Ngayong umaga ay magka-samang nag-kakape ang dalawa sa malawak na bakuran ng mga Araneta sa bahy nila sa California. Nang hawiin ni Luis ang kurtina ng kanilang kwarto ni Alfonso ay agad niyang napansin ang dalawa sa labas na nag-tatawan habang naka-upo ang dalawwa sa sang maliit na bench na sakto lang sa kanilang dalawa. Kaya naman agad niyang kinuha ang kanilang camera at pinicturan ang dalawa.
"Luis, yung kurrtina." Sabi ni Alfonso ng masilaw ito.
"Sandali lang kuya, kinukuhanan ko pasila mom. Tingnan mo dali oh." Sabi nito habang patuoy sa pag-kuha sa dalawa.
Kahit na inaantok pa si Alfonso ay tumayo na ito upang tingnan ang sinasabi ni Luis.
"Kalokohan namang hindi na nila mahal ang isa't isa." Tanging nasabi ni Alfonso bago nito tinungo ang banyo upang mag-hilamos.
IRENE'S POV
Kung ako ang tatanungin ay mas masaya talaga ako kung ganito lang kami lagi. Kagaya ng dati na walang problema bago mawala si Maria. Hindi naman ako nag-sisisi na pinag-tabuyan ko siya nuon ngunit kahit papaano ay naawa ako dito. Iba ang pag-mamahal ni Greggy sakin. Mula nuon hanggang ngayon na kahit alam kong may mahal na siyang iba, alam ko talaga na hindi nag-bago ang pag-tingin niya sakin kahit na noong magkaibigan palang kami. Maalaga talaga si Greggy sa lahat ng bagay. Tuwing umaga nuon, siya na talaga ang nag-titimpla ng kape ko dahil alam niya na ito ang una kong hinahanap pagka-dilat palang. Kaya naman nang magising ako kaninang umaga ay ramdam ko talaga na iba yung feeling. Para akong bumabalaik saming nakaraan na masaya lang at pagka-gising ay may kapeng naka-handa at ngiti sa mga muka nito. Isabel's very lucky to be with Greggy. Wala. na siyang iba pang maihiling dito, mayaman si Greggy ppero sobrng bukal ng puso at kalooban kaya naman agad niya akong napasagot nuon.
"Naala mo?" Natatawang tanong ni Greggy.
"Ahh ano ulit yon?" Tanong niya sabay tingin kay Greggy.
"San ka ba kasi naka-tingin ano ba iniisip mo? Hahahahaha." Greggy.
"Hindi may naalala lang ako. Ano ulit yung tinaanong mo?"
"Diba kasi nag-kukwentuhan tayo sa mga lagi nating ginagawa nuon kaya tinatanong ko kung naalala mo pa yung one time na kumain tayo ng ice cream dito mismo tapos kahit na napaka-lamig at napaka-dami nang snow ay panay parin tayo sa kain ng ice cream. Hahahahahahahaha!" Greggy.
"Ahhh oo! Mukang nakuha pala satin yun ng mga bata, dahil kahit umuulan na sa pinas, ice cream parin ang mga hinahanap." Natatawang sagot naman ni Irene.
"Hey mom! Hey dad!" Tawag ni Victoria na papalapit sa kanila habang tumatalon.
"Nako, ayan na. Gising na ang mga batang makukulit." Sabi ni Greggy sabay lingon dito.
"Mom, dad, Victoria, say cheese!" Sigaw ni Luis mula sa bintana ng kanilang kwarto habang inaayos ang camera.
Agad namang lumingon ang tatlo dito at ngumiti.
"Si Tine?" Tanong ni Irene kay Victoriana ngayon ay inaamoy ang mga bulaklak sa gilid.
"Kausap po si Danni, parang andito din ata sila nilatita Reena eh." Kwento ni Victoria.
"Ay oo, andito yon. Mag-bibirthday nga pala si tita Linda." Sabi naman ni Greggy.
"So pati sila Anton kasama?" Irene.
YOU ARE READING
The Araneta Family
FanfictionSabay-sabay nating alamin kung anong pag-subok sa pagiging magulang ang tatahakin ng mag-asawang Irene at Greggy. A/n: lahat ng ito ay fanfiction lang kaya lahat ng ito ay gawa-gawa ko lang. kung may bad side ditong maipakita sa ugali ng karakter ay...
