Chasing Chances.

C68: One-Sided

Writinginnosense © Stories

—

 

CHAPTER 68

"One-sided"

 

JESSICA'S POV

Sa kaunting minuto na naiwan akong nakatayo doon ay iba-ibang emosyon ang naramdaman ko. I feel so helpless, hopeless, sad, despair until I felt myself boiling up, until I found my self getting angry, yung galit na never kong naramdaman kay Zoey ay unti-unting pinapasok ang dibdib ko. Unti-unting ginugulo ang isip ko.

Marahas kong pinunasan ang luha ko at agad akong pumasok sa loob, marami-rami ng tao but I focused on looking for him. Nakita ko siyang nakatulala sa isang side ng hall at nakita ko siyang pumunta sa isang pinto at pumasok doon. Hindi ko na napigilan ang sarili kong sundan siya, I wanted to yell at him. I wanted to vent out this anger kaya naman ng maabutan ko siyang parang lutang sa paglalakad ay agad kong humawak sa braso niya.

Napalingon siya sa akin, the hallway is slightly isolated at kahit may tao pa ay hindi rin naman ako magpapaawat. "Why? Zoey? Why?" Ayun agad ang lumabas sa bibig ko, bumalik yung poker face niya and just answered me coolly, na parang hindi niya ako iniwan sa labas kanina. "I thought I've seen someone." He said at bigla na siyang tumalikod at nagpatuloy sa paglalakad.

"Who?" I asked, although alam ko na kung sino ang tinutukoy niya, gusto ko lang saktan ang sarili ko sa sarili kong tanong, but I want to hear it from him. Tanga na kung tanga. Although I am hoping that I heard him wrong, na hindi si Katherine ang pangalang narinig ko, o ibang Katherine ang tinutukoy niya.

"Just someone." He said, sounding really annoyed. Tumigil ako sa pagsunod sa kanya and can't control the anger boiling up from inside me. "Katherine? You said Katherine!! Tama ba yun?! ZOEY I ASKED YOU!! ANSWER ME!!" Mukhang naubos na ang psensya at humarap siya sa akin.

"Yes!! It's her, happy? Siya ang akala kong nakita ko!! Siya!! Got a problem with that?" I don't know if I will be happy seeing a different side of him pero hindi ko magawang maging masaya, masyado akong contained sa selos at galit. "I thought we are going to call the shots? I thought you'll try?! You can turn me down pero hindi mo ginawa, why did you agree? Because of her? Why? Why is it have to be her?!!" I know I am assuming something pero hindi ko mapigilang sabihin sa kanya ang conclusions ko, kahit ang sakit-sakit para sa akin.

"BECAUSE I CAN'T FCKING MOVE ON!! I LOVED HER!! I LOVED HER!! I FELL IN LOVE WITH HER AND I HURT HER!! I HURT HER!! I FCKING HURT HER!! THAT LOOK, THAT LOOK IN HER EYES HAUNTED ME!! THE WAY I HURT HER IS BEYOND REPAIR!! SISING-SISI AKO!! FCK!!!" Sa isang iglap ay naglaho ang lahat ng nararamdaman ko, all I can feel is sympathy for him.

Nakita ko ang luhang tumulo mula sa mga mata niya. Nakita ko ang sobrang pamumula ng mukha niya, he looked miserable, he looked helpless, at hindi ko alam kung bakit ko siya biglang niyakap, he seemed shocked but then he hugged me back, naramdaman ko ang pagtaas baba ng balikat niya, he's crying, he's definitely crying.

Alam kong dapat ang nararamdaman ko ay hindi ganito, alam kong dapat ay galit ako sa kanya, alam kong nasasaktan ako dahil totoo ang hinala ko, he loved her. Everything to him if more than just a bet. Hindi niya napigilan ang sarili niyang mahulog kay Katherine. They both fell for each other's arms and we ruined it. I ruined it, kahit may hinala ako because I am selfish.