Instagram: azimet340
Bu hikayenin bütün hakları tarafima aittir. En ufacık taklit kopyalanma olursa resmi islem başlatılacaktır.
Üvey ailesi tarafından deli ilan edilerek tımarhaneye kapatılan bir kız.
Hastanede geçirdiği krizle 2. bir kişilik ola...
Şu küçük yıldıza basıp parlamasına yardım edin lütfen.
Birde satır arası yorumları keyifle okuyorum. Bilginize😁😁😁 ****************************
İçerden gelen müzik sesiyle birlikte kapı iki tarafa açıldı. Aynı anda yerlere duman efektleri verildi. Sarı şamdan avizelerin ışıkları arttı. Ve Ferman ile birlikte salonun ortasına doğru yürümeye başladık.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Ben Aslı Mavişah. Yeni dünyama adım atıyorum.
Salona girdigimiz anda alkışlar eşliğinde her yerden aynı anda flaşlar patlamaya başladı. Şuan önümü dahi görmüyordum. Gözlerimi kısmış şekilde bitmesini bekledim sadece.
Bir süre sonra flaşlar durdu. Ardı ardına sorular gelmeye başladı.
"Ferman Bey. Aslı hanımla ne zamandan beri birliktesiniz."
"Ne zaman nerde tanıştınız."
"Neden birden evlenme kadarı aldınız."Vs vs.
Ferman hiç bir soruya cevap vermedi. Zafer'e bir bakış attı. Zafer Sefer ve Cihan kibar bir dille,
" Süre doldu bayanlar baylar şuandan itibaren resim ve soru yok. Çıkabilirsiniz."
Diyerek kovdular çaktırmadan.
"Sonunda gittiler. " Dedim.
Bir oh çekerek.
Çalmaya başlayan müzikle salonun ortasına gelerek ilk dansımızı ederken bizden sonra başka çiftlerde dansa katıldı.
Dans ederken Ferman'ın mavi gözleri benimkilere benim gözlerim onunkilere sabitlenmiş sadece birbirimize bakıyorduk.
Uzanıp alnımdan öptü yine. Başımı göğsüne yasladım ve gözlerimi kapadım. Sanki rüya gibiydi.
Gözlerimi tekrar açıp etrafıma baktım. Oldukça kalabalıktı. Elif, Kerem ile dans ederken Gülce'ye Zafer eşlik ediyordu.. Ama Gülce'nin kaçamak bakışları onu izleyen başka birine kayıyordu.
Konukların arasında esmer yakışıklısı bir delikanlı da, gözünü ayırmadan Gülce'yi izliyordu. Hallerine gülümseyerek baktım.
Müzik kesilince herkes yerlerine geçerken bizde nikah için masaya geçtik. Ferman sandalyemi geriye çekerek oturmam için yardım etti. Sonrada kendisi oturdu.
İki tarafta şahitler ve memurda yerlerini alınca nikah için herşey hazırdı. Ama kalbim... Ahh. Kalbim hazır değildi. Göğsümden çıkacak kadar hızlı atıyordu. Hızlı hızlı nefes almaya başladığımda Ferman'ın dikkatini çekmiş olmalıyımki Ferman masadaki elimi tutarak.
"Aslı? İyimisin? " Dedi kulağıma eğilerek.
"İyiyim." Dedim gülümseyerek. "Sadece çok heyecanlıyım."
