سهون یکی از خطرناکترین رئیس باند مواد مخدر و چانیول همکارو مثل برادرش!
اونا تو مسیری قدم برداشتن که دیگه راهی برای برگشت ندارن....
°°°°°°°
_من یه پسر ۱۸ ساله تنها بودم... هیشکیو نداشتم،تنها کسایی که داشتم دردا و کینه هایی بود که بزرگ شدنو بزرگ شدن...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
_گفتم برید بیروووون
چانیول نگران بود!چرا بیماریش پاک از یادش رفته بود؟! یورا و چان از اتاق بیرون رفتن:
_چانیول
_بعله
_بکهیون چش بود؟...تو اونجا بودی.....
_عااا...خب...فک کنم تنگی نفس گرفته بود.... منم با صدای شما...متوجهش شدم
یورا سرشو تکون دادو از کنار چانیول رد شد.
همچنان به در خیره شده بود،نمیتونست تو این شرایط تنهاش بزاره،دوباره درو باز کردو وارد اتاق شد و بکهیونو دید که پاهاشو توخودش جمع کرده و سرشو روشون گذاشته،صدای گریش عذاب وجدانشو بیشتر میکرد.نچی کردو به سمتش رفت و کنارش نشستو به دیوار تکیه داد:
_مگه نگفتم برو بیرون
چانیول دست بکهیونو گرفتو رو پاهاش نشوندش:
_نکن
مجبورش کرد سرشو به سینش بچسپونه:
_شوووش...آرومتر...
بکهیون لباس چانیولو محکم تو دستش گرفتو فشار داد:
_چرا همچین کردی؟...اگ...اگه مامانم میدید باید چیکار میکردم؟
_خب این مشکل خودته که بهم اعتماد نداری... اگه میدید اونموقع یه فکری به حالش میکردیم...فعلا که ندیده!
_یااا اگه یبار دیگه همچین غلطی بکنی میکشمت
چانیول نیشخندی زدو موهای بکهیونو به هم ریخت:
_اونو دیگه تو نمیتونی تعیین کنی
☆●☆
لوهان برای بار هزارم از شب تا الان که صبح شده بود سرجاش غلط زدو پاشو رو شکم سهون انداخت و محکم بهش چسپید.سهون با اخم چشماشو بست.لعنتی بهش یک لحظه هم اجازه خواب نداده بود،تا میخواست چشم رو هم بزاره یا لگد خورده و یا لوهان مثل کووالا بهش چسپیده بود.برگشتو با چشمای خسته بهش نگاه کرد، چقدر آروم خوابیده بود! گریمش رو صورتش پخش و رنگ پوستشو تیره کرده بود،خم شدو گونه سیاهشو بوسید،عرقای دیشبش باعث شده بود آرایش صورتش کل ابه هم بریزه.لوهان یه چشمشو باز کردو با دیدن صورت سهون رو به روی صورتش بیشتر بهش چسپید:
