşekkür ederim doktor hanım, bir de saçlarım ve kaşlarım, ne zaman çıkar?" diye sordum.

Derin nefes aldı, "Size tam olarak bir süre veremem, ama çıkmaya baslayacaklar. Vücudunuzdaki morluk ve çürüklerde eskisi haline döner. Şu aralar yorulamamaya dikkat ederseniz sizin için daha iyi olur. Geçmiş olsun tekrardan" dedi ve odadan çıktı.

O çıktığında Altay'lar girmişti.

Altay yanıma koyup yüzümün her yerini öpmüştü.

"Sevgilim"

Ona gülümseyip, "Sal beni" demiştim.

Herkes tek tek geçmiş olsun diyor onlarla gırgır ediyorduk.

Kapının önünde Deniz vardı, hastane perisi olan.

"Deniz, gelsene" dedim ona elimle gel işareti yaparken.

O da geçmiş olsun dedikten sonra gitti. Fizyoterapisi devam ediyordu.

"Tekrar aramıza hoşgeldiniz Sevgi Bayındır" dedi Umut.

Ona imayla bir bakış attım, "Hoşbulduk Umut Bayındır" dedim.

Berat, "Özdemir, Özdemir" dedi uzatarak.

"Ay hamsi kafa bir sus tamam anladık evlisiniz" dedim.

Altay, "Karıma laf etme seni döverim hamsi kafa" dedi.

Gülümsedim.

"Yemedik karını" dedi Berat.

Bu çocuk bozmuştu ya.

"Yoruldum" dedim.

Altay hemen yastıklarımla oynayıp en rahat edebileceğim konuma geçirmişti beni.

"Uyu bebeğim" dedi Altay.

Kafa sakladım, depderin bir uykuya dalmıştım.

Ay bunu da atlattık cok sukur

Neyse neyse

Sevgi bölüm at