Poison (1)

18. Twee nieuwe spionnen

Hoofdstuk 18. Twee nieuwe spionnen.

Ik denk na. Misschien moet ik ook maar een spion worden. Het kan super handig zijn. Clay had Elijah niet door toen we in zijn kamer waren. Hij had hem niet eens gezien en mij natuurlijk weer wel. Ik en Elijah staan op. 'Ik heb mezelf overtuigt'. Zeg ik. 'Ik wil een spion worden'. Zeg ik. Elijah kijkt mij aan. 'Maar je bent al bang voor Clay'. Zegt hij. 'Je weet niet waar je allemaal mee te maken kan krijgen'. Ik loop al richting de deur. Elijah pakt mijn arm snel vast.

 'Reve nee, ik kan je niet beschermen als jij een spion word'. Zegt hij. Ik schud mijn hoofd. 'Als ik een spion ben kan ik mezelf toch beschermen'? Vraag ik. Dan is Elijah stil. 'Ja, dat dacht ik al'. Zeg ik en ik loop naar buiten. Ik gooi de deur achter mij dicht en ik loop richting het huis van Callum.

Het duurt even voor ik daar aankom maar uiteindelijk sta ik al in de straat. Ik zie Dylan via de andere kant komen. Allebei lopen we naar de deur. 'Kom jij ook hier om iets aan Callum te vragen'? Vraagt Dylan aan mij als we bij de deur staan. Ik druk op de deurbel en knik.

'Wat wil jij dan vragen'? Vraag ik aan Dylan. Hij haalt zijn schouders op. 'Dat is niet zo belangrijk'. Zegt hij. 'En jij'? Ik knik. 'Dat is ook niet zo belangrijk'. Zeg ik snel. Dan gaat de deur open. Ik zie Callum naar mij en Dylan kijken. 'Goeie morgen Callum'. Zeggen ik en Dylan tegelijk. Wij kijken elkaar raar aan. 'Praat alsjeblieft niet tegelijk'. Zegt Callum terwijl hij in zijn ogen wrijft. 'Wat doen jullie nu hier'? Ik kijk hem weer aan. 'Ik heb een vraagje'. Zeggen ik en Dylan weer tegelijk. 'Mag ik een spion worden'?  Ik kijk Dylan aan. 'Wat jij ook'? Zeggen wij.

Callum schudt zijn hoofd.  'Stop met praten jullie twee'. Zegt Callum. 'Zo de ju, hoe konden jullie ouders het zo toch volhouden'. Zegt hij en hij wijst naar binnen. 'Kom maar even binnen allebei'. Zegt hij.  Wat? Dylan wil spion worden? Ik stap naar binnen en ik trek snel mijn schoenen uit. Ik ga op de bank zitten onder het schilderij. Dylan komt naast mij zitten. Weer doen we precies hetzelfde.

Dat krijg je nou als je een drieling bent. Callum gaat voor ons op de tafel zitten. 'Dus jullie twee willen spionnen worden'. Zegt Callum. Allebei zuchten we. 'Het mag zeker niet of wel'? Vragen wij. Callum kijkt verbaasd. 'Natuurlijk krijgen jullie wel een kans'. Zegt hij. Ik sta op. 'Yess'! Roep ik en ik spring van blijdschap de lucht in. Callum staat ook op.

'De meeste mensen moeten een test afleggen maar mijn beste spion is Kian en omdat jullie  dus kennelijk alle drie hetzelfde zijn heb ik ook wel vertrouwen in jullie twee.  'Fijn dat je ons vertrouwt'. Zegt Dylan.

Ik frutsel wat met mijn handen. 'Krijgen wij ook een speciaal spionnen pak'? 'En krijgen wij dan ook een eigen kleur zoals iedereen heeft'? 'En het horloge waarmee wij met jou kunnen praten of een bericht sturen'? 'Ik ga er vanuit dat jij gewoon ook onze lijder word'. 'Krijgen wij ook code namen'? 'En voeren wij de missies met alle spionnen uit'? Vraag ik allemaal.

'Dylan stoot mij tegen mijn schouder. 'Kleine, hou alsjeblieft even je mond dicht'. Zegt hij. Ik ga weer op de bank zitten. 'Maar krijgen wij daar nog antwoord op'? Vraagt Dylan. Ik kijk Dylan aan. Hij kijkt gelijk weg. 'Reve, krijgt Reve daar nog antwoord op'? Zegt Dylan gelijk. Callum lacht. 'Natuurlijk'. Zegt hij. 'Speciaal spionnen pak krijgen jullie in eigen kleur net als het horloge'. 'Ik ben net zoals bij de andere jullie lijder en code namen zijn niet nodig'. Zegt Callum.

Ik sta weer op. 'Mag ik de kleur zelf kiezen'? Vraag ik. Callum knikt. 'Ik heb rood met wit'. 'Maya heeft paars met wit'. 'Elijah heeft groen met wit'. 'Kian heet blauw met wit'. 'Dus kies maar'. Zegt hij. Ik denk na. 'Zwart met wit'. Zeg ik. Ik kijk naar Dylan. 'Turquoise met wit'. Zegt hij. 'Als je vanavond naar Clay gaat moet je wel normale kleding aan hebben'. Zegt Dylan.

Callum kijkt ons gelijk aan. 'Ga je naar Clay'? Vraagt hij. Ik knik. 'Ja, ik kreeg vanochtend'............. Begin ik als ik onderbroken word. 'Kian heeft alles al lang doorgegeven aan mij'. Zegt Callum met een lach op zijn gezicht. Ik knik. 'Dat was te verwachten van je beste spion hé'. Zeg ik.

Hij knikt. 'Reve, zou ik nog even kunnen kijken naar het Poison in je pols'? Vraagt Callum terwijl hij een kast opent ergens aan het einde van de gang. Ik knik. 'Dat is goed'. Zeg ik. Ik ga op de grond zitten met je arm op tafel. Ik zie dat Callum een speciale groen/blauwe bril op zet en met een soort apparaat bekijkt.

'Wat wil je dan doen nu'? Vraag ik als het een minuutje stil is. Hij kucht een keer. 'Wij zijn opzoek naar wat er in het Poison zit'. Zegt hij. 'Waardoor het gemaakt is'. Ik knik. 'Dat kunnen  jullie dan zien door die vreemde brillen en de apparaten'? Vraag ik. Callum knikt zachtjes.

Hij zet de bril af. 'Poison is gemaakt van allemaal stoffen die slecht zijn voor je huid'. 'Het zorgt ervoor dat je binnen exact drie maanden'.............. Dan stopt Callum met praten. Hij legt de bril op tafel. 'Callum wat is er'? Vraag ik bang en bezorgt. Ik treuzel wat met mijn handen in mijn haren. 'We proberen een tegen gif te maken als het wel mogelijk is'. Zegt hij. Ik voel tranen in mijn ogen.

 'Als het wel mogelijk is'? Vraag ik. 'Dus ik kom misschien nooit meer van het Poison af'? Vraag ik snel. Callum schudt heel langzaam zijn hoofd en kijkt mij bloed serieus aan.  'Reve, het is heel belangrijk dat je zo veel mogelijk met Clay om gaat om het tegen gif te zoeken want wat ik je nu ga vertellen kan je heel erg pijn doen'. Zegt hij. Mijn gezicht betrekt. 'Betekend dat dus dat ik binnen twee maanden dood ga'? Vraag ik.

-------------------------------------------------

Hey,

Ik beloof dat er snel weer wat spannende stukken komen. Volgend hoofdstuk denk ik dat het net zal beginnen.

Wat vinden jullie ervan dat Reve en Dylan spionnen zijn geworden? 

-YinYangLaraa