İyi Değilim Ben | Altay Bayındır

29

Ay heloooo

Bu arada çok umutsuzluğa kapılmayın ya

Sonuçta bu hikayedeki karakterlerinden birinin ismi Umut ehehehe

Neyse neyse

Bolum sarkisi

Hep de Yorgun- Yaşlı Amca

Hadiiiiii

"Yoruldum ama annecim"

Alena'yla oyun oynamaya çalışıyordum. Gerçi 2 dakikada bir soluklanmam gerekiyordu.

Alena, "Anniş, sen yine mi kardeş getireceksin?" dedi.

Gülümsedim, "Hayır annecim, kardeş falan yok. Sadece ben biraz halsizim ve kendimi iyi hissetmiyorum. O yüzden çabuk yoruluyorum" dedim.

İyi ki büyük değildi. Anlamıyordu şimdi.

Alena gülümseyerek kafa salladı.

Biraz oturup dinlenince tekrar ayağa kalktım, "şimdi oynayabiliriz annecim" dedim gülümserken.

Alena kafasını sağa sola salladı, "Hayır anniş, sen dinlen uyu. Ben kendimde oynaya bilirim" dedi.

Gözlerim doluyordu, "Oynayabilirdik annecim, çok istersen sabaha kadar dinlenir dinlenir oynarım seninle" dedim.

Alena kafasını tekrar salladı, "Olmaazzz babam gelene kadar senle birlikte oturacağım ve babiş gelince uyuyacağım" dedi.

Onu kucağıma alıp öpüyordum. Eskisi kadar tutamıyordum onu. Kolum uyuşuyordu.

Alena'yı yavaş yavaş aşağı indirmiştim.

Alena gülerek koltuğa oturdu ve televizyonu açtı.

Sevdiği bir çizgi filmde durup izlemeye başlamıştı.

Bende mutfağa gidip ona bir kaç şeyler hazırladım.

Ona yiyeceklerini verdiğimde bana teşekkür edip devam etmişti filmine.

O film izlerken bende ikizlere baktım. Uyuyorlardı. Ya bir daha uyuduklarını göremezsemdi?

Gözlerim dolarken yanlarından ayrıldım.

Banyoya girip kendime baktım.

Saçlarımı taradım.

Tomar tomar geliyordu saçlarım.

Bazı yerleri seğirmeye bile başlamıştı.

Aynadaki görüntümden hep memnun olmaya çalışmıştım, bu yaşıma kadar.

Gülümsedim, hâlâ çok güzel gülüyordum.

Gülüşüm çalınmamıştı ve ben çalınmaması için direnecektim.

Çocuklarım, sevdiğim adam için direnecektim ve bu savaştan güçlü çıkan ben olacaktım.

Biraz daha kendime bakarken arkadan bir kol belimi kavramıştı.

Gülüp saçlarını öptüm. O benim boynuma öpücükler konduruyordu.

"Çok güzelsin, mükemmelsin" dedi Altay.

Güldüm, öyle olmadığımı biliyordum.

"Hadi gel, yemek bırakmıştım ama yememişsin" dedi elimi tutarak.

Kaşlarımı çatmaya çalıştım, "Neredeydin ki?" dedim.

"Söylemedim mi?" dedi şaşkınca.

Omuz silktim,

"Sözleşme imzalamaya gittim, Fenerbahçe ile devam imzası. Gelmeni isterdim ama yorulmanı istemiyorum" dedi.

Kafa salladım, "Kaç yıllık?" dedim.

"Bir 3 yıl daha buradayız galiba" dedi gülümserken.

Kafa salladım.

Mutfağa gittiğimizde Alena hâlâ filmini izliyordu.

O önceden yaptığı yemeği ısıtıp önüme koydu. Bir kaç kaşık alıp ittirdim.

Şu an bile kusmak istiyordum ve kolum ağrıyordu.

"O bitecek Sevgi Hanım" dedi Altay otururken.

Kafamı olumsuz anlamda salladım, "yiyemiyorum Altay, kolunu kaldıracak halim yok" dedim.

Derin nefes aldıktan sonra tabağı alıp bana yedirmeye başladı.

"Altay yeter yiyemem, gerçekten kusarım" dedim.

Gerçekten kusacağımı anlayınca yedirmeyi bırakmıştı.

"İyi misin?" dedi.

Kafamı salladım, "iyiyim iyiyim, karnım ilk defa doydu bir kaç gündür galiba" dedim.

Gülümsedi.

Ayağa kalktığımda beni bebek gibi kucaklamış odaya götürüyordu.

"Napıyorsun be" dedim gülerek.

Gülerek, "Karımı taşıyorum" dedi.

Kafa salladım. Odaya girdiğimizde beni yatağa koydu üstümü örttü ve sevdiğim şarkıları açtı.

"Şimdi sen uyuyorsun, Alena uyuyor ondan sonra ikizleri alıp geliyorum bende uyuyorum. Nasıl fikir" dedi gülerek.

Kafa sallarım, "Mükemmel fikir" dedim.

Dediklerini gerçekleştirdikten sonra yanıma uzanmış yatıyordu.

Ben onun göğsüne yatmıştım. Boy farkı biraz absürttü ama huzurluydum.

Anladığım kadarıyla o da huzurluydu.

Aaaaaaaaaaaaaa