DELİ MİSİN ? ( TAMAMLANDI✔ )DÜZENLENİRKEN YAYINDA KALMAYA DEVAM EDECEK

🔥D.30 Eve dönüyoruz

Yeni bölümden merhaba canımcımlar .
Umarım okur ve yorumlarınızı benimle paylaşırsınız.
Merakla bekliyor olacağım .
Hadi başlayalım.

************************************

Bu sabah kendimi daha iyi hissediyorum.
Yaram daha az acıyordu..
Saate baktığımda 8 olduğunu gördüm.
Kapının tıklamasıyla başımı kapıya çevirdim.
Giren kişi hemşireydi.

"Günaydın Aslı hanım."

"Günaydın."
Gelenlerden biri hemşire diğeride kahvaltı getiren servis elemanıydı.

"Bugün nasılsınız?"

" Daha iyi hissediyorum teşekkür ederim."

"Sevindim."

Yanıma yaklaşarak,

"Şimdii." Dedi.

"Önce serumu değişmemiz gerekiyor."

Serumu değiştikten sonra.
" Şimdide sizi biraz daha rahat ettireliiim."

Bunu söylerken bir yandanda yatağın kenarındaki kumandayı kullanarak yatağın baş kısmını yavaşça yukarıya doğru biraz yükseltti.
Daha rahat olmuştu bu şekilde.

" Yemeğinizi böyle daha rahat yiyebilirsiniz."

Dedi tekerlekli portatif masayı önüme sürükleyerek. Servis elemanı kahvaltı tepsisini önüme bırakıp çıktı.

"Hemşire hanım iki gündür yatıyorum kalkabilirmiyim artık. "

"Bugün size kalkmanız için yardımcı olacağım. Biraz yürüyeceğiz ama fazla değil. Sonra yine dinlenmeniz gerekiyor."

"Oh be böyle yatmaktan sıkılmıştım artık." Dedi Alev.

"Sen yatıyorsunda ben geziyormuyum sanki , lafa bak."

"Efendim" diyerek dönen hemşireyi görünce.
Önce hızla dudaklarımı birbirine bastırdım.
"Yok, şey.. kendi kendime oh..diyordum." Dedim.

"Siz önce kahvaltınızı yapın.
Yarım saate yine geleceğim."
Dedi gülümseyerek.

"Bu kadar ilgi normalmi?
Herkese böyle ilgilimi davranıyorlar.
Yoksa bize mi özel."

Dedi Alev Bu kez.

"Sende buldun da beğenmiyorsun."

Hemşire çıkarken arkasından baktım.
Kapının önünde iki adam gördüm.
Koruma bırakmıştı Ferman.

Kolumdaki serum yüzünden tek elimle kahvaltımı yapıp çayımı içerken bir yandan düşünüyordum.

İki gündür sadece, dün Gülce ve Kerem gelmiş ama Fermanı ilk günden sonra görmemiştim.
Kahvaltımı birtirip hemşireyi beklemeye başladım.

Yarım saat sonra hemşire gelince onunda yardımıyla yatakta doğruldum.

Hemşire.
Önce serumu kapatıp çıkardı.
Yürürken zorlamamam için.

"Dönünce tekrar takacağız." Dedi.

"Tamam da şeyy mecburmuyuz."

"Vücudun zayıf düşmüş o yüzden zorunlu."

Derin bir nefes alıp verdim.
"Peki ne yapalım"

Dedim.

"Şey..
Siz..
Benim adımı biliyorsunuz ama ben sizinkini bilmiyorum.
Sizin adınız neydi acaba."

"Zeynep." Dedi gülümseyerek.

"Memnun oldum Zeynep.
Yardımların için teşekkür ederim."

"Rica ederim görevim.
Şimdi 3 günden sonra ilk kez kalktığın için başın dönebilir.
Başın dönerse bana söyle.