Adore You🤍

10

სკვერში ვიჯექი და ჰაერს ღრმად ვისუნთქავდი, ჯერ კიდევ საშინლად მთვრალი ვარ, ღამის პირველი საათია.

ტელეფონი ამოვიღე და ზარი გავუშვი, მესამე ზარზე მისი ხმა გავიგე.

-მილენაა?-საშინლას ბოხი ხმით წარმოთქვა ჩემი სახელი.
-ვერ გიტან-ვუთხარი და ამოვისრუტუნე
-მთვრალი ხარ? სად ხარ?
-არ ვიცი, გარეთ ვარ, დამაცადე.
-მითხარი სად ხარ და მოგაკითხავ
-არ მინდაა. არ მინდა რომ მოხვიდე, ისევ მაკოცებ, ჩამეხუტები ბოლოს კი მეტყვი რომ გკიდივარ.
-მილე მე ეს არასდროს მითქვამს
-მითხარი.. მე შენ ვერ გიტან, მაგრამ ყველაზე მეტად იმ ფაქტს ვერ ვიტან რომ ეს სიმართლე არ არის... შენ სურნელზე ვგიჟდები, შენს თვალებზე ვგიჟდები, შენს ტუჩებზე საერთოდ შენზე ვგიჟდები.....
-მეც ვგიჟდები შენზე
-არა, ნუ მატყუებ... ნუ მატყუებ ამას იმიტომ ამბობ რომ გეცოდები. ხვალ კი ისევ ისე მოხვალ და მეტყვი რომ არ მოგწონვარ, რომ სხვა გიყვარს ან რამე ეგეთი-კიდევ ერთხელ ამივისრუტუნე.
-პატარავ..მითხარი სად ხარ და შენთან მოვალ.

ლუკას მისამართი ვუთხარი, მითხრა მალე მოვალ არსად წახვიდეო და მეც დაველოდე.

მალევე გაჩერდა მანქანა და ლუკა ჩემსკენ წამოვიდა.

-ლუკაა-ღიმილით წამოვხტი, თუმცა უცებ მოვიწყინე
-წამოდი წაგიყვან-ხელი მომკიდა და მანქანაში ჩამსვა.

-რატომ დალიე
-იმიტომ რომ მაწყენიე, თიკამ მითხრა რომ სირი ხარ რადგან ჩემნაირ გოგოს უარი უთხარი-დავეკრიჭე, ლუკას გაეღიმა
-უარი როდის გითხარი
-თავი დამანებე, მატყუარა ხარ, სულ მატყუებ.
-არ გატყუებ.
-სად მიგყავარ
-ჩემთან
-მარტო ცხოვრობ?
-ხოო, მარტო გადმოვედი.
-მაგარია-თავი მინას მივადე.

ცოტახანში ლუკას თბილი ხელების შეხება მაღვიძებს.

-წამოდი მოვედით-უცებ გამოვფიხზლდი და მანქანიდან გადმოვედი, ლიფტში შევედით, ლუკას მხარზე ჩამოვადე თავი.
-რომელ სართულზე ცხოვრობ?
-მეთორმეტე