Instagram: azimet340
Bu hikayenin bütün hakları tarafima aittir. En ufacık taklit kopyalanma olursa resmi islem başlatılacaktır.
Üvey ailesi tarafından deli ilan edilerek tımarhaneye kapatılan bir kız.
Hastanede geçirdiği krizle 2. bir kişilik ola...
Beğeni ve yorumlarınız bekliyorum 🤗🤗🤗🤗🤗🤗🤗🤗🤗🤗🤗 ********************************* Ben Aslı Mavişah. Ömer Mavişah ve Ayla Mavişah'ın kızı. Annesini kanserden, babasını ise cinayete kurban vererek kaybeden Aslı. Hayatta yalnız kalan,bu yalnızlıktan dolayı kendi içinde bölünen, 2 buçuk yılı akıl hastanesinde geçen Aslı.
Hayatı hiçbir zaman ciddiye almayan ama ne kadar acımaz olabileceğini tek başına kaldığında anlayan Aslı.
Ölmeyi düşünürken, bir kaza yüzünden hayatına dahil olacağı adamı bulan,bulduğu adama körkütük aşık olan Aslı.
Ben Aslı. 22 yaşımdayım. Artık âşık olduğum adamın, Ferman Demirdağ 'ın aşık olduğu kızım. Parmağımda, 14 şubat günü sevdiğim adamın taktığı yüzüğü taşıyorum.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Kendi aramızda yaptığımız bir kutlama ile nişanlandık. Her ne kadar Ferman büyük bir nişan yapmak istesede ben o kadarına hazır değilim. Kendi aramızda olsa olmazmı diye ısrar edince oda kabul etti.
"Sen nasıl rahat edeceksen öyle olsun güzelim. Demiş ve aramızda yapmıştık nişanı.
Yüzüğü parmağıma takarken. "Ama düğünümüzü bütün ülke konuşacak." Dedi. Sonrada Gülce, Kerem ve Esma sultanın bakışları eşliğinde alnımdan öptü.
Sevdiğini alnından öpmek sadakat işaretidir.
Medya: Aslı'nın nişan kıyafeti.
Nişanlandıktan sonra büyük bir azimle geleceğime yöneldim. Sınavlara hazırlandım. Gecelerce uyumadım. Gülce ve Kerem den ve yeri geldiğinde Ferman'dan yardım aldım. Ferman bazı geceler benimle birlikte uyumadan sabahladı. Takıldığım konularda bana çok destek oldu. Kararlıydım eğitimim bitecek ve kendi şirketimin başına geçecektim. Bu süre içinde ne Alev nede Âsi ikiside ortaya çıkmadı. Onların yokluğunda bana Kerem ve Gülce destek oldu hep. Sonunda başardım...
İlginç görünüyordu kendi şirketimi yönetmek için işletme okumak. Ama eğitimini almadan olmazdı. Maalesef Kerem ve Gülce mezuniyete giderken ben yeni başlamıştım. Ama olsun. Sonuçta buralara gelebilmiştim. Onlar bu yıl daha çok çalışıyorlardı. Üst üste sınavlar ve sürekli sınavlara çalıştıkları için pek bir arada olamıyorduk.
Her neyse. Şimdi burda kendi okulumdayım. Ve gayet memnunum. Sadece derslerime odaklanmak en başarılı şekilde burdan mezun olmak, kendi şirketimin başında olmak ve sevdiğim adamla evlenmek. İşte benim listem.
Şuan ne yapıyorum. Şuan kafeteryada oturmuş kahvemi yudumlarken bir yandan bunları düşünüyor bir yandanda parmağımdaki daha sade olan diğer yüzügümle oynuyordum. Sade, çünkü diğer yüzüğüm okul için fazla gösrerişliydi.
