Lost in Love - COMPLETE

PART II: Twenty-five

Cole.

"Ang sungit mo talaga! Hindi ko alam kung bakit gustong-gusto ka ni Des, e!" sabi ni Jonas.

We're here in our favorite bar with the girls. Nakabukod lang sila ng table.

Kahit ako naman ay hindi alam kung bakit nga ba ako gusto ni Desiree. I always tell her na I won't like her becuse she's childish but she's really not.

That was just my reason para tigilan na niya 'ko but she still likes me.

"Nasa dancefloor sila." JM said.

Lumingon ako at nakita ko lang doon ay si Brianna kasama sila Nath at Janice.

"Puntahan na natin. Baka mabastos pa sila. Look at my twin, she's obviously drunk." sabi ni Marco at umiling-iling saka umalis ng table namin.

Sumunod naman sakaniya si JM at Vince, naiwan dito si Jonas.

"What are you looking at?" nakatingin kasi siya sakin.

He laughed, "Tinitingnan ko lang kung anong pwedeng magustuhan sayo ni Des."

"Gago!" sabi ko at ininom ang alak sa baso.

Desiree is pretty and kind and a good friend to my sister. Hindi ko alam kung bakit ba pinipilit kong childish siya when she's actually matured. Siguro kasi may times na kapag nakikita at nakakausap niya 'ko she's talking like a baby and always pouting her lips that made her look cute.

Tumayo ako. "Saan ka pupunta?" Jonas asked.

"Diyan lang." sagot ko.

Sa likod ako dumaan para pumunta sa table nila Desiree kanina nang ihatid ko si Brianna don.

Tama ako na nandito nga siya. Nakapikit at nakasandal lang. Maya maya ay uminom siya ng alak. Napansin ko rin ang sunud-sunod na pagpunas niya sa pisngi niya. She's obviously crying.

I don't know why I'm here.

Naguguluhan rin ako kaya minabuti ko na lang na iwan siya don at lumabas ng bar.

Bumalik na lang ako sa kompanya para doon magpahinga. Hindi ako makakapagpahinga sa bahay dahil nandoon si daddy at kukulitin lang ako na bigyan na siya ng apo.

"Bakit hindi ka pa umuuwi?" tanong ko sa secretary kong si Rishelle na nag-aayos ng mga papeles.

Nag-angat siya ng tingin sakin, "Uuwi na 'ko kasi nandito ka na." sagot niya at inirapan ako.

Tumawa lang ako at pumasok na sa office ko. Naupo ako sa swivel chair ko at sumandal saka pumikit.

Narinig kong bumukas ang pinto, "Uuwi na 'ko." boses ni Rishelle.

Dumilat ako at tumingin sakaniya. "Ihahatid na kita." sabi ko at tumayo.

Dito na lang sa floor namin ang nakabukas na ilaw dahil anong oras na rin kaya wala na ring tao.

I locked the door then put my hand on her shoulder. She looked up at me so I looked at her. Kahit medyo madilim na dahil pinatay ko na ang ilaw ay nakita ko pa rin ang bahagyang pamumula ng pisngi niya.

I opened the car door for her, "Thanks." she said.

Umikot ako at sumakay ng driver's seat saka mabilis rin na umalis.

She faked a cough, "Pwede bang bumili muna tayo ng pagkain?" nahihiya niyang tanong.

Saglit ko siyang nilingon bago ibinalik sa daan ang tingin. "Hindi ka pa rin kumakain?" kunot-noo kong tanong.

It's almost 11:30 in the evening, tapos hindi pa siya kumakain?

"Yeah. Kasi I was busy double checking the papers na kailangan mo para bukas plus the meetings for this week."