Sokak Nöbetçileri (KURGU)

~8~

Hehe ne diyem. Bişiler yazasım var ama...

Boş yapmıyoruz.

Keyifli Okumalar!!

Işık Sarca

Nil Akan

"Büşra getir ellerini!" Her ne kadar Koza'nın kızacağını bilmesemde Büşra'ya kıyamamış, oje sürmesine izin vermiştim. Lal, Büşra'ya oje sürmeye çalışıyor, Büşra ise havalı bir şekilde elini tutup, Lal'e "Köle!" Diyip duruyordu. Tabi ki salak kardeşim sokmuştu aklına.

"Iyy cadı geldi yine..." Büşra ekrandaki cadıya pis bakışlar attı. Pamuk prenses izleyip, bakım yapıyor, bir kaç şey atıştırıyorduk. Üzerimizde pijamalarımız vardı. Lal benim, pamuk, Mutlu'dan çaldığım ayıcıklı uyku tulumumu giymişti, yüzünde maske vardı ve saçları dağınık topuzdu. Bende onunla aynıydım ama bende tulum yoktu. Büşra da ise unicorn desenli tulum ve kocaman patikler vardı.
Kıvırcık saçlarını topuz yapamadık ve at kuyruğu yaptık.

"Ay çok güzel oldun kızım!"

"Teşekkür ederim." Dedi. "Anne..."

Anneyi sonradan eklemesi beni öldürüyordu.

Çok tatlıydı.

Yoğun istek üzerine tekrar mısır patlatmaya gittiğimde telefonumuda yanıma aldım. Mutlu ve Bartu, Lal'lere gitmişti. Fakat Koza ortalıkta yoktu.

Mısırları tencereye koyup kapağını kapattıktan sonra, ona mesaj attım.

Nerdesin?

Mısır patlayana kadar cevap bekledim ama gelmedi, çevrimiçi değildi. Mısırı kızlara verdikten sonra tekrar mutfağa gittim. Hızlıca onu aradım. Endişeleniyordum artık...

Bir süre çaldı ama açmadı. Ardından bir daha aradım. Bir daha. En sonunda sinirle bir daha aradım ve açtı.

"Koza! Nerdesin sen? Öldüm meraktan!"

"Nil..." sesi kötü geliyordu.

"Poy-Poyraz?"

"Nil..."

Şok, korku, endişe? Sesi garipti.