DELİ MİSİN ? ( TAMAMLANDI✔ )DÜZENLENİRKEN YAYINDA KALMAYA DEVAM EDECEK

D.98 DELİ MİSİN FİNAL

Merhabalar canlarım güzellerim bir tanelerim.

FİNAL bölüme hoş geldiniz.
İnanın kalbim sızlayarak yazdım bu bölümü.

Şuana kadar hep yanımda olduğunuz için çok teşekkür ederim.

****************************
Son yarım saattir sevdiğim kadını izliyorum.
Zor bir doğum olmuş çok yorulmuştu Aslı'm. Kızımı emzirdikten sonrada uyuyup kalmıştı.
Uyurken çektiği ağrılar gözümün önüne gelince içimde yeniden bir sızı hissettim.
Çektiği acıya engel olamamak çok kötü hissettirmişti beni.
Ama şimdi kızımda Aslı'mda sağlıklıca yanımdaydı.
Sevdiğim, kadınım yatağında küçük meleğimde yanındaki hastane beşiğinde uyuyorlardı.

Bende bir kızıma, bir sevdiğim kadına bakarak ne kadar şanslı olduğumu düşünüyordum sadece.
En kıymetli iki varlık.

"Sende dinlen bence."

Arkamdan gelen kısık ses, Kağan'ındı.

"Onlara bakmaya doyamıyorum." Dedim gülümseyerek.

"Her saniyesini değerlendirmek istiyorum."

"Bundan sonra bıkana kadar yanında olacaklar."

"Asla!
Onlardan asla bıkmayacağım."

"Yüzleri hep gülecekse ömrüm onların olsun."

"Vay vay vay.
Şimdiden yumuşadın mı babalık."

"Sen evlen bir de çocuğun olsun görürüm seni o zaman."

Kağan kısık sesle gülerek

"Biraz dışarı gel." Dedi.

"Neden?"

"Cihan geldi."

Ayağa kalkıp bir kez daha baktım güzellerime.
Sonrada dışarı çıkıp kapıyı kapattım.

Cihan ve Sefer bana bakarken Kağan çalan telefonunu çıkarıp,

"Ben birazdan geliyorum."

Diyerek koşar adım gitti.

Cihan elini uzatıp,

"Tebrik ederim Ferman Demirdağ."

"Sağol Cihan."

"Abi gözün aydın."

"Sağol Sefer."

"Ee Ferman.
Baba olmak nasıl bir şey bakalım."

"Tarifi mümkün değil Cihan.
Kendine seninle evlenecek cesarette bir kız bul, birde çocuk yap o zaman anlarsın."

"Sağol almayayım.
Ben böyle iyiyim, kimseye ipimi vermem."

Biz konuşurken Aylin ve kızlar yanımıza geldi.

Cihan :

"Bana müsaade göz aydınlığına uğradım. Sana ailenle güzel bir hayat dilerim. "

Diyerek tekrar elimi sıkarak yanımızdan ayrıldı.
Gülce:

"Abi içeri gidebilir miyiz.
Bebişi görmek istiyoruz. "

"Tabi ki." Dedim kapıyı açıp içeri girerek.

"Ama sessiz olun Aslı yorgun uyuyor."

"Merak etme abi.
Parmak ucunda olacağız."

Kızlar sessizce içeri geçip bebeğin başına toplandılar.
Her biri hayran şekilde bakıyordu uyuyan meleğime

"Abii bu çok güzel bir şey ya.
Çok tatlı. Çokta minik."