NAKAVT

12- Numara

Rüya: Ardıç

Rüya: Akşam yemeğine gelecek misin?

Ardıç: Salondayım hâlâ

Rüya: Yuh

Rüya: Bu saate kadar antrenman mı yaptın?

Ardıç: Evet

Ardıç: Devam edeceğim 

Ardıç: Biraz mola verdim yalnızca

Rüya: Niye bu kadar çalışıyorsun?

Ardıç: İşim bu

Rüya: Ardıç

Rüya: Bu sıralar çok fazla çalışıyorsun

Rüya: Canını sıkan bir şeyler mi var?

Ardıç: Hayır, nereden çıkardın?

Rüya: Zaten canını sıkan bir şey olsa da anlatmazsın

Ardıç: Evet, anlatmam

Rüya: Var mı yok mu?

Rüya: En azından bunu söylesen?

Ardıç: Bir şey yok

Rüya: Yani var

Ardıç yazıyor...

Rüya: Neden bu kadar kapalı kutusun?

Rüya: Hiçbir şeyini anlatmıyorsun

Rüya: 12 senedir hiç mi güven veremedim ben sana?

Ardıç: Ben böyle biriyim

Ardıç: Özellikle saklamıyorum hiçbir şeyi

Ardıç: Sadece paylaşmaya gerek duymuyorum

Ardıç: Alınganlık etmene gerek yok

Ardıç: Sen aşırı paylaşımcısın, bu yüzden tuhaf geliyor

Rüya: Alınganlık ettiğimden değil

Rüya: Sadece içim sıkılıyor

Rüya: Hiçbir şeyini anlatmıyorsun ve her şeyi kendi başına halletmeye çalışıyorsun

Ardıç: Bunda yanlış olan ne var?

Ardıç: Çocukken ailenize yeterince yük oldum zaten

Ardıç: Baban da annen de benim için çok fazla uğraştı, kendi çocuklarıymış gibi ilgilendiler

Ardıç: Her şeyimi kendim hallederek onlara yük olmamak yapabileceğim tek şey

Ardıç: Yaptıklarına başka nasıl karşılık verebilirim bilmiyorum

Rüya: Hiçbirimiz seni bir yük olarak görmedik ki

Rüya: Aksine, sen bizim ailemizin vazgeçilmez bir parçasısın

Rüya: Bir kere benim ilk arkadaşımsın

Rüya: Akrabam olmayan ilk arkadaşım yani

Rüya: Kuzenlerimi saymak olmaz, arada kan bağı olduğu için bana katlanmak zorundalar

Ardıç: Çocukken ne kadar sabırlıymışım cidden

Rüya: Çok kötüsün

Ardıç: Şaka yapıyorum

Ardıç: Sen de benim ilk arkadaşımsın

Ardıç: Ama her şeyi kendi başıma halletmeye çok alışkınım, Rüya