boyalı evleri
ve lale devirlerini
koynumda saklamayı icat ettiğimden
beni bir zamandır koynumdan sever oldun
bir geyiğin dağlık gerdanı gibi
ve sivri boynuzları
üzerine dünyamızı düştüğümüz
seni sevmek oluyor birden
sanki bütün kuyular seni öpmek
damarların çatlamak
saçların taramak
marazi bir fildişi kule doğurduğumdan mıdır ne
karpuz çekirdeklerinden ve kese kağıtlarından
bir saray yapmak istiyorum sana
hayatımız bir tufana ulaşsın diye
senden çifter çifter alıyorum gemime
bakarsın bir güvercin de salıveririm bacaklarına
geri döneceğinden mi kim bilir
akşama kadar bekleyeceğimden midir
alırım yine de bütün izmaritlerini ardından
yağmur yağacak kadar izmaritin vardır
bizi hısım yapacak kadar kaçışların
yüreğim sevmeye gasp oluşun
aceleyle kesişim
sokak ortasında kesişim ikimiz gibi
nasıl gövden tutmak olurdu
senden cesaret alan bir şeyler vardı elbet
bir şeylere nil gibi akan gözlerim
yavaş kesişim
ikimizin ortasında
acı kadar, şarap tadınca
gece olunca yavaş kesişim
çoğalmışızdır mutlaka
o yüzden artık, iki olmadığımızdan
bir kadar bağlı ve bir gibi hayırsız
yakalarımızdan dökülen kiri dünyanın
bizi aynı kefeye koyduğu
üzerimizi örttüğü için
dişleriyle ığıl ığıl
ölmek gibi bir gaflette bulunduğu için
başkalaşmayı düşünen çok şey vardır
