DELİ MİSİN ? ( TAMAMLANDI✔ )DÜZENLENİRKEN YAYINDA KALMAYA DEVAM EDECEK

D.90 Alev'e özel bölüm.

Selam canlarım yeni bölüme hoşgeldiniz Umarım beğeni ile okursunuz.
*****************************

"YALAN!
Yalan söylüyorsun.
Utanmadan yalan söylüyorsun hâlâ. Al bak! İhanetinin resimlerine."

Dedim defteri masasına fırlatarak.

Ferman sağlam kokuyla defteri önüne aldı.
Sayfaları çevirdi tektek,sonra öptüğü kadında durdu.
Kaşları dahada çatıltı.

"Bunları sana kim verdi?"

" Senden vazgeçtiğim gün öldüğüm gündür." Demiştin.

"Ogün bugün Demirdağ."

"Hepsinin bir açıklaması var.
Yemin ederim yanlış anlamışsınız.
Ben Aslı'ya ihanet etmem.
Aslı'yı seviyorum kızımın annesi o. Nasıl yaparım nasıl onu aldatırım asla, asla yapmam.
Alev bak, sana yalvarıyorum.
Yanlış bişey yapma, kendini yaralamadan bırak o silahı.
Otur konuşalım anlatacağım herşeyi."

Silâhı doğrulttum yeniden

"Hepsinin açıklaması var öylemi."

Dedim tekrar tetiğe basarak.
Kurşun ayakların dibine geldi.

"Yanlış anlama öylemi?"

Dedim ve tekrar tetiğe bastım.

"Hepiniz aynısınız!"

Diye bağırdım ve tekrar bastım tetiğe.

Gözünü bile kırpmadan ve yerinden santim kıpırdamayan bana bakan adamın gözlerine baktım.

"Aslı bugün bu fotoğraflara bakarken kızının tekmelerini hissetti ilk kez."

Dediğimde Ferman'ın yüzü değişti.

" Hayır. Dedi Aslı.
Şimdi olmamalıydı babasının yanımda olduğu anda olmalıydı.
Babasıyla hayaller kurarken olmalıydı. Dedi.
Böyle ağlarken değil. Dedi.
"Ölmek istiyorum."

Dedi bana Demirdağ.

Son isteğini söyledi bana.
Beni biliyorsun Demirdağ.
O ne derse yaparım.

"Alev. HAYIR SAKIN!!"

Bir kadına, Aslı'ya bu dünyayı,mutlu olmayı çok gördünüz.

O halde bu dünyada kalmasınada gerek yok.
Ama önce sen!"

Dedim ve Ferman'a çevirdiğim silahın tetiğine son kez bastım.

Ferman yere düşerken arkamı dönüp çıktım.
Son kurşunu kalbine nişan alarak sıkmıştım.

Odadan çıkıp kapının önünde durdum bir süre.

Arkamda bıraktığım,yerde baygın yatan adama,

"Mucizelere inanır mısın Demirdağ. "
Dedim.

"Aslıdan vazgeçtiğim gün öldüğüm gündür." Demiştinya...

Aslı'dan vazgeçmediysen bana ispatla.
Kalbine doğru sıktığım o kurşuna rağmen yaşa, ancak o zaman inanırım sana.

Kimsenin olamadığı koridorda yavaş adımlarla yürüyerek asansöre yöneldim.
Ben asansöre binerken asansördeki aynadan, arkamdan elindeki dosyaya dalmış şekilde geçerken beni farketmeyen Zafer'i gördüm.

Birazdan hayatının şokunu yaşayacaktı.

Ben Alev.
Bir boşluktan,
Bir yokluktan ,
Duyulan,kırık bir kalp sesinden,
Açılan bir yaradan
Akan gözyaşından
Bitmek bilmeyen özlemden,
Artan yalnızlıktan,
Ölmek isteyen zavallı bir kızın, duyduğum çığlığından,
Aslı'nın ruhundan Aslı'nın bedenine doğdum.
Beni çağıran bu kızı korumak için,sevmek için,sarılmak için varım.