"ကြၽန္ေတာ္!...ကြၽန္ေတာ္!..."
"က်န္႔!!...က်န္႔သတိထားဦးေလ၊အျပင္မွာဘယ္သူ႐ွိၾကလဲ!!!ေတာ္ဝင္သမားေတာ္ျမန္ျမန္သြားေခၚစမ္း!!..."
မ်က္ရည္မ်ားနဲ႔က်န္႔ကသူ႔ေ႐ွ႕တင္လဲက်သတိလစ္သြားသျဖင့္ရိေပၚအျမန္ေပြ႔ကာကုတင္ေပၚတင္ထားလိုက္သည္။
ၿငိမ္သတ္ေနျခင္းမ႐ွိသည့္ရင္ဘက္ငယ္ေလးကိုအသာထိေတြ႔ရင္းရိေပၚေနာင္တရေနမိသည္။က်န္႔ဘယ္ေလာက္ေတာင္စိတ္လႈပ္႐ွားသြားသလဲဆိုရင္ေအးစက္ေနတဲ့လက္ဖဝါးေလးမ်ားကသက္ေသပင္။
"အ႐ွင္!!..."
"ျမန္ျမန္ၾကည့္ခိုင္းစမ္း!!ဝူဆန္း!ဘယ္မွာလဲသမားေတာ္!..."
ဝူဆန္းခပ္ျမန္ျမန္ပင္သမားေတာ္ႀကီးကိုအခန္းထဲဝင္ခိုင္းရသည္။သမားေတာ္ႀကီးသည္အခန္းထဲေရာက္တာနဲ႔ကုတင္ေပၚလဲေနတဲ့ေကာင္ေလးရဲ႕လက္ေကာက္ဝတ္အားေသြးေၾကာစမ္းရန္ျပင္သည္။
ထိုစဥ္အ႐ွင့္ရဲ႕တားျမစ္သံထြက္လာေတာ့သည္။
"ေနဦး!..."
ရိေပၚပန္းပုဝါတစ္ထည္အားယူကာက်န္႔ရဲ႕လက္ေကာက္ဝတ္ေပၚလႊားတင္လိုက္သည္။အ႐ွင့္ရဲ႕ထိုလုပ္ရပ္ေၾကာင့္ဝူဆန္းတစ္ေယာက္ေျပာစရာမဲ့လ်က္။
သူ႔အ႐ွင္သဝန္တိုခ်က္ကေတာ့လက္လန္ပါေပတယ္။
သမားေတာ္ႀကီးသည္ေသခ်ာစမ္းသပ္ၿပီး
"အ႐ွင္စိတ္မပူပါနဲ႔!စိတ္လႈပ္႐ွားတာမ်ားၿပီးသတိေမ့သြားရံုပါ.."
"အဲ့တာငါကိုယ္ေတာ္သိတယ္၊ခုသိခ်င္တာသူဘယ္ေတာ့သတိျပန္ရလာမွာလဲပဲေျပာ.."
"အဲ့တာကကြၽန္ေတာ္မ်ိဳးအတပ္မေျပာႏိုင္ပါဘူးအ႐ွင္!!ဒါေပမယ့္သိပ္မၾကာခင္သတိရလာမွာပါ၊ကြၽန္ေတာ္မ်ိဳးေဆးစပ္ေပးခဲ့ပါ့မယ္..."
ရိေပၚပူပန္ေနသည့္မိမိစိတ္ကိုထိန္းခ်ဳပ္၍မထားႏိုင္။က်န္႔ရဲ႕လက္ဖ်ားေလးကိုဆုပ္ကိုင္းရင္းစိတ္ေတြေဆာက္တည္ရာမရျဖစ္ေနသည္။သမားေတာ္ကေတာ့အခန္းျပင္ေရာက္တာနဲ႔ျပင္ဆင္ထားသည့္ေဆးကိုဝူကုန္းကုန္းအားေပးခဲ့သည္။
ယခုကိစၥသည္လ်ိဳ႕ဝွတ္ထားရမည့္ကိစၥျဖစ္ေၾကာင္းနဲ႔ေပါက္ၾကားသြားပါကျပသာနာ႐ွိႏိုင္ေၾကာင္းမွာၾကားၿပီးသမားေတာ္ကိုျပန္ခိုင္းလိုက္ေတာ့သည္။
YOU ARE READING
ချစ်ခြင်းနေမင်းရဲ့အလွမ်းလမင်းငယ်(ခ်စ္ျခင္းေနမင္းရဲ႕အလြမ္းလမင္းငယ္)
Historical Fiction💙ကိုယ္ကေနမင္းႀကီးဆိုရင္... မင္းကကိုယ့္ေဘးနားမွာတစ္သက္လံုးအေဖာ္ျပဳေနေပးရမယ့္ကိုယ့္ရဲ႕တစ္စင္းတည္းေသာလမင္းေလးလုပ္ေပးပါေနာ္...💙 💙ကိုယ်ကနေမင်းကြီးဆိုရင်... မင်းကကိုယ့်ဘေးနားမှာတစ်သက်လုံးအဖော်ပြုနေပေးရမယ့်ကိုယ့်ရဲ့တစ်စင်းတည်းသောလမင်းလေးလုပ်ပေ...
