Ngayon ay ang huling gabi ng mga bata sa Pinas, kabilang ang mga anak ni Imee at nina Bong Bong dahil babalik na din ito sa UK upang ipag-patuloy na din ang pag-aaral duon.
"So kelan kayo kinasal?" Tanong ni Ferdinand sa dalawa.
"Last week lang po." Sagot naman ni Rorigo.
"Kasal na kayo?" Gulat na tanong ni Aimee.
Tumango lang naman si Imee bilang sagot dito.
"Eh kayo?" Tanong ni Bong sabay lingot kay Irene at Greggy.
"Kami? Eh kasal naman kami diba?" Sabi ni Greggy at nagpa-tuloy lang sa pagkain. "Diba?" Tanong nito kay Irene tsaka nginitian.
"Ewan ko." Sabi naman ni Irene in her cold voice.
"Kumain ka nalang Bonget." Sabi ni Imee nang mapansing wala nanaman sa mood si Irene.
Nang mtapos kumain ay agad nang nagsi-tungo sa garden ang mga bata at dito sila bumukod at nag-inuman.
"Walang mag-papakalasing ha! Maaga ang flight niyo bukas!" Paalala nito.
Tumango lang naman ang mga bata sa kanila bilang sagot.
"Irene, I hope you don't mind. Tinuloy niyoo pa ba ang annulment?" Anong ni Ferdinand sabay inom ng kanyang wine.
Natingin lang naman si Irene sa kanyang iniinom na wine at natulaa ang sa labas.
"I hope, hindi niyo na ituloy." Sabi naman ni Imelda.
"Agree!" Sabi naman ni Bong.
"Pero diba kuya, di ka pa naman naka-tira ulit sa bahay niyo ni ate Irene?" Tanong ni Aimee.
"hindi pa kasi namin napag-uusapan ang mga ganyang bagay eh." Sabi naman ni Irene.
"Aba eh kelan pa? Kapag huli na ang lahat?" Tanong ni Imelda.
"Pag-usapan niyo na hanggang maaga at kaya pang maayos." Sabi naman ni Ferdinand.
"Mahal niyo pa ba ang isa't isa?" Tanong ni Imee.
Walang may gustong sumagot sa dalawa dahil parang pareho na rinsilang pagod ng araw na yon at wala sa mood na pag-usapan ang tungkol sa mga yon.
"Alam naman naming mahal niyo pa ang isa't isa, kaya bago pa mahuli ang lahat..... ayusin niyo na." Sabi ni Imee sabay tungga ng kanyang wine.
Hindi na rin naman nag-tagal at napag-pasyahan na ni Greggy na iuwi na si Irene at hindi na rin ito kumikibo ngunit napansi niya namang naka-ilang baso na ito kaya alam niya na lasing narin ito. Naki-usap ang mga bata sa kanya na maiwan muna sa bahay nina Imelda dahil napag-kasunduan din nila na sama-sama na muna sila ditong matuttulog at ihahatid nalang sila ng kanilang mga magulang kinabukasan sa airport dahil naka-ayos na rin naman ang kanilang mga gamit at nadala na sa kanilang iskwelahan.
"Greg." Tawag ni Irene ky Greggy nang maihiga niya ito sa kama.
Hindi naman sumagot si Greggy sa halip ay tinuloy lang niya ang pag-ayos kay Irene sa kama. Agad naman siyang niyakap ni Irene dahilan para mapatong siya kay Irene na nakahiga sa kama at hindi na naka-butones halos ang kalahati ng kanyang polo dahil nga bibihisan niya sana ito. Last thing he knew ay hinahalikan na siya ng madiin ni Irene at tumutugon na rin siya sa mga halik na ibinibigay ni Irene sa kanya. He continued to kiss her while removing his clothes with the help of Irene.
(Hanggang diyan nalang, ayoko na mag-kalat kasi dumudugo na ilong koo.)
Nang magising si Irene kinabukasan ay naalala niya naman ang lahat ng mga nangyare, aya wala naman siyang pinag-sisihan sa kanilang mga ginawa nuong isang gabi.
"Morning." Naka-ngiting sabi ni Greggy sa kanya sabay halik nito sa noo ni Irene.
Ngumiti lang naman si Irene at tinitigan lang naman si Greggy. Nang-laki naman bigla ang mata ni Greggy nang makita niya an orasan sa likod ni Irene.
"What?" Tanong ni Irene.
"Ang mga bata." Sabi ni Greggy tsaka ito dali-daling tumayo upang magbihis.
Agad na din namang nag-bihis si Irene at dali-dali na nilang tinungo ang bahay nina Imelda. Gaya nang kanilang inaasahan ay puro naka-busangot ang mga muka nito kabilang na ang mag-asawang Bong at Liza at Imee dahil kanina pa sila iniintay nito.
"Hindi na ko mag-tatanog kung bakitt kayo late." Sabi ni Bong nang makita si Irene na may hawak pang tasa ng kape.
"Si Rodrigo?" Tanong ni Greggy kay Imee.
"May meeting sila eh, kaya nauna nang magpa-alam sa mga bata." Kwento ni Imee.
"Kumpleto na ba?" Tanong ni Irene.
"Oo, okay na." Sabi ni Liza.
"Mukang merry ang gabi natin ah." Sabi ni Imee kay Irene na antok na antok pa.
"Ang aga-aga, tigilan niyo ko ni Bonget. Hindi kayo nakakatuwa."
"Eh ang aga-aga niyo din naman kayang umuwi kagbi. So bakit parang puyat na puyat kayo?" Tanong ni Liza sa kanila habang pina-hihigop ni Irene si Greggy ng kape.
"May mga bata." Pag-saway ni Irene.
"Hindi na yan mga bata." Sabi naman ni Bong.
"Alam na nila yan, wala sila undi dahil don." Sabi namna ni Imee.
"Ewan ko sa inyo." Inis na sabi ni Irene.
Tinawanan lang din naman siya ng tatlo kabilang na ang mga batang nakikinig sa usapan nilang apat.
Nang maka-rating sila sa airport ay agad narin silang nag-paalam sa isa't isa. Halos ayaw pang pakawalan ni Irene ang mga bata lalo na si Maria ngunit pinilit lang siya ni Greggy dahil maiiwan na sila ng kanilang mga eroplano.
Maraming-maraming salamat sa inyong patuloy na pag-suporta at pag-tangkilik sa aking mga istorya. Nawa'y nandiyan patuloy niy pa rin akon suportahan hanggang ngayon saking bagong istoryang ito. Feel Free to comment ur thoughts! Again, tysm! And mag-iingat kayo lagi!
YOU ARE READING
The Araneta Family
FanfictionSabay-sabay nating alamin kung anong pag-subok sa pagiging magulang ang tatahakin ng mag-asawang Irene at Greggy. A/n: lahat ng ito ay fanfiction lang kaya lahat ng ito ay gawa-gawa ko lang. kung may bad side ditong maipakita sa ugali ng karakter ay...
