Yılbaşına özel yeni bölüm yazmak hiiç aklımda yoktu fakat kendi kendime dedim ki, şimdi değilse ne zaman?
Umarım bu özel bölüm bildirimiyle gecenizi güzelleştirmişimdir biraz da olsa...
Keyifli okumalar dilerim, özel bölüm şerefine bol bol güzel yorumlarınızı bekliyorum.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🖤
Henry'le birlikte aldığımız yılbaşı ağacının önünde durmuş süslemeyi nasıl yapacağımı düşünüyordum. Acaba kırmızı ağırlıklı mı olmalıydı yoksa beyazlara da yer vermeli miydim? Oflayarak elimdeki topları yere bıraktığımda yukarıdan sesler geldiğini duyarak kafamı merdivenlere çevirdim.
Kızlar her zamanki gibi aralarında bir şeyi bölüşememiş kavga ediyorlardı... Gözlerimi devirerek merdivenlere doğru yürümeye başladım.
Kapıyı tıklatıp kafamı yavaşça içeri doğru uzattığımda sesleri bir anlık kesilmiş ikisi de kapıya doğru dönmüştü. "Kızlar?" dedim sorar gibi, "Yine neyi paylaşamadınız?"
"Hiç... Ivy aldığım elbisenin aynısını almış!" Çilek agresifçe konuştuğunda odaya tamamen girerek yatağa oturdum ve kaşlarımı kaldırarak onlara baktım. "Elbiseyi görebilir miyim?" dediğimde Çilek dolabı açıp elbiseyi çıkardı ve yukarı kaldırdı.
Büyük ihtimalle yılbaşı için alınmış bir elbiseydi, parıltılarından anlaşılıyordu... "Senin hoşuna giden elbise kız kardeşinin de hoşuna gitmiş olabilir bebeğim, neden anlayışlı davranmıyorsun?" Çilek söylediğim şeye karşı kaşlarını çattığında bakışlarını zemine düşürdü. "Ama bunu partide giyecektim ben!"
Şu an boşuna kavga ettiklerinin farkında değillerdi çünkü haftalar öncesinde onlar için çok güzel iki elbise almıştık ve o elbiseleri gördüklerinde uğruna kavga ettikleri elbiseyi unutacaklarını biliyordum.
Oturduğum yataktan yavaşça kalktığımda ikisini de kolumun altına çektim. Ivy bunalmış gibi bir nefes verdi. "Giymeyeceğim elbiseyi." dedi kızgınlıkla, "İstediğin gibi giyebilirsin Çilek."
Böyle alıngan konuşması beni üzerken ikisinin de alnına birer öpücük kondurdum. "Gelin bakalım size bir sürprizim var." İkisi de anlamayarak birbirine baktığında birlikte odadan çıktık ve giyinme odasına doğru ilerledik. "Babanız henüz gelmedi fakat birazdan evde olur, onu beklemek isterdim ancak daha fazla tartışmanızı istemiyorum..."
Giyinme odasına girdiğimizde yan yana durdular, "Bir saniye," diyerek dolabı açtığımda iki büyük kutu çıkardım. Sarı kutuyu Ivy'e beyazı Çilek'e uzattığımda şaşkınlıkla birbirlerine baktılar. "Bu nedir anne?" diye sorduklarında gülümsedim. "Hadi açın bakalım, babanızla birlikte aldık."
İkisi de heyecanla kutuları açarken gördükleri kumaşlarla birlikte dudaklarında bir gülümsemeyle elbiseyi kutudan çıkardılar. Hayranlıkla elbiselerine bakarken aşağı kapının kapandığını duymamla Henry'nin geldiğini anlayarak odadan çıkmak üzere kızlara döndüm. "Babanız geldi, siz elbiseleri deneyin hemen geleceğim."
