ဂန္တဝင်ဂိုဏ်းချုပ် အတွဲ (၂) Unicode

အပိုင်း ၂၆၄ : အမြဲတမ်း အရှေ့သို့ ချီတက်ခြင်း

"အချိန်အတော် ကြာခဲ့ပါပြီ၊ ၇၁နှစ် အလွန်က ကိစ္စဖြစ်တယ်" ခန်းနန်းဟွာသည် ဖြည်းဖြည်းချင်း ပြောလိုက်သည်။

"ပိုပြီးတော့ တိတိကျကျ ပြောရရင်၊ ၇၁နှစ် သုံးလနဲ့ ၁၅ရက် အလွန်ကဖြစ်တယ်"

"အဲ့ဒီအချိန်တုံးက ကျွန်တော်က အခြေခံအုတ်မြစ် နောက်ဆုံး အဆင့်ကို ရောက်ရှိပြီးစ ဖြစ်တယ်၊ အဆင့်နှစ် လုံခွက်ကို ဖော်ဆောင်နိုင်ခဲ့တယ်။ အဲ့ဒီအချိန်တုံးက ကျွန်တော်က အကြောက်တရား မရှိပဲ၊ ယုံကြည်ချက် အမြင့်ဆုံး ရောက်နေတဲ့ အချိန်လည်း ဖြစ်တယ်" ခန်းနန်းဟွာက ပြန်ပြောင်းတွေးတော အမှတ်ရနေခဲ့သည်။

လင်းဖုန်းသည် သူ့အား စိုက်ကြည့်နေခဲ့သည်။ ခန်းနန်းဟွာ၏ ရွှေရောင်ဗဟိုချက်သည် အဆင့်တစ် သို့မဟုတ် အဆင့်နှစ် လုံခွက်ကို ပိုင်ဆိုင်သူများသာ ဖော်ဆောင်နိုင်သော၊ အမြင့်ဆုံး အရည်အသွေးဖြစ်သော ခရမ်းရောင်ဆေးလုံး ဖြစ်သည်။
ခန်းနန်းဟွာသည် ဂိုဏ်းကြီးကနားကြီးမှ ဆင်းသက်လာခြင်း မဟုတ်ပေ။ သူသည် သူ၏ တာအိုကို ရှေးဟောင်း တစ်ကိုယ်တော် ကျင့်ကြံသူ တာအိုဆရာ လျှိုရှထံမှ ကံအားလျှော်စွာ ရရှိလာခြင်း ဖြစ်သည်။ သူ့တွင် ဆရာတစ်ယောက်၏ လမ်းညွှန်ပြသမှု မရှိသလို၊ ဂိုဏ်း၏ အထောက်အပံ့လည်း မရှိခဲ့ပေ။ သူသည် ကိုယ့်ဘာသာကို စမ်းတဝါးဝါးဖြင့် စမ်းသပ်လေ့ကျင့်ခဲ့ရခြင်း ဖြစ်၏။

ထို့အပြင် သူ၏ ပထမဆုံးသော တာအိုနည်းစနစ်သည် ရှေးဟောင်းဂင်္ဂါ သဲနှုန်းကျမ်းစာ၏ တစ်စိတ်တစ်ပိုင်းသာ ဖြစ်သော၊ သဲနှုန်းလျှို့ဝှက်ကျမ်းစာသာ ဖြစ်သည်။

ဒါတောင်မှပင် သူသည် အဆင့်နှစ် လုံခွက်ကို ဖန်ဆင်းနိုင်ခဲ့သည်။ ထိုအချက်မှာ သူတို့ကိုယ်သူတို့ ပါရမီရှင်များဟု ပြောနေကြသော သူများအတွက်၊ အရှက်ရစေနိုင်သော အဖြစ်အပျက် ဖြစ်သည်။

ဒါသည် သူ၏ အရိုးအရင်းမြစ်နှင့် သဘောပေါက် နားလည်နိုင်စွမ်းတို့သည် အမှတ်ပြည့် ဆယ်မှတ် မရခဲ့လျှင်၊ ကိုယ်ပိုင် ပင်ကိုစွမ်းရည် တစ်ခုတည်းနှင့် ရရှိနိုင်သော အဖြစ်မဟုတ်ချေ။

လင်းဖုန်း၏ အကြည့်တို့ကို အာရုံခံမိ၍ ထင်သည်၊ ခန်းနန်းဟွာက သူ၏မေးခွန်းကို ဦးစွာကြို၍ ဖြေကြားလိုက်သည်။ "ကျွန်တော်က ကျွန်တော့်ရဲ့ စိတ်ဝိညာဉ် တာဝါကို ထူထောင်တဲ့ အချိန်တုံးက၊ ကံကောင်းမှု တစ်ရပ်နဲ့ ကြုံတွေ့ခဲ့ရတယ်။ မဟုတ်လို့ရှိရင်၊ ကျွန်တော်က အလွန်ဆုံး အဆင့်လေး စိတ်ဝိညာဉ် တာဝါကိုသာ ပိုင်ဆိုင်နိုင်ခဲ့မှာပါ"