22. Van Elijah naar Clay.

255 26 9
                                    

Hoofdstuk 22. Van Elijah naar Clay.


'Reve'? Vraagt Elijah. 'Wat is er aan de hand'? Hij kijk hem alleen maar aan. Ik zie na een paar seconde geen vijand meer in hem. Ik ga naar hem toe en ik sla mijn armen om hem heen. Ik sluit mijn ogen en haal diep adem. 'Elijah, het spijt mij zo'. Zeg ik. 'Ik had een nachtmerrie dat Dylan Poisoned werd en dat jij en Clay toe keken hoe ik dood ging doordat de twee maanden voorbij waren'. Zeg ik.

Elijah trekt mij strak tegen hem aan. 'Maak je alsjeblieft geen zorgen, ik zou je nooit verraden en al helemaal niet met Clay'. Zegt hij.  Ik knik. 'Ik vertrouw je ook'. Zeg ik terwijl ik al langzaam rustiger word. Ik klim mijn bed uit en ik naar beneden. Ik zie Kian en Dylan beneden zitten aan het ontbijt. Elijah loopt ook naar beneden. Kian en Dylan kijken televisie. Ik ga naast hun op de bank zitten en ik blijf uren naar de televisie staren. Er zijn geen eens leuke zenders op televisie.

Dylan en Kian lopen al naar boven. Ik denk helemaal nergens aan. Ik weet na uren ook niet eens of Elijah naast mij zit. Ik sta op. Ik kijk op de klok. Hoelang ben ik naar de televisie gestaard. Het is nu bijna twee uur in de middag. Ik kijk rond. 'Elijah'? Vraag ik. Hij komt de kamer in gelopen. 'Ben je eindelijk van de televisie af gekomen'? Vraagt Elijah. Ik glimlach en knik.

Ik zucht diep. Elijah loopt naar mij toe. 'Wat is er'? Vraagt hij. 'Je lijkt zo gebroken na de vorige nacht'. Zegt hij. Ik kijk hem aan. 'Ik ben gewoon bang'. Zeg ik zuchtend. Elijah gaat voor mij staan. Hij haalt zijn hand voorzichtig door mijn haren heen waardoor ik weer na tijden kan glimlachen.  'Kom hier'. Zegt hij en hij opent zijn armen.

Mijn glimlach word alleen maar groter. Ik heb nu eindelijk wat afleiding van het Poison en Clay. Ik heb hem nodig op dit moment en hij is er ook voor mij. Gelukkig. Ik loop naar Elijah toe zodat hij zijn armen om mij heen kan slaan. En dat is precies wat hij ook doet. De tranen die in mijn ogen zaten verdwijnen langzaam allemaal. Ik weet niet hoe maar ik ben blij. 'Als ik iets zal missen weet ik gelijk al wat dat zou zijn'. Zeg ik zachtjes.

Ik voel Elijah 's hartslag. Het gaat best wel snel. Net als het mijne. Ik kijk na uren weer op de klok. Ik heb de hele dag na het televisie kijken bij Elijah geweest. Na al die tijd is het al bijna acht uur. Het begon buiten al een beetje donker te worden. Ik zou naar Clay gaan deze avond. Ik weet alleen niet wat ik tegen Elijah moet zeggen. Ik wil wel dat hij hier bij mij blijft. Nu het net zo goed met mi gaat wil ik niet dat het stopt. Elijah loopt naar de gang. 'Ik ga maar weer eens naar huis'. Zegt hij. 'Zie ik je morgen weer'? Vraagt hij.

Ik glimlach en knik. 'Tot morgen Elijah'. Zeg ik als hij de deur opent. Hij geeft mij een kus op mijn voorhoofd. 'Tot morgen Reve'. Zegt hij als hij de deur bijna sluit. Ik ren gelijk naar boven en ik trek mijn schoenen aan. Die had ik boven laten liggen. Ik pak mijn telefoon en ontgrendel het even snel. Ik kijk op Whatsapp maar er zijn geen nieuwe berichten. Nou ja, geen belangrijke berichten dan. Ik klik op Clay. Er staat dat hij Online is.

Ik ben niet van plan iets tegen hem te zeggen als hij niks aan mij vraagt. Dan zie ik ineens dat hij aan het typen is. Dat maakt mij al bang. Ik voel mijn hartslag in mijn keel van angst. Ik zie een bericht staan. Ik lees het snel door.

Elijah is net vertrokken hé? Ik zie je vanavond toch nog wel? Je weet wat we afgesproken hebben toch?

Ik ga niks terug typen. Hij kan alleen zien dat ik Online ben en dat ik zijn bericht gelezen heb. Ik heb Kian vandaag niet gehoord. Dylan zit op zijn kamer. Maar als ik snel ben heeft hij niet door dat ik weg ga. Maar waar is Kian dan? Hij is waarschijnlijk bij Callum. Dat denk ik eigenlijk wel. Ik loop naar beneden met mijn schoenen aan en ik pak het zwarte jasje van de kapstok. Ik loop de koude lucht in en doe de deur echt heel zachtjes achter mij dicht.

Hopelijk hoort Dylan niet dat ik het ben. Of ik hoop eerder dat hij het helemaal niet hoort. Ik hoor geen geluid meer in mijn huis. Ik glimlach. Hij weet van niks. Ik loop door naar het huis van Clay.

Ik weet alleen niet of ik hem wel hier in moet vertrouwen. Hij heeft mij alles geflikt en ik ben er gewoon depressief over. Ik was zelfs bang voor mijn eigen vriendje. Wat ben ik voor iemand? Maar na vandaag vertrouw ik hem wel steeds meer. Ik weet niet hoe het zo snel kon maar ik sta binnen tien minuten al voor het huis van Clay. Lopend ? Dat gebeurt echt nooit.

Ik haal diep adem. Reve, het komt goed. Zeg ik in mezelf voor ik op de deurbel tik. De deur gaat binnen een seconde al gelijk open. Ik kijk hem aan. 'Hoi Reve'. Zegt hij en hij opent de deur verder. Ik zet heel voorzichtig een stap naar binnen. 'Kom je mee naar boven'? Vraagt hij. Ik knik zonder een woord tegen hem te zeggen. Ik loop achter Clay aan de trap op. We gaan naar de kamer waar ik en Elijah verstopt zaten.

'Weetje Reve, na die dagen met allemaal spullen te rommelen heb ik allemaal nieuwe stoffen uitgevonden'. 'Dingen waarvan je niet weet of het goed of slecht is'. Clay pakt iets uit zijn bureau la en loopt naar mij toe. 'Je wil er vanaf zijn toch'? Vraagt hij. Ik knik. 'Natuurlijk wil ik dat'. Zeg ik. Clay pakt mijn linker pols en zet er een nieuw armbandje om vast. Ik schrik ervan. Hij grijnst weer gemeen.

 'Clay, ik geloof je niet'. Zeg ik. 'Je heb iets anders gedaan hé'? Vraag ik. Clay gaat voor mij staan. 'Wat denk je nu'? Vraagt hij. Ik voel iets in mijn pols omhoog gaan naar mijn schouder. Er gaat iets door mij heen. Ik weet dat het slecht is. Op dat moment heb ik geen controle meer en val ik met pijn op de grond. In Clay's huis. 

——————————————————————————

Hey allemaal, :)

Weer een nieuw hoofdstuk.

Ik ga gewoon bij elk hoofdstuk een nieuwe vraag zetten.

Als jullie nog een idee hebben voor het boek zet het dan in een privé bericht en ik zal kijken of ik er iets mee kan doen.

De vraag van dit hoofdstuk is:

Wat is jullie grootste nachtmerrie? Of wat zouden jullie nooit als nachtmerrie willen omdat je er zo bang voor bent?

Ik zou natuurlijk nooit degene in mijn droom willen verliezen waar ik heel veel van hou. Ik heb er al eens over gedroomd en dat was totaal niet leuk.

Tot bij het volgende hoofdstuk die waarschijnlijk sneller dan normaal komt :)

-YinYangLaraa

Poison (1)Where stories live. Discover now