CHAPTER FIVE
“Nice to meet you, I’m Jessie Gomez, Jess for short.” Agad kong tinanggap ang kanyang kamay at nakipagkamayan, I miss her voice, I miss really miss her. Agad ko siyang niyakap ng maramdaman ko ang pagtulo ng luha ko, I promised myself not to shed tears in a trivial cause but I can’t do that when the first person who accepted me is here.
Napahigpit ang yakap ko sa kanya ng bumalik ang mga aalala na masaya pa kami, kumalas na rin ako sa yakap ng hilain ako ni Ian, yumakap na lang ako kay Ian upang itago ang mukha ko.
“Ate, why are you so emotional today?” bulong ni Ian sa akin, iling lang ang naisagot ko sa kanya, hindi ko siya masagot dahil hindi pa ako handa pagusapan kung ano ang connection namin ni Jess.
“Is she alright?”
“She’s fine don’t worry, I’m sorry about her. Anyway, let’s go inside” nakasubsob pa rin ako sa braso ni Ian habang lumalakad kami papasok, nakaakbay siya sa akin kaya kinuha ko na ito bilang pangharang sa mukha ko.
Naka sombrero naman ako pero hindi yun nakatutulong sa mukha ko dahil matangkad ako kaysa kay Jess kaya makikita niya ang mukha ko, nakarating na kami sa receiving area ng aming visitor kaya kumalas na ako sa yakap ni Ian.
“Butler Paul, can you please show her the party room?” saad ko habang nakatingin sa gawi nito, tumango naman siya at lumapit kay Jess.
Butler Paul, the most trusted men here in the mansion, simula bata si dad kaibigan na niya si Butler Paul, and eventually, ginawa niya itong Butler. Si Butler Paul kasi ay nagmula sa isang mahirap na pamilya, he needs money to feed his children kaya nag presenta naman si dad na bigyan ito ng trabaho.
“This way madam,” napahinga ako nang malalim ng makalabas na sila sa receiving area, I don’t want her to recognize me, not yet. Hinarap ko si Ian na ngayon ay nag aalala ang mukha na nakatingin sa akin, ngumiti lang ako ng tipid sa kanya.
“I’m fine, really so don’t look at me like I’m having a high fever,” sabi ko habang tinitingnan ang kambal na ngayon ay nag kikilitian, pumantay ako sa dalawa at niyakap, kumalas na ako at nakangiti silang tiningnan.
“Go upstairs and change your clothes, we’ll spend our time here for the day,” masaya naman silang tumango at nag unahan pa sa pag-akayat,
“Be careful!” sigaw ko ng muntikan madapa si Raze, I’m going to spend my time here for now and cancel my meet up with Kelly, pwede pa naman yun bukas, I hope. Magda-dail na sana ako para tawagan si Kelly ng hawakan ni Ian ang cellphone, blocking the screen, nagtataka ko siyang tiningnan.
“Ate, change your clothes first, be comfortable but also presentable, may bisita pa tayo.” Tumango ako bilang sagot, hinalikan niya ang noo ko bago umaalis, pupuntahan ata ang bisita namin. I just watch him walk away, alam kong nagaalala siya pero hindi ko talaga makaya na ipaalam sa kanya ang problema ko, I don’t want to be a burden to him.
Umakyat na ako at pumunta sa kwarto ko, my room her is pretty empty it’s because I keep it clean and simple as much as possible.
Ang makikita mo lang sa kwarto ay libro sa ibabaw ng study table, a lampshade, a folded blanket and a pillow above the mattress, pretty simple just like a guest room but colourful. Pagaka-upo ko pa lang sa higaan ay tinanggal ko na ang wig, it's uncomfortable for wearing it the first time.
Pumunta na ako sa paanan ng higaan at binuksan ang chest like box, kumuha ako ng black matching pajama at sinara na rin ito. It’s a chest for my clothes, I want it that way.
Next I walked malapit sa ilalim ng higaan ko at kinuha ang slipper na kulay red, yes a drawer under my bed, for my footwear. Nagpalit na ako sa cr, nakaharap ako ngayon sa salamin habang minamasdan ang sarili ko.
