"ဂျီမင် "
ကျောင်းခန်းထဲ ၀င်ကာမှ ခေါ်လိုက်တဲ့ အသံကြောင့် လှည့်ကြည့်တော့
"ဂျွန်.... "
" ဂျွန် ကျွန်တော့်ဆီ လာတာလား ?"
" အင်း ဟုတ်တယ် အချိန်ရတယ် မဟုတ်လား ?"
" ...... "
သူပြန်မဖြေနိုင်ပါ ။ အချိန်ရလာဆိုတော့ ..
"ကိုယ် သိပါတယ် မင်းစောင့်ကြည့်ခံနေရတာ "
"ထယ်ယောင်း ပြောတာလား ?"
"အင်း "
"ထယ်ယောင်းကို အခုတစ်လော တွေ့သေးလားဂျွန် "
သူထယ်ယောင်းကို သူငယ်ချင်းဆီက ဖုန်းနဲ့ ဆက်လဲ ဖုန်းက စက်ပိတ်ထားတယ်။ ဂျွန်က တစ်စုံတစ်ရာကို ပြောသင့်မပြောသင့် စဉ်းစားပြီးတော့မှ
" ကိုယ် ဂျီမင်ကို လာပြောပြတာ ထယ်ယောင်း Car accident ဖြစ်လို့ "
"ဗျာ..."
ဒီဗျာ ရဲ့ နောက်မှာ အံ့ဩမှုတွေ မယုံကြည်နိုင်မှုတွေ စိုးရိမ်မှုတွေက အလုံးအရင်း... ရပ်နေတဲ့ ခြေထောက်တွေတောင်မခိုင်တော့သလိုပဲ ထယ်ယောင်းက ကားမောင်းကြမ်းတဲ့ လူလဲ မဟုတ်ပါ ဘယ်လိုဖြစ်ပြီး!!
" ဘယ်လိုဖြစ်ပြီး..."
ဂျီမင်ရဲ့ မျက်ရည်စတွေက မျက်၀န်းအိမ်ထဲမှာ တွဲခိုသွားမိသည်။
" ထယ်ယောင်း ကားရပ်နေတာကို အနောက်က ကားက ၀င်တိုက်တာ "
"ဟင့် ...."
ဒါကြောင့် ထယ်ယောင်း သူ့ဆီ မလာတာကို သူမှာတော့ အလုပ်ရှုပ်နေလို့ မအားဘူး ထင်နေခဲ့တာ အခုကျ
" သွားတွေ့ချင်လား ?"
ဂျွန်က မေးတော့ သူခေါင်းလဲမညိတ်မိသလိုခေါင်းလဲ မခါမိ။
" ဘယ်သူ ၀င်တိုက်လဲ သိလား ?"
"ဟင့် "
ဂျွန်ရဲ့ မေးခွန်းကြောင့် ဂျီမင် ဂျွန့်မျက်နှာကိုကြည့်လိုက်သည်။ ဂျွန်မျက်လုံးတွေက ဟင့်အင်း မဟုတ်ဘူး မဖြစ်နိုင်ဘူး ...
/
/အတန်းချိန်တောင်မတက်ပဲ သူဒီနေ့ အိမ်ကို အမြန်ပြန်ခဲ့သည်။ အခန်းထဲမှာပဲ ရှိနေတဲ့ ပါးပါးကို သူသွားတွေ့တော့ စာပွဲပေါ်မှာ laptop တစ်လုံးနဲ့ အလုပ်ရှုပ်နေတဲ့ သူ့အဖေ
YOU ARE READING
Fools ... ( Complete)
FanfictionTae _ သေချာတယ် နောက်ဘ၀လည်း ကိုယ်ကမင်းကိုပဲ လိုက်ရှာမှာ။
Fools (31)
Start from the beginning