Chapter Twenty-eight

23 1 0
                                    

Little Hearts

Lumipas ang araw na puno ng mga katanungan at pangungutya sa akin. As I've expected, most of my profs asked me the same questions my classmates asked me. Parehong sagot lang ang binigay ko sa lahat. Na nagkasakit ako at na-ospital.

May ilang profs na hindi ginawang big deal ito, but most of them really demanded for an explanation, and so I have no choice but to extend the lie. Sunod-sunod na mga pakiusap naman ang ginawa ko sa kanila para hayaang bumawi ako sa mga exams na na-miss ko.

Thankfully, some of them let me. Pero may iba pa ring mahirap nang pakiusapan. Which is understandable dahil may mga subjects na rin kaming nagsilabasan na yung mga grades at hindi na 'yun mababago pa.

So I was left no choice but to do what I can. Do my best while the year hasn't end yet. Hindi pa naman huli ang lahat... Kahit mga makapasa nalang at wala ng mga parangal. Babawi nalang ako next year.

Sumandal ako sa sasakyan ni Rhysand at tahimik na hinintay siya roon. Late na kami pinakawalaan at mukhang ganun rin sila. Wala ng masyadong students sa school ngayon. I kept on thinking about how I was welcomed here, by my classmates and teachers, but most of all, I kept on thinking about Ashen.

I hope I made things clear to him. I feel so sorry and guilty, pero mas mabuti na rin iyon kaysa sa mas magpatuloy pa kami sa pagkikita. He deserved so much better in everything. I hope he'd forget about me sooner.

But the secrets about him that he trusted me to keep ever since we met, will always be safe with me... And I know a part of me would miss him.

Pero nakapagdesisyon na ako at napag-isipan ko na rin ito. I cannot be too attached to him if I'm going to be with Rhysand.

Pinaglauran ko ang mga kamay ko habang nakaabang sa parking. Few minutes passed and I finally saw him walking out from the court hall. Nakasabit nalang sa balikat niya ang uniporme niya at bago na ang suot na parang kakagaling lang sa gym. Looks like he's having his trainings again.

Nag-aalalang sinalubong ako ng mga mata niya. He made a jog on his way to me. Napaalis naman ako sa pagkakasandal sa sasakyan niya at umayos ng tayo. He stopped in front of me before gazing at me from head to toe.

"May nangyari ba sayo? I'm sorry hindi kita nasundo nung lunch. We were given a three-hour test. Can you fucking imagine that? Hindi man lang nagsabi yung prof..."

Umiling agad ako. "It's fine. Hindi mo kailangang magpaliwanag. Sa room lang naman ako nag-lunch, eh..." I smiled. "At wala. Walang may nangyari sa akin. I told you I can handle them." I grinned.

Parang nabunutan naman siya ng tinik sa sinabi ko. Napahinga siya ng maluwag bago tumango-tango. "Then perhaps you've heard about..." He didn't manage to finish the sentence before his brows raised.

"Yung usap-usapang buntis daw ako?" Bahagya akong natawa. "I didn't mind them, Rhysand. Why? Do I look fat to you?"

"No, of course not. Ang payat mo, Ri..." Reklamo niya at napailing nalang.

He leaned closer to me that made me took a step back. Napasandal ulit ako sa sasakyan at napasinghap sa ginawa niya. His mouth parted them closed again. Dumapo ang mga mata niya sa bibig ko bago mabilis na umiwas. U saw him gulped.

"By the way..." He murmured. "I saw you with him."

Kumunot ang noo ko. "With who?"

"With the Aphelion guy. I was on ur building's balcony waiting for our class. Nakita ko kayong dalawa malapit sa office ng org niyo." He cleared out.

"Oh..." I cleared my throat. "That was nothing... We just made things clear." Dahan-dahang napawi ang ngiti ko. "Sa tingin ko iyon na rin naman ang huling pagkakataon na mag-uusap kami. I told him about us, Rhysand... And he respects my decision."

Platonic Hearts (Compass Series #1)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon