𝗧𝘂𝘁𝘀𝗮𝗸 || 𝗧𝗼𝗺 𝗠𝗮𝗿𝘃𝗼𝗹𝗼 𝗥𝗶𝗱𝗱𝗹𝗲

𝐶ℎ𝑎𝑝𝑡𝑒𝑟 𝟚

Buz gibi vücuduma akan soğuk su, bütün bedenimi iki katı ürpertiyordu.

Kıyafetlerimi giyip, ölüm yiyen eşliğinde tekrar zindanıma döndüm.

"Ne zaman Riddle gelecek?" dedim demir parmaklıkları bir büyüyle koruma yapan ölüm yiyene.

Cevap vermedi

"Cevap versene aptal."

Ölüm yiyen bana kısa bir bakış atıp zindanlardan gitti. Arkasından sessizce küfürler yağdırırken başka ses yankılandı bütün koridorda

"Benim emrim olmadan seninle iletişime geçemezler." dedi elleri arkasında bağlı ağır adımlarla yanıma gelirken. Parmaklıkların arkasından karşımda dikildi. Yüzünü inceledim.

"Nedenmiş?" dedim kaşlarımı çatarak "Konuştuğu zamanlar oluyor."

"Yalnızca önemli şeyleri konuşabilirler."

Zevkle dudağımın kenarı kıvrılırken konuştum

"Beni mi kıskanıyorsun?"

Yüzünü buruşturduğunda göz devirdim ve yatağa oturup ona bakmaya devam ettim

"Yemekleri beğenmiyorum."

Bana aynı donuk bakışlarını gönderdi tekrardan.

"Sen buraya tutsak olmuş bir mahkumsun, Juliette. İstediğin her şeyi yapamayız."

Sinirle soludum ve yatağa yattım.
...
"Juliette."

Arkamı dönüp gelen kişiye baktım.

"Nereye gidiyorsun?"

"İhtiyaç odasına."

"Onun farkındayım." dedi şüpheyle. "Toplantı ve görevler dışında ölüm yiyenlerin orada olması yasak."

Bıkkınlıkla soludum.

"Sana hesap vermek zorunda değilim."

"Lordunum."

Onu duymazdan gelip hızlı adımlarla ihtiyaç odasına gittim. Karşılaştığım görüntü ile sırıtıp asam ile oynamaya başladım.

"Vay, vay.. Lestrange."

Sandalyede görünmez iplerle bağlı Lestrange'e bakmaya devam ettim

"Anlamayacağımı mı sandın?"

"Neden bahsettiğini bilmiyorum!"

Lestange'in yanında ki iki ölüm yiyene baktım

"Çıkın."

İki ölüm yiyen de çıktığında tekrar Lestrange'e döndüm

"Riddle bu yaptığını öğrenirse seni cezalandıracak!"

"Umrumda mı?" dedim ve asamı elimde çevirmeye devam ettim. "Nereden başlamak istersin?"

"Bırak beni!"

"Bırakmam icin geçerli bir sebep söyle o halde."

"Lord'un öğreneceği gerçeği yeterli gayet."

"Sırf orudan atılmam için yaptığın hainlik?" diye sordum derin bir iç çekerek

"Kanıtın yok."

"İstesem bütün kanıtları önüne dizerim, Lestrange." dedim tek kaṣımı kaldırarak. " Daha önce yapmadığım şey sanki."

Cevap vermeden öfkeyle bana bakmaya devam ettiğinde dudağımın kenarı alayla kıvrıldı