Aşk🕊️

991 95 116
                                    

"İyi dersler, Papatyam."

Başımdan öptüğünde istemesem de kollarımı ayırdım babamdan. Yanağımı okşayıp gülümsedi. Kocaman gülümsedim.

"İyi çalışmalar, babacığım. Dönüşte de alır mısın beni?"

Düşünür gibi yaptığında omuzlarımı düşürdüm hemen. Gözlerini gözlerime çevirip hafifçe güldü.

"İşlerimi erken bitireceğim bugün, inşallah. Seni almaya gelirim. Hemen yüzünü asma."

Heyecanla yerimde kıpırdanıp gülümsedim. Güldü.

"Tamam, o zaman. Görüşürüz. Allah'a emanet ol." dedim heyecanla. Babam bir süre yüzüme bakıp gülümsedi içtenlikle. Gülümsedim.

"Görüşürüz kızım. Dikkat et kendine. Allah'a emanet ol."

Babam arabasına doğru ilerlerken seslendim.

"Sen de dikkat et kendine babacığım!"

Kapıyı açıp başını bana çevirdi. Gülümsüyordu. El salladım. El salladı gülerek. Arabaya bindi ve kornoya bastı. Hafifçe güldüm.

Bu okuluna gir, aklım sende kalmasın demek.

Araba hareketlendiğinde okula doğru ilerledim. Okulun bahçesi çok da kalabalık değildi. Biraz erken geldim bugün okula. Servisle gelmek yerine babamla gelmek istedim. Aynı şekilde dönüşte de babamla eve döneceğim, inşallah. Babamı çok seviyorum.

Merdivenleri bitirip sınıfa doğru ilerledim. Koridorlar boştu. Erken saatte gelmek böyle oluyor.

Sınıf kapısının önüne geldiğimde elim kapı koluna uzanırken içeriden gelen sesle duraksadım. Biri şarkı söylüyordu. Kapı kolunu biraz daha kavrayıp kulak kabarttım.

Canım kardeşim, bak senin ellerinde hayatımız
Uçan kuştaki güzelliği kaybettik, hastayız

Çok sıkıldım ağlamaktan, durmaktan
Bu ahlaksız oyunlara devam etmek günah

Uyan artık uyan
Uyan dostum uyan
Uyan artık uyan karanlık uykundan

Çok hoş ses tonu vardı. Sesi yakın geliyordu bana. İçeride oluşan sessizlikle huzursuzca yerimde kıpırdandım. Devam et...

"Olmuyor, olmuyor. Bir türlü adapte olamıyorum." dedi sıkıntıyla. Çağan?

Kapı kolunu indirip kapıyı araladım. İçeriye geçtiğimde elini dağınık saçlarından çekip başını kaldırdı. Kocaman açtığı kahverengi gözleriyle bana bakıyordu. Beni beklemiyordu anlaşılan.

"Günaydın." dedim gülümseyerek. Haftasonunun ardından onu özlediğimi fark ettim. Yerinde dikleşip gülümsedi hemen.

"Günaydın."

Sınıfta ondan başka kimse yoktu. Sırasının üzerindeki kağıtla duraksadım. Söylediği şarkının sözleri olmalı.

"O kağıt ne?" deyip başımı kaldırdım. Başını kağıttan kaldırıp bana baktı. Tekrar kağıda döndüğünde sesini duydum. Eline aldı.

"Şarkı sözleri... Önümüzdeki haftasonu pazar günü bir açılışta söyleyeceğim. Tabii söyleyebilirsem." deyip sıkıntılı nefes verdi.

"Senin adına çok sevindim." dedim heyecanla. "Bence çok güzel söyleyeceksin."

Yüzünde beliren gülümseme ile yanaklarım ısınıyordu. Çok heyecan yaptım.

"Teşekkür ederim." deyip gözlerini kaçırdı. Yüzünde yer edinmiş gülümseme vardı. "Bazı yerlerde sorun yaşıyorum ama çalıştıkça olacak, inşallah."

BehiceWhere stories live. Discover now