~~ဒူ.....ဒူ....ဒူ...~~
တီးခတ္လိုက္ေသာမဂၤလာေမာင္းသံသည္လမ္းမတစ္ခုလံုးဆူဆူညံသြားသည္။တိုင္းျပည္အတြင္း႐ွိလူမ်ားသည္လဲလမ္းမထက္ထြက္ၾကည့္ၾကကုန္၏။
စီတန္းလ်က္လာေနေသာလူမ်ားသည္မဂၤလာေရာင္ျဖစ္ေသာအနီေရာင္မ်ားဆင္ယင္ထားၾကသည္။မဂၤလာေဝါယာဥ္အနီေရာင္ေလးအားလူေလးေယာက္ထမ္းထားရသျဖင့္ဒါေတာ္ရံုတန္ရံုရာထူးအ႐ွိန္အဝါမ်ိဳးမဟုတ္ေပ။
"ဟဲ့...ဒါအိမ္ေ႐ွ႕စံမင္းသားေလးရဲ႕ၾကင္ယာေတာ္ေလာင္းနန္းေတာ္ထဲဝင္တဲ့ေန႔မလား..."
"ဟုတ္ပါ့ေတာ္!...ၾကည့္ပါဦးခမ္းနားလိုက္တာ၊မသိရင္..ခုပဲလက္ထပ္ထိမ္းျမားေတာ့မလိုပဲ..."
"ေအးဟယ္!...ဒါနဲ႔ၾကင္ယာေတာ္ကေယာက်္ားေလးဆို၊ဘယ္လိုေတြျဖစ္ကုန္တာလဲမသိပါဘူးေနာ္...၊ေလာကႀကီးကထူးဆန္းလိုက္တာ..."
ထိုကဲ့သို႔တစ္ေယာက္တစ္မ်ိဳးေဝဖန္ရင္းေဝး၍သြားေသာလူတန္းႀကီးအားၾကည့္ေနၾကေတာ့သည္။
🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷
စိတ္လႈပ္႐ွားျခင္းဆိုသည့္အရာကိုသူငယ္စဥ္ကတည္းကၾကံဳဖူးသည္။ကိုယ္မလုပ္ဖူးေသာအလုပ္တစ္ခုအားပထမဆံုးလုပ္ရင္စိတ္လႈပ္႐ွားျခင္းရစျမဲပင္မဟုတ္လား။
ယခုအဆမတန္လႈပ္႐ွားေနေသာစိတ္အားေ႐ွာင္းက်န္႔ဘယ္လိုအမ်ိဳးအမည္တပ္ရမလဲမသိ။သူ႔ရင္ေတြတစ္ဒိန္းဒိန္းခုန္ေနကာလက္ဖ်ားေျခဖ်ားကေလးမ်ားပင္ေအးစက္ေနမိ၏။
မၾကာခင္ နန္းေတာ္တံခါးဝအားေရာက္ေတာ့မည္။မင္းသားေလးနဲ႔မၾကာခင္သူလက္ဆက္ရၿပီးအိမ္ေ႐ွ႕စံမိဖုရားျဖစ္လာေတာ့မည့္အေရးသည္သူဘယ္တုန္းကမွစိတ္ကူးမယဥ္ဝံ႔တဲ့အရာ။
အခုေတာ့တကယ္ပင္ျဖစ္လာေတာ့မည္။ကိုယ္ဖမ္းဆုပ္ဖို႔မဝံ႔ရဲခဲ့တဲ့ေနမင္းႀကီးကသူ႔ရင္ခြင္ထဲသက္ဆင္းခ်င္ပါသတဲ့။ကိုယ္အျမဲေမာ့ၾကည့္ရမယ္လို႔ေတြးထင္ထားခဲ့ဖူးတဲ့ေကာင္းကင္ႀကီးကသူ႔အပိုင္ျဖစ္ေတာ့မယ္တဲ့။
အိမ္မက္အလား။ေ႐ွာင္းက်န္႔ခုထိမယံုႏိုင္ေသး။မယံုရဲယံုရဲျဖစ္ခဲ့ရသည့္အခ်ိန္တို႔အားျပန္ေတြးရင္းလြန္ခဲ့တဲ့၂ရက္ခန္႔ကအေၾကာင္းအားေတြးမိရင္းအျပံဳးတို႔ုျဖစ္ေပၚမိျပန္သည္။
YOU ARE READING
ချစ်ခြင်းနေမင်းရဲ့အလွမ်းလမင်းငယ်(ခ်စ္ျခင္းေနမင္းရဲ႕အလြမ္းလမင္းငယ္)
Historical Fiction💙ကိုယ္ကေနမင္းႀကီးဆိုရင္... မင္းကကိုယ့္ေဘးနားမွာတစ္သက္လံုးအေဖာ္ျပဳေနေပးရမယ့္ကိုယ့္ရဲ႕တစ္စင္းတည္းေသာလမင္းေလးလုပ္ေပးပါေနာ္...💙 💙ကိုယ်ကနေမင်းကြီးဆိုရင်... မင်းကကိုယ့်ဘေးနားမှာတစ်သက်လုံးအဖော်ပြုနေပေးရမယ့်ကိုယ့်ရဲ့တစ်စင်းတည်းသောလမင်းလေးလုပ်ပေ...
