Against A Cruel World (Book 1)

08

Chapter 8

My hearing was blur,I can hear some blurd shouts,those whispers,halatang pinag-uusapan na nila ang nangyari sa'kin,I also can hear,Nate,he's barking,and the sound of sadness coming from him.

Hindi ko maintindihan,pero wala akong naramdamang sakit,I don't even feel any single pain.

"Hey,open your eyes baby"

Parang nayayanig ang buong mundo ko,his voice,boses ni bellboy,I can hear Nathan's blurd voice.

Hindi ko maintindihan,maybe this happens kapag mamamatay kana? Maybe this is the feeling when you're close to death?Maybe naririnig mo ang boses ng mga taong—malapit sa'yo?I guess.

"Hey,"mas lalo akong naguluhan nang makaramdam ako ng mahinang paghaplos sa buhok ko,"open your eyes love"

Naramdaman ko ang bahagyang pag-angat ng katawan ko,and seconds after,naramdaman ko ang pagdampi ng leeg ko sa malambot na bagay.

"Hey love,open those eyes"and there's that voice again,—his voice,I keep hearing it,and it's weird,because that voice,—his voice,it keeps calling me love,and telling me to open my eyes.

How can I if I'm dead?

Seconds later,at nakaramdam ako ng mainit na hangin sa tapat ng labi ko, and no wonder,someones face is inches away from mine,I could feel his or her breath!

"If you don't open those pretty eyes of yours,I swear,I'll kiss you"and realization hit me.

Hindi pa ako patay!

Scared that he might do his warning, I quickly opened my eyes,and a blury face of a man appeared.

I felt a hand caressed my cheek, "You're okey love,"he keeps caressing my cheek,"I came on time"

Unti-unting luminaw ang paningin ko, and the vision of a man infront of me became clearer.

"I told you to stop hurting yourself," madiin niyang sabi sa'kin,"you're so stubborn Sinister"he said before I felt his hot and warm lips smashed against mine.

My eyes widened in shock,nahigit ang hininga ko dahil sa ginawa niya,it feels like there are butterflies on my stomach.

Halos hindi  ako huminga habang nakadampi parin ang labi niya sa'kin, when his lips left mine,doon ko lang pinakawalan ang malalim na hininga na kanina ko pa pinipigilan.

"Let's get you to the hospital"bellboy said before I felt my body beinf lift up, and that's when I realized,na nakahiga pala ako sa hita niya kanina.

Iginalaw ko ang mga mata ko,ngunit hindi ang katawan ko,nanatiling hindi gumagalaw ang katawan ko,habang ang mga mata ko ay nag-o-obserba sa paligid.

May mga tao sa paligid,gabing gabi na,pero nagtitipon tipon parin sila, ang mga mata nila ay nasa akin, habang kanya kanya silang bulungan.

"Siguro iniwan ng boypren"

"Pa'no magkaka-boypren yan e wala ngang nanliligaw,atsaka sino ba namang siraulo ang manliligaw sa bunga ng kasalanan?"

"Oo nga naman"

Mapait akong napangiti sa isip ko habang patuloy na nakikinig sa mga bulong-bulungan nila.

But this time,I feel different,I didn't feel any pain dahil sa sinabi nila,I feel so—numb.

My heart feel so numb,but at the same time,it beats so fast,so fast than I ever felt.

"Don't listen to them"bellboy—Nathan said,I should really practice calling him by his name.

He grabbed a remote from his pocket at itinapat iyon sa pulang kotse,and it quickly beeped.

I weakly look up at him with confusion,"Y-you h-have a c-car?!" hindi makapaniwala kong tanong sa kanya.

He lightly chuckled,"Nope,"he said popping the letter 'p' "I borrowed it from my boss,I used that car to follow you"aniya saka pumasok sa driver's seat habang karga-karga parin niya ako.

"Follow?Y-you followed me?"hindi makapaniwala kong tanong sa kanya.

A teasing smirk formed into his lips, "I know you're going through something,and based on what I observed,"bumaba ang tingin niya sa pulsuan ko,

"and based on what I've heared when we first met,I got this suspicion na sasaktan mo na naman ang sarili mo,so to make sure na hindi mo magagawa 'yon,I followed you from the bar 'til here,at hindi ako nagkamali ng hinala"tumalim ang tingin niya sa'kin,kaya kaagad akong nag-iwas ng tingin.

He saw me,he saw what I did,hindi ko alam kung bakit,pero nakaramdam ako ng panliliit sa sarili ko.

"Hindi ako nagkamali"I heared him muttered making me stare at him.

"About what?"I asked,"na magpapakamatay—"I looked way, "a-ako?"

"Oh,yeah,I was right about that one" he said,dahilan para mas mahiya ako.

Pakiramdam ko ang bababa kong tao, pero hindi niya ako pwedeng sisihin, pagod na pagod na ako,sobrang sakit na eh.

Namuo ang mga luha ko sa gilid ng aking mga mata nang maalala ko kung bakit ko nga ba 'yon ginawa, kung bakit ko binalak na kitilin ang sarili kong buhay.

Pero pinigilan ko kaagad ang sarili kong emosyon,ayokong makita niya akong umiiyak,—na naman.

Ayokong isipin niya na nagsisisi ako sa ginawa ko,ayokong isipin niya na mahina ako,ayokong isipin niya na hindi ko kayang panindigan ang ginawa ko.

Kasi sa totoo lang,wala akong pinagsisihan sa ginawa ko,hindi ako nagsisisi sa binalak kong gawin, kasi dahil sa nangyari,my heart felt numb, hindi ako nakaramdam ng sakit nang marinig ang usap-usapan ng mga kapitbahay namin.

"'wag na 'wag mo na 'yong uulitin, you made me worried"he said before starting the car.

Nang umandar ang sasakyan,saka ko lang narealize kung anong posisyon namin ngayon.

I was sitting on his lap,my face is facing him,while his eyes are focused on the road,he doesn't even look bothered about our position.

Agad akong nag-iwas ng tingin.

Mas bumilis ang tibok ng puso ko nang haplusin niya ang ang buhok ko at bahagya iyong itulak palapit sa kanya,guiding me na ipatong sa balikat niya ang ulo ko,close to his neck!

"Don't be stubborn this time Sinister, mas lalo kang napapahamak dahil sa katigasan ng ulo mo"he suddely said when I didn't move.

Napanguso naman ako bago tuluyang ipinatong ang sarili ko sa ibabaw niya,the side of my face is on his broad chest,close to his neck.

"Good girl,"he said,when I weakly look up at him,he suddenly looked like he realized something,"I take that back,"he said before looking down at me,"you've been a really bad girl" he said before looking back at the road.

Natahimik naman ako,hindi ko alam kung nararamdaman niya ba ang lakas ng tibok ng puso ko,lalo pa't nakadikit sa dibdib niya ang dibdib ko.sht!

"At hindi rin ako nagkamali sa isang bagay"aniya habang nakafocus parin ang kanyang mga mata sa daan.

"W-what is it?"I asked.

Nagbaba siya ng tingin sa'kin,and that playful smirk on his face is back, "I wasn't wrong about your lips,being deliciously smooth and tender"

❦︎