Platonic Hearts (Compass Series #1)

Chapter Sixteen

“What the--Aria!”

I heard the laughers of the people near the balcony. Napahalakhak lang ako at hindi tumigil sa pagtakbo. Bumaba ako sa hagdan at tuluyan ng nakaabot sa buhangin bago siya sinilip sa likod. My eyes widened when I saw him revolting towards me. Kumalabog ang dibdib ko at napatili na habang natatawa pa rin sa kanya.

I reached the coastline and splash of waters from those who are in the water started to reach me. Nabasa na rin ang bahagi ng damit ko at buhok.

We ran across the shore. The sands tickled on our feet, some tucked in my hair already because of the raging wind bringing the small, white specks to my wet hair. From the horizon afar is the approaching sunset, and to the sea is its glistening reflection.

Tumigil ako sa pagtakbo nang mahirapan ng habulin ang sariling hininga. I grinned at him while watching him stop too. Napayukod rin siya at napahalakhak ng mahina. He leaned on his knees for few seconds to catch his breath before walking towards me.

Nanlaki ang mga mata ko nang bigla siyang tumakbo ulit.

“Ahh! Rhysand, put me down!” I screamed, panicking. Bigla niya na lamang akong hinawakan sa bewang at binuhat. Pinasan niya ako sa balikat niya at pinaikot-ikot pa sa ere. Pakiramdam ko naman ay hihimatayin na ako sa pinanggagawa niya. I didn’t even catch my breath yet!

“R-Rhysand!” I yelled. I started punching his back but I couldn’t but to let out laugh too. Para siyang tanga ngayon habang binubuhat ako. He was yelling too loud and hysterically. “Rhysand!”

He stopped running in circles before putting me down. Pero hindi pa niya ako tuluyang binaba at hinilig lamang ako sa dibdib niya para mapanatili pa ring buhat-buhat ako. That position forced me to wrap my arms around his neck, my fingers touching the bits of his hair from behind. Doon ko na rin lang napasin ang mga buhangin na nakadikit na rin sa balat niya.

Napatitig ako sa mga mata niya.

All of a sudden, I felt like I was in a trance. Hindi napawi ang ngiti niya sa labi at naniningkit na ang mga mata niya sa pagtawa. The light of the setting sun became visible in his face. Napansin ko rin ang lapit namin sa isa’t isa. I couldn’t even draw a single finger between our distances. Sobrang lapit na ng mukha niya sakin dahil sa pagkabuhat niya at hindi ako makawala hangga’t hindi niya ako ibinababa.

Ilang hibla ng basa kong buhok ay pumupunta na rin sa mga pisngi niya dahil sa hangin. Napangiti ako at inalis ang mga iyon sa pisngi niya. I stroked his cheeks with my hand and that made him stop laughing.

Lumawak pa ang ngiti ko. “The bra looks good on you.” Sambit ko at inalis sa pisngi niya ang maliit na strap ng bra. Mukhang nasira niya ito sa paghila niya kanina paalis.

He immediately groaned, he shut his eyes as if pushing the thought of embarrassment from his mind. “At talagang dito ka pa tumakbo?”

It’s my turn to quiver in realization. Nahihiyang tumingin ako sa paligid. “Bibili nalang ako ng bagong damit mamaya...”

He rolled his eyes. “Ako na.”

I grinned at his offer. “You know, I’m really lucky to have you as my friend, Rhy.”

Napawi ang ngiti niya sa mga salita ko. “Me too…” He whispered roughly then put back the grin on his face again. “So, let’s keep each other for as long as we can… Okay?”

“Yeah…” bulong ko at mahinang napatango. I bit my lower lip and held on his shoulders. Bahagya akong napatingin sa paligid. “B-Baka pagkakamalan na naman tayo rito…”

“Hayaan mo sila.” His grin grew widely. Napasinghap ako nang mas inangat pa niya ako. “That’s okay with me. Parang hindi pa tayo nasanay.” He chuckled.