D.88 Çıldır Ferman

586 71 4
                                    

Selam canlarım yeni bölüme hoşgeldiniz.

Umarım keyifle okursunuz.
Beğeni ve yorumlarınızı bekliyorum.
Lutfen yıldızı parlatmayı unutmayın.!

**************************

Ferman:

"Ben üzerimi değişip geliyorum."

Diyerek hızlı adımlarla yukarı çıkarken kısa bir an arkasından baktım.
Sonra Gülce'yi kolundan çekerek koltuğa oturtdum.

"Gülce beni dinle sana haberlerim var."

"Ne haberi ne oldu.? "

"Ferman seni ve Melih'i biliyor."

"Neh!

Dedi ayağa fırlayarak.

"Ne diyorsun sen Aslı.
Şaka yapıyorsun değilmi?"

Dedi. Yüzünde korkmuş bir ifade ile.

"Yoo neden şaka yapayım doğru söylüyorum."

" Nasıl biliyor. Nerden biliyor." Dediğinde gözlerimi devirdim.

Ferman bu bilmese şaşırırdım.
Kendi ağzıyla söylemişti bilmediğim bir şey olamaz diye.

" Ne yapacağım ben şimdi.
Abime ne diyeceğim.
Yüzüne nasıl bakacağım. Abim kesin köpürmüştür.
Çok kızmıştır bana."

Dedi ve durdu.

Sonra kısık gözlerle bana bakarak,

" Bir dakika." Dedi.

"Pekii sen,abimin bildiğini nasıl öğrendin."

"Imm.
Şeyyy... Konuyu ben açmış olabilirim.
Sonrada o bana zaten ben biliyordum demiş olabilir. "

Dedim.
Hızla gözlerimi kapatarak.

"Ne yaptın !?
Aslı sana inanmıyorum ya. Hani konuşmuştuk söylemeyecektin.
Çok kötüsün."

"Ya abartma Gülce.
Senin için iyilik yapmak istedim.
Hem zaten biliyormuş işte.
Hem de düğünümüzden beri."

"Ne! Gerçekten mi?
Düğünden beri mi? Allah'ım."

Dedi kendini koltuğa bırakarak.

"Ben bittim."

"Hayır bitmedin." Dedim gülümseyerek.

"Ferman sana kızmadı aksine sizin konuyu açmanızı bekliyormuş.
Hatta Melih'in daha cesur olmasını beklediğini falan söyledi."

"Sen ciddi misin?"

"Evet. Hemde... " Devam edemedim çünkü Ferman ve Kerem merdivenlerden bize bakarak iniyordu.

Sonra direk mutfağa doğru yönelirken Ferman,

"Hadi kahvaltıya." Dedi.

Gülce ile önce birbirimize baktık,sonrada koltuklarımızdan kalkarak yavaş adımlarla mutfağa gelip sandalyelerimizi oturduk.

Ben çok acıkmış olduğum için hemen yemeye başladım.

Kerem ise benden daha iştahlı yiyordu. Göz ucuyla Ferman ve Gülce'ye bakıyordum bir yandan da.

Ferman da benim gibi hem kahvaltısını yapıyor hem arada bir Gülce'ye bakıyordu.
Gülce ise tabağına koyduğu kahvaltılıkları izliyordu sadece.

Ferman'a bakarak gözümle onunla konuş işareti yaptım ama umursamadı bile, sanırım ilk adımı Gülce den bekliyordu.

Ferman önüne dönüp yemeye devam ederken Gülce'ye baktım.

DELİ MİSİN ? ( TAMAMLANDI✔ )DÜZENLENİRKEN YAYINDA KALMAYA DEVAM EDECEKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin