THE CHANCES (COMPLETED)

CHAPTER 22

❝THE CHANCE'S❞
written by Leiwrites

CHAPTER 22

Four days later, Crisha already discharge in hospital but she never saw the presence of him. She was expecting to see him but there wasn't built of him. Even her brother didn't bother to talked about him. Even the Chance's boys, no one of them ever talk about him. Is he really obey of what she have said in that message? She really hate herself. She taught she'll  be die after overdosing herself but now that she's totally  fine? She was worried about him even she hates him too. What was really happening  on him? She went to her bathroom inside her room when someone's  voice she heard came up. She was about to open the bathroom door when Evrio spoke on someone over the phone. That's what she knew since, there's  no another voice she can heard other than her brother. She eavesdropping her brother as much as she can carefully listen  to him.

"She already fine don't worry. None of us told even mention your name infront of her. But is it really okay with you? You suffered." Evrio heavily sighed.

She was curious but it was unclear words that she heard behind the door. Only "you suffered" was the word clearly to her ears. A mean while, Evrio hang up and she open the bathroom door. Seeing her brother expression makes her curious. Mukha itong nagulat na tila ba may itinatago.

"Bakit ganyan ang itsura mo kuya?" Seryosong tanong nya dito. Bigla itong umayos sa pagkakatayo at pa-cool na tumingin sa kanya.

"What's your plan now?"

Plano? Napangiti sya ng tipid dito. After niyang mahospital at nagkachance pang magising ay wala siyang ibang naisip kungdi ang umalis. Nasasaktan pa din sya sa bagay na nakipagbreak sa kanya si Wreizz. Nakakainis lang dahil mahal pa din niya ito kahit wala na sila. Ni hindi man lang talaga ito nagpakita sa kanya. Ganun na lang ba talaga? Wala ba talaga siyang halaga dito?

"Gusto kong umuwi kina mommy at daddy." Sagot niya dito at nagulat na lang sya ng nilapitan sya ng kuya niya at niyakap sya. Naiyak na tuloy sya sa ginawa  nito.

"Seeing you like this makes me want to burden him pero kaibigan ko pa din naman sya. Hindi ako makikialam sa inyo. At nasasaktan ka ngayon dahil sa katotohanang mahal mo siya. Kung hindi ka galit sa kanya, sana maisip mo ang kausapin sya." Anang kuya nya habang yakap sya.

"Kinakampihan mo sya kuya!" Lalo lang siyang naiyak.

"Hindi ko sya kinakampihan, tinitignan ko lang ang sitwasyon. Masyado ka pang bata para hindi maintindihan ang sinasabi ko. Pero alam ko, maiintindihan mo din 'to. Nasasaktan ka ngayon kaya karapatan mo yan. Kung gusto mong umalis, I support you. Nandito lang ang kuya."

Humigpit ang yakap niya sa kuya niya.
Tama ito, nasasaktan siya ngayon kaya nga gusto mo na niyang lumayo para maisip ang dapat isipin. Galit sya kay Wreizz, oo. pero hindi niya kayang makita o makausap ito dahil alam niyang masasaktan lang sya lalo. Mali ang piliin na magpakamatay sya dahil sa isang tao. May mga tao pang nagmamahal sa kanya at hindi niya pweding hayaan na mag alala ang mga ito dahil sa nararamdaman niya. Ang desisyong lumayo lang talaga ang alam niyang solution para ayusin ang buhay niya. Wreizz will remain her experience. And she learned a lot from him. Pinagtagpo lang talaga sila pero hindi tinadhana. Masyado niyang ginusto ito at nakalimutan niyang mahalin ang sarili niya.

"Kailan mo ba balak umalis bunso?" Biglang kumawala sa yakap ang kuya niya sa kanya. Tinignan niya ito bago binalingan ang mga luggage na nakahanda na niya. Napamura pa ang kuya niya ng makita ang mga iyon.

"Ngayon ka aalis?" Gulat na tanong nito.

"Opo."

"Iiwan na talaga ako ng prinsesa  ko." Nalungkot sya sa boses ng kuya niya.