DELİ MİSİN ? ( TAMAMLANDI✔ )DÜZENLENİRKEN YAYINDA KALMAYA DEVAM EDECEK

D.85 Kayıp

Merhaba güzellerim.
Yeni bölüme hoşgeldiniz.
Beğeni ve yorumlarınızı bekliyorum.

***********************************

Günü gelene kadar yine okula gideceğim.
Kimsenin engel olmasınada izin vermem.
Sen bile olsan. "

Oturduğu yerden kaşları çatık şekilde bana bakan Ferman'a baktım.

"Son sözüm bu." Dedim.

Arkamı dönüp odama çıkarken.

Ferman'ı bana sinirli şekilde bakar halde arkamda bırakıp odama çıktım.

Hamileyim diye okulu bırakmamı istiyordu resmen.

Yapmayacaktım.
Buraya kadar çok zor şartlardan geçip geldim.
Yapamam. Olmaz.
Hem okuluma gidip hem bebeğimi koruyabilirim.

"Hem ben koruyamayacaksam sen koru işin ne!?"

Dedim kapıya bakarak bağırırken.
Sonra aynanın önüne geçtim.
Ellerimi göbeğimin altına koydum.

"Bebeğim!
Ne senden nede okulumdan vazgeçmeyeceğim.
Bana yardım edersin değilmi.?
Olduğun yere sımsıkı tutun sakın vazgeçme.
Anneni bırakma güzelim ne olur, bırakma."

Dedim.

Aynı anda gelen mide bulantısı ile elimi karnımdan çekerek ağzıma bastırdım.
Kendimi hızla banyoya attım.

Patlamış mısır yemek iyi fikir değilmiş sanırım.

Klozetin önüne diz çöküp kusmaya başladım.
Hem ağlıyor hem kusuyordum yine,
ama bu kez Ferman yoktu yanımda.
Kimse yoktu, yalnızdım.
Ferman bir anda eski Ferman olmuştu sanki.
Şuan somurtarak aşağıda oturuyordu.

Bunu düşündükçe daha çok ağlamaya başladım.
Ağladıkça daha çok öğürdüm. Öğürdükçe daha çok ağladım.
Bir süre sonra kusamalar bitmiş sadace mide krampları kalmıştı sonunda.
Sifona basıp yerimden kalkabilmek için lavaboya tutundum.
Ama bacaklarım ve ellerim yine titriyordu.
Hiç halim kalmamıştı.
Pes ettim.
Biraz kendime gelebilmek için olduğum yere bıraktım kendimi.

Dizlerimin ve ellerimin üzerinde nefes almaya çalışarak bekledim.

"Aslı?
Aslı iyimisin?"

"Değilim Alev.
Hiç iyi değilim." Dedim ağlamaya devam ederek.

"Gördün.
Ferman resmen okula gitme diyor.
Ama ben okulumu dondurmak istemiyorum.
Zaten bebeğim doğduğunda ara vereceğim.
Ama şimdiden yapmak istemiyorum. Hiç olmazsa bu yılı bitirebilirim.
Ferman bana anlayış göstermek yerine sadece emir veriyor."

"Üzme kendini.
Kabul edecek mecbur.
Geri adım atmadın.
Bu kez senin dediğine uymak zorunda. Bu tartışmayı uzatamaz.
Seni seviyor, sana kıyamaz gör bak.

"Öylemi dersin.
Yüzü hiç öyle demiyordu."

"A yok inadım inat derse onun burnundan getiririz."

"Alev.?" Dedim gülümsemeye çalışarak.

"Hıımm."

"İyi ki varsın.
Hep yanımda ol olurmu. Dedim tekrar öğürmeye başlarken.

*****

Aslı bana kızıp odasına çıkarken sinirle ayağa kalkarak arkasından baktım sadece.

Elimi alnıma bastırarak ileri geri yürümeye başladım. Başka türlü sinirimi atamıyordum.

Aslı:

"Sana sormuyorum ki. " Dediğinde

"Bebeğimiz doğana kadar okul yok.
Senin yorulmanı stres olmanı istemiyorum.
Sonrasınıda sonra düşünürüz."