DELİ MİSİN ? ( TAMAMLANDI✔ )DÜZENLENİRKEN YAYINDA KALMAYA DEVAM EDECEK

🔥D.40 Çıldırmış

"Aslı.!"

Aslı. Kelimesini duyduğumda Ferman'a baktım gayri ihtiyari

"Aslı sen.. Burada ne? "

Daha Ferman şaşkınlığını üzerinden atamadan.
Ben koşarak kapıdan bahçeye fırlayıp çıktım.

Arabalar binanın arkasındaki park yerinde olduğu için koşarak o yöne doğru gittim.

"Aslı dur."

Diyerek peşimden gelen Ferman'ı ve Zafer'i duymazdan gelerek koşmaya devam ettim.

Terliklerle karda koşmak kolay olmasada fena değildim.

Bana yetişen Ferman.

"Aslı.
Aslı dur! " Diye bağırdı tekrar.

Önümde Zafer'in park ettiği araç, arkamda Zafer ve Ferman.

" Uzun bacaklarınız kırılsın emi."

Dedim sinirle.
Bana çok çabuk yetişmişlerdi.

"Aslı.
Napıyorsun delirdinmi?
Bu soğukta bu halde ne işin var dışarda? "

Ferman'a arkam dönük şekilde sessizce hızlı hızlı nefesler alarak bekliyordum.
Çünkü nefesim bir tarafima kaçmıştı.

Delirdinmi kelimesine mi yoksa enselenmememi kızsam
bilemedim.
Ferman'ın delirdin mi? diye sorması bardağı taşıran son damla olmuştu.

"Gerçektende delirttiniz bizi."

Dedim silahı belimden çıkarıp, onlara doğrultmuş şekilde dönerek.

Ağzımdan çıkan dumana bakmaktan kendimi alamadım. Havanın ne kadar soğuk olduğunu gösteriyordu ve inceden kar yağmaya başlamıştı.

Elimdeki silahı görünce, Ferman önce bir afalladı.

" Silahı nerden buldun?
Koluna ne oldu, kendinimi yaraladın."

Dedi endişeyle.

Tabi o Zafer denen yarma da anında silahını çekerek bana doğrultmuştu.

Şuan aramızda 10 metre falan vardı.
İki elimde silahta Ferman'a nişan aldım.

Konuşurken bir yandan etrafa göz gezdirdim.
Burdan nasıl çıkacaktım ben.

"Sefer'den ödünç - çaldım."

Dedim Ferman'a bakarak.

" Ulan Sefer. Seni oraya adam diye dikenin..." Dedi Ferman sinirle.

Sonra bana dönerek,

" Aslı. Sakin ol. Yanlış birşey yapma. Silâhı bana ver lütfen."

Dedi elleri yarım şekilde havada.

Zafer:

"Abi.. Bu Alev.
Aslı'nın dediği oluyor."

Ferman bana daha dikkatle baktı.

"Alev? Kahretsin yine neler oluyor? "

" Çok doğru. Alev!
Bundan sonra,Aslı falan yok!!
Sadece. Sadece Alev!"

"Bundan sonra artık kendi işimizi kendimiz göreceğiz."

Zafer'e bakıp.

" Yarma! Arabanın anahtarını ver hemen." Dedim sinirle.

Ferman:

"Alev sakin ol, ne yapmak istiyorsun?"

" Ne mi yapacağım?
Önce o Demir denen iti geberteceğim.
Yaptıklarını canıyla ödeyecek.
Hiç acımadan hem Aslı'nın babasının hayatını, hem bizim hayatımızı bitirdiler.
Şimdi ödeşme zamanı.
Ne yasa, ne kanun.
Şimdi sadece hesabı bana ödeyecek.