2. Bölüm

5.8K 273 131
                                    


Keyifli okumalar...


"Cansuuuuuuuuu!"

Ay Allah'ım başlıyoruz yine.
Merhaba ben Cansu ehehehehe.
Ve bu anırma sesi biricik abime ait.
Bu evde herkesin beni başının üstünde taşımaları gerekiyor. Çünkü her gün beni çağırırken attıkları çığlıklar streslerinin yüzde doksanını öldürüyor. Evet böyle de hayırlı bir insanım.

Balkonda serilen çamaşırlar' dan siyah pantolonu görmem ile ipten hızlıca çektim ve iki renkli mandal kafama çarpıp yere düşünce annemin yokluğunu hiç hissettirmemişti.
Canım anam olsaydı ipten çekerek aldığım için aynı şeyi yapardı.
Mandal' lara keskin bir bakış atıp balkondan çıktım.

" Ay tamam sus getirdim" diyerek pantolonu abime fırlattım.
Beyefendi' nin bu evde yaptığı tek şey yemek yemek ve sonra geri çıkarmaktı.
Sağ olsun tuvaleti de benim yerime yapın hiç dememiştir.

" Lann! Sen hiç akıllanmayacak mısın?"

Abimin sinirli sesi ve bakışlarına anlam verememiş gibi baktım. Bazen saf rolü oynamak gerekiyordu.

" Niye ya ! ne yaptım ben yine?"

Sabır diler gibi başını yukarı kaldırdığında üstü çıplak olması sebebiyle gözümü bi güzel bayram ettirdim. Off abim diye demiyorum taş mübarek. Tip, vücut on numara çocuğun.
Ailenin en iyi genlerini o almıştı.
Benim aynaya yansıyan görüntülerim ise Felak nas okumama sebep oldu.

" Sen hayırdır" dedim abimi baştan aşağı süzerek.
" Normalde sadaka veresim geliyor halini görünce -" sözümü tamamlamadan abimin beni zorla odadan çıkarmaya çalıştı.
Elimi tamam dercesine kaldırdım.
"Tamam tamam sadece bir tavsiye de buluncam valla " dedim geri geri sürüklenirken.

Söylediklerim ile beraber duraksadı ve meraklı bir sesle sordu.
" Söyle bakayım ne diyeceksin?"

Sinsi bir gülüş attım. Ben malımı tanıyorum yaa. Abim kendisi için yapılan yorumlara çok dikkat ederdi ve ben bunu kullanarak onu zayıf halinden vurmuştum.

Tepeden tırnağa abimi süzdüm.
Başımı beğenmiş gibi salladım ve baş ve işaret parmağımla yuvarlak yapıp tepkimi gösterdim.
" Biliyorsun ki yalan söylemeyi beceren biri değilim"
Abim uzatma der gibi bakış attığında belli etmeden kaçar pozisyonu aldım.
" Ateş ediyorsun abiiiiiğğğ"

Sözlerim hoşuna gitmiş gibi kahkaha attı.
" Kızım senin abine kaç kız ölüyor haberin var mı? " dedi egosunu göğe taşıran bir sesle.
Başımı salladım onay verirmiş gibi.
Sonrasında aniden kafamı abime eğerek üstünü bir köpek gibi koklamaya başladım.
Umarım çok yara almadan kurtulurdum.

" O değilde abi sen ne sıktın?"dedim yüzümü buruşturarak.
" Parfüm ? " dedi anlamayarak.
" Yok imkansız abi " dedim başımı olumsuz bir şekilde salladım.
" Sen bildiğimiz ıslak köpek kokuyorsun" dememle odadan firlamam bir olmuştu.
Tabii abimde arkamdaydı.
" Anneeeeeeeğğğ abim beni döveceeeğğ!"

Bir hışımla girdiğim odamın kapısını abimin sinirli yüzüne kapayıp arkasına yaslandım. Offf kapının arkasında kilit yoktu. Kapının bir açılıp bir kapanmasıyla sırtıma yediğim darbeler bana yetmişti.
" Abi valla bi daha sana yorum yapmayacağım yaa ne yapayım o kokuyla insanların arasına karışsaydın daha mı iyi olurdu." dedim nefes nefese.

Kapının sürüklenmesi aniden durunca afalladım ama yaslanmayı bırakmadım.
" Akşam görüşeceğiz küçük hanım dua et ki acelem var yoksa o uzayan dilini sana yedirecektim."

Yüzümde zafer gülüşüyle ayağa kalktım.
Dışarı kapısının açılma sesini duyduğumda yavaşça odamın kapısını araladım ve arkasından bağırdım.
" Akşamı heyecanla bekliyorum abicim ama sakın banyoya girmeden yanıma uğramaa!" diyip her ihtimale karşı kapıyı hızla kapattım ve abim gitti.

Müneccim Kız !! / TEXTİNG حيث تعيش القصص. اكتشف الآن