𝗧𝘂𝘁𝘀𝗮𝗸 || 𝗧𝗼𝗺 𝗠𝗮𝗿𝘃𝗼𝗹𝗼 𝗥𝗶𝗱𝗱𝗹𝗲

𝐶ℎ𝑎𝑝𝑡𝑒𝑟 𝟛𝟜

30k 🥳🥳
*

Juliette, David ile buluştuğu akşam onun evinde kalmıştı. Bu da Tom'u yeterince çileden çıkarmaya yetmişti. Hem onu kandırıyordu, üstüne başkasının özellikle muggle doğumlu birinin evinde kalmıştı. Bunu öğrenen Tom şu an karşısında hiçbir şey olmamış gibi kahvesini içerek gazete okuyan Juliette'e bakıyordu.

''Kocaman kargaşanın içindeyiz, gönül eğlendirmeyi kes!'' diye bağırdı Tom en sonunda dayanamayarak. Juliette'in bu kadar gevşek olması onu tamamen küplere bindiriyordu.

Juliette tek kaşlı kaldırdı. ''Yoksa?''

Tom bir sura duraksadı ve uzunca karşısındaki kıza baktı. ''Yoksa, yoksa seni tekrar bir mahkuma çeviririm. Dört duvar arasında tutsak bir hayat geçirirsin. Tıpkı eskiden olduğu gibi.''

Juliette'in yüzündeki alaycı ifade anında kayboldu ve kahvesini masaya bırakıp ciddileşerek ayağa kalktı.

''Sakın beni tehdit etmeye kalkışma Marvolo.'' dedi cadı üzerine yürürken. ''Öyle bir şey yapmana bir daha izin vermem. O zamanki ben ile şu anki ben arasında dağlar var.'' bir adım daha yaklaşıp Tom'un dibine girdi. ''Ve o dağları bırak ben, sen bile yıkamazsın.'' diye tıslarcasına konuştu karşısındaki oğlanın  yüzüne doğru. Mümkünmüş gibi bir adımda o attı genç kıza doğru.

''O dağları,'' diye sertçe başladı ve Juliette'in yüzüne doğru eğildi ''bırak yıkmayı, yeniden yaratırım. Sen yıkamazsın, benim tek kelimeme bakar yıkılması.''

Juliette kafasını iki yana salladı. ''Senden öyle nefret ediyorum ki...'' cadı kendisini alı koyamayarak bakışlarını tam karşısında duran soluk pembe dudaklara çevirdi. ''Kelimelerle anlatmayacağım kadar çok.''

''Bunu beş sene önceki Juliette deseydi inanırdım.'' İnce parmakları cadının narin, belirgin çenesini nazikçe kavradı. ''Ama şu anki Juliette benden nefret edemez.''

''Nereden biliyorsun?'' Juliette bakışlarını hala Tom'un dudaklarından ayırmamıştı. ''Dün gece nasıl eğlendiğimi sana anlatayım mı?''

Tom kaşlarını çatıp devam etmesini bekledi.

''Bir muggle doğumlu ile muggle Londra'sına gittim. Hayatımda hiç bu kadar eğlendiğimi hatırlamıyorum.'' diye kışkırttı Juliette Tom'u. Tom bunun farkında olduğu için herhangi bir tepki göstermedi.

Tabii ki David'in muggle doğumlu olması Tom'un midesini bulandırmıyor değildi. Yeni hedeflerinden biriydi. Ölüm Yiyenler'e ölüm emrini verecekti bir dahaki toplantıda.

Tom'da Juliette'i kışkırtmayı seçti. Ufak bir oyundan zarar gelmezdi, Juliette'in bunu hak ettiğini düşünüyordu.

''Dün gece senin sürekli uyanıp kapı açma, kapama seslerini duymadan huzurlu bir uyku iyi gelmişti açıkçası.'' dedi dudak büzerek. Juliette Tom'un tahmin ettiğinin aksine sırıttı. ''O zaman geceleri daha çok uyanmalıyım.'' dedi inatlaşarak.

''Yoksa geceleri beni düşünmekten uyuyamıyor musun?'' dedi Tom tek kaşını alayla kaldırarak. Juliette yüzündeki eğlenen ifadeyi silmedi. ''Sana sormak lazım.'' dedi. ''Dünkü olaydan sonra...''

''Benim her zaman bir intikamım vardır, Juliette.'' demedi.

Onun yerine kafasının hafifçe sağa eğip cevabını Juliette'i öperek verdi. Juliette tutkuyla ona karşılık verirken Tom'un kucağına tırmandı ve Tom'un onu tezgaha oturtmasına izin verdi. Juliette ellerini iki yanına sabitleyip başını arkaya attı ve boynunu açığa çıkardı.

Juliette zevk veren şey yalnızca boynundaki dudaklar değildi, bacak arasında hissettiği parmaklarda onu yeterince güçsüzleştiriyordu.

Juliette'in uzun dalgalı saç tutamları terden alnına yapışmıştı. Dün Tom'a yaptığı şeyin kendine de zararı olmuştu. Hatta emindiki Tom o kadar umursamamıştı bile. Sınıra geldiğini hisseden genç kız tam inleyeceği sırada birden kaşlarını çatıp geri çekilen Tom'a baktı.