CHAPTER FIFTEEN
Don’t worry, may suot akong bandage na tinatakpan ang dibdib ko, hindi naman ako nasasakal dahil less pressure ang pagkakatali ko, hindi nila mahahalata dahil sa mga braso ko. Malapad ang likod ko at makapal ang braso ko, hindi talaga mapaghihinalaan na babae ang katawan ko, mukha akong muscular na lalaki sa paningin nila.
My body is safe as well as my disguise.
“Syempre ma’am! High fashion ang ibibigay eh!”
“Mamahalin pa!”
“Huwag kalimutan, libre siya!”
Naghiyawan na silang lahat matapos sumigaw ang babae, tama naman ang pinagsasabi nila, sino nga ba ang aayaw sa libre? Tumahimik na rin sila ng itaas ni ma’am ang kanyang stick, para na siyang stick na ginagamit sa billiards? Yung matitigas na ball ba, nakalimutan ko na ang tawag doon. Basta ganun ang kahaba niya, lumingon ako sa katabi ko ng kalabitin niya ang balikat ko.
“Can you reach that?” mahina niyang saad at itinuro ang sahig sa kanan ko, tiningnan ko naman ang tinutukoy niya at pinulot ito, isa itong hairpin na kulay yellow at may design na araw. Ibinigay ko sa kanya at nahihiya naman niya itong tinnggap, nakatingin lang ako sa kanyang ng ilagay niya ito sa buhok niya.
Babae ang katabi ko ngayon at masasabi ko lang na maganda siya, morenang binibini, napanganga lang ako ng tumama ang sinang ng araw sa mukha niya.
“Hi,” lumingon naman siya sa akin kaya ngumiti ako, agad akong pumikit-pikit at tinapik ng mahina ang hita ko sa ginawa niya. Ang ganda niya, mukha akong nabihag kanina, totoo namang nabihang niya ako. Humarap na ako kay ma’am at nakinig sa sinasabi niya, nandito ako para mag-aral hindi para maghanap ng maganda.
Hindi naman ako naghahanap, nakahanap nga lang, aish, hassle to ng very slight lang.
“Hello, intro muna ako ha? Kalma muna kayong lahat, hindi pa natin kilala ang isa’t-isa eh nagrarambulan na kayo,” nakataas ang kilay niya at nakapamewang pa habang sinasabi ang mga katagang yun, napatawa ako ng mahina sa tono ng boses niya. I know she’s the kind of teacher na sasabayan sa mga gimik ang mga estudyante niya, yung friends lang ang turingan niya sa mga students niya and that’s what I like.
“I’m Annika Soriano-Bautista, call me Ma’am Ann.” Pakilala niya, napakunot naman ang noo ko sa pangalan niya, sobrang pamilyar sa pandinig ko, hindi ko lang mahagilap kung saang banda nagmumula ang memorya.
Sumandal siya sa lamesa ginagawang suporta ang dalawa niyang braso na nakapatong sa lamesa, napa-tilt na lang ako sa kanan habang tinintingnan ang kanyang puwesto, napaka-pamilyar talaga. Nasaan ko ba siya nakita?
“You, you look like a newbie.” Lumapit ito sa table ko kaya napa-ayos ako sa kinauupuan ko, nakita ba niyang nakatitig ako sa kanya?
“A transferee?” tumango naman ako sa tanong niya, bakit pamilyar din ang pananalita niya? Anong nagyayari ngayon? Feeling ko parang nangyari na ito dati, Deja vu sa English, tumayo ako ng senyasan niya ako, napalunok ako ng ituro niya ang front, ako ata ang pinili niya para sa introduction.
Lumakad na ako at humarap sa mga kaklase ko na nakatitig lang sa akin, nasamid ako sa sarili kong laway ng makita ko ang mga babaeng nakanganga sa gawi ko.
“Hello, nice to see you, please don’t give me those stares,” simula ko at napatingin sa sapatos ko, nahihiya ako sa tingin nila, ganun ba ka-gwapo si Zian at pwede na silang maglaway?
“Ohhuu… shy po si mister pogi,” naramdaman ko ang paginit ng pisnge ko sa sinabi ni Ma’am Ann, alam ko na maganda ako pero hindi naman ako ganun kaguwapo dahil babae ako sa realidad, basta, hindi ko lang inaakala na ganun sila matutulala sa mukha ko.
