【16】

1.2K 180 23
                                    

⟨ Unicode Version ⟩
* Me, Myself & Bad Romance *
- အပိုင်း ၁၆ -

" သတို့သားအသစ်စက်စက်ကို တစ်ယောက်တည်းထားပြီး ဒီအခန်းထဲ ဘာလာလုပ်တာလဲ ..."

အမှောင်ချထားတဲ့ instrumental Room ကို မီးဖွင့်ရင်း ဝင်လာတဲ့ယွန်ဂီကြောင့် ကြမ်းခင်းထက် သူလှဲချလိုက်မိသည်။

" ... ငါ သီချင်းတွေ ပြန်လုပ်ချင်တယ် ယွန်ဂီ ..."

ဆိုဂျူနဲ့ဘီယာကို ဆွဲကိုင်လာတဲ့ယွန်ဂီကတော့ သူ့အနားမှာ ခပ်အေးအေးလူလူပင် ပုလင်းတွေ ဖွင့်ဖောက်ကာ သောက်နေသည်။

" ... မရသေးဘူး ... မင်းလုပ်ချင်တဲ့အမျိုးအစားရဲ့အမြင့်သံတွေကို မင်းခံစားလို့မရသေးဘူး ... ဒါနဲ့များ ဒီမနက် သီချင်းကို ဘယ်လိုဆိုလိုက်တာလဲ .. ငါရော ဒေါက်တာရော ဒီလောက်တားနေတဲ့ကြားကနေ ဘယ်အချိန်လေ့ကျင့်ပြီး ဘယ်လိုရသွားတာလဲ ..."

" ... "

ဒီတစ်ခါတော့ သူပြန်မဖြေမိ။ တကယ်တော့ မနက်က မင်္ဂလာပွဲမှာ ဆိုခဲ့သီချင်းက တော်တော်လေးကြာနေပြီဖြစ်တဲ့သီချင်းလေးဖြစ်သည်။ သူ ဂျောင်ဂုနဲ့ ချစ်သူတွေဖြစ်ပြီးတဲ့အချိန်ကစပြီး သူသာ ဂျောင်ဂုကို လက်ထပ်နိုင်ခဲ့မယ်ဆိုရင် သူ့မင်္ဂလာပွဲအတွက် သေချာပေါက် ဆိုမှာလို့ သူ တွေးထားခဲ့တာဖြစ်သည်။အဲ့ဒီ့အချိန်ကတည်းက သူ ဒီသီချင်းကို နေ့တိုင်းနီးပါးလေ့ကျင့်ဖြစ်ခဲ့သည်။ သံစဉ်တစ်ချို့ကို မကြားနိုင်တော့ပေမယ့် အလွတ်နီးပါးရနေပြီဖြစ်တဲ့ သံစဉ်တွေကို Noteတွေကြည့်ရင်း သူ သေချာဆိုတတ်ပါသေးသည်။

" ဂျောင်ဂုကို အဲ့ဒီလောက်တောင် ချစ်တာပဲကိုး ~~ သီချင်းဆိုနေတဲ့အချိန်အတွင်း အသံတွေ ပြတ်တောက်သွားတာမျိုး မရှိဘူးလား ..."

" ဟင်အင်း မသိလိုက်ဘူး ... သူ့မျက်နှာကိုပဲ ကြည့်နေမိလို့ ငါမသိလိုက်ဘူး .. ယွန်ဂီ ... အခုငါ အိမ်မပြန်ချင်ဘူး ... ဒီမှာပဲ အိပ်သွားလို့ရမလား ... "

ယွန်ဂီ သူ့ရှေ့မှာ ကလေးတစ်ယောက်လိုဖြစ်နေတဲ့ဆော့ဂျင်ကို ကြည့်ရင်း ပြုံးလိုက်မိသည်။ အများရှေ့မှာသာ ကင်ဆော့ဂျင်ဖြစ်နေပေမယ့်သူ့ရှေ့မှာဆိုရင် ဆော့ဂျင်းနီဖြစ်နေခဲ့တာ နှစ်တော်တော်ကြာပြီဖြစ်သည်။

Me, Myself & Bad Romance【Completed】 Where stories live. Discover now