beş parasız bir şair olacağım
annen beni sever mi
romantik düşüncelere gerek yok
doldurduğum defterler bana yetecek
din ve felsefe bilmeme gerek yok
bilime meraklı değilim
bilimi bilmeme gerek yok
ellerini ve dokunuşlarını bilmek yeterli
değil
değildi
yeterdi
beni öpsen yeterdi
bunun yerine beni neden bu kadar kırdın
kendimi bir şey sanmıştım
annen bunu duysa hoşuna gider mi
böyle yanlış bir kişiye âşık olmak
ne hoş bir bilsen
galiba teknem batıyor
zamanın çarkına kendimi ıstırapla kazıyorum
her şeyi dramatikleştirdiğim için
her şeye kristal dediğim için
ders defterini şiir defterine dönüştürdüğüm için benden nefret edecek misin
nükleer savaşları ve yangınları ben çıkarsam benden nefret edecek misin
yağmurları yakuta dönüştürdüm sen istedin diye
akılsız bir üçüncü dünya ülkesisin
saçaklarının altına beni almayı neden kabul etmedin
akşamları çatı katında yaşamak
seni orada bir yere saklamak
gündüz olunca ipimi salıver
gece olunca yatağını benim için açıver
yatağını ve yorganını
belki seher kokan yastığını
benimle paylaşır mısın
rica etsem
suyun altına kaçalım mı
belki bazı şeylere kalbin yetmez
belli başlı şeylere aklın ermez
seni küçümsediğimden değil
kalbimi iyice ezdiğinden emin ol
aşkın değiştirdiği ve iyileştirdiği hiçbir şey yok
neden sadece annemi sevdiğimi anlayabilirsin
lütfen beni sevmeni istedim ve çok uzağa kaçtın
görüyor musun işte çok uzağa kaçtın
sana söylemiştim
on yedinci şiirden sonra saymayı bıraktım
önceki on yedi şiir başkasınaydı
sonrakiler keşke sana olmasaydı
