"ဒီေလာက္လွပတဲ့ေကာင္းကင္ကိုေငးမၾကည့္ျဖစ္တာၾကာၿပီ..."
ျမက္ခင္းႏုႏုေပၚလြတ္လပ္ေပါ့ပါးစြာထိုင္ေနၿပီးလမင္းအားေငးေမာေနတဲ့နတ္ဘုရားေလးရဲ႕ေဘးတစ္ေစာင္းမ်က္ႏွာေလးအားရိေပၚေငးၾကည့္ရင္းေျပာမိသည္။
လေရာင္တို႔ျဖာက်ေနတဲမ်က္ႏွာဖူးဖူးကေလးသည္ျမင္ရသူတိုင္းစြဲလမ္းသြားေအာင္လုပ္ႏိုင္စြမ္းေလသည္။တြန္႔ရံုျပံဳးေနေသာႏႈတ္ခမ္းပါးပါးေလးေအာက္ကမွဲ႔ကေလးလိုရိေပၚကပ္တြယ္ေနခြင့္ရရင္အဘယ္မ်ွကံေကာင္းလိမ့္မည္နည္း။
အခုလိုအျမဲတမ္းေငးၾကည့္ခြင့္ေလးရေအာင္ရိေပၚႀကိဳးစားရမွာေတြအမ်ားႀကီး။အရိပ္တၾကည့္ၾကည့္နဲ႔ခ်စ္ပစ္ခ်င္မိတဲ့တစ္ခုတည္းေသာအေၾကာင္းျပခ်က္ကမင္းျဖစ္ေနလို႔ပါ....ေ႐ွာင္းက်န္႔ရယ္။
"မင္းသားေလး! ..."
သူအားျပံဳးကာေငးစိုက္ၾကည့္ေနေသာမင္းသားေၾကာင့္ေ႐ွာင္းက်န္႔အသက္ဝဝေတာင္မ႐ူရဲ။ညကလဲမိုးခ်ဳပ္သထက္ခ်ဳပ္လာၿပီျဖစ္ေသာေၾကာင့္အရဲစြန္႔ကာေ႐ွာင္းက်န္႔မင္းသားေလးအားေခၚလိုက္သည္။
"ျပန္ေတာ့မလို႔လား!..."
"မိုးအရမ္းခ်ဳပ္ေနၿပီမို႔လို႔ပါမင္းသားေလး!..."
ေခါင္းေလးငံု႔လ်က္ေျပာေနေသာနတ္ဘုရားေလးရဲ႕မ်က္ႏွာအားေသခ်ာမျမင္ရတာကိုရိေပၚအားမရလွ။ထို႔ေၾကာင့္ေမးေစ့သြယ္သြယ္အားပင့္ေမာ့ေစၿပီး...
"ေနာက္တခါ ကိုယ္ေတာ္နဲ႔စကားေျပာရင္ေခါင္းမငံု႔နဲ႔၊အခုလိုေခါင္းငံု႔ထားရင္အျပစ္အႀကီးႀကီးေပးမယ္..."
"ဟုတ္...ဟုတ္ကဲ့ပါမင္းသားေလး"
မ်က္ႏွာေသႀကီးနဲ႔ေျပာလာသည္မို႔ေ႐ွာင္းက်န္႔စကားေတြေတာင္ထစ္ကုန္သည္။မင္းသားေလးကေတာ့သူ႔ကိုအႏုနည္းနဲ႔ႏွိပ္စက္ေတာ့မယ္ထင္တယ္။ေ႐ွာင္းက်န္႔ေရ....နင္ေတာ့ေသဖို႔သာျပင္ထားေတာ့..။
စိတ္ထဲကအေတြးေတြေၾကာင့္ေ႐ွာင္းက်န္႔မ်က္ႏွာေလး႐ွံုမဲ့လို႔ေနသည္။မ်က္လံုးထဲအတင္းေျပးဝင္လာတဲ့အၾကည့္စူးစူး႐ွ႐ွေတြကိုအသည္းအသန္ေ႐ွာင္႐ွားရင္းေ႐ွာင္းက်န္႔အေနရခက္ေနမိသည္။
YOU ARE READING
ချစ်ခြင်းနေမင်းရဲ့အလွမ်းလမင်းငယ်(ခ်စ္ျခင္းေနမင္းရဲ႕အလြမ္းလမင္းငယ္)
Historical Fiction💙ကိုယ္ကေနမင္းႀကီးဆိုရင္... မင္းကကိုယ့္ေဘးနားမွာတစ္သက္လံုးအေဖာ္ျပဳေနေပးရမယ့္ကိုယ့္ရဲ႕တစ္စင္းတည္းေသာလမင္းေလးလုပ္ေပးပါေနာ္...💙 💙ကိုယ်ကနေမင်းကြီးဆိုရင်... မင်းကကိုယ့်ဘေးနားမှာတစ်သက်လုံးအဖော်ပြုနေပေးရမယ့်ကိုယ့်ရဲ့တစ်စင်းတည်းသောလမင်းလေးလုပ်ပေ...
