iyiyi anlamlandırma safhası // chanbaek

17 - tigger ve baterisi

şarkıyı açmanız gereken yer bölümün ortasında, orası geldiğinde zaten anlayacaksınız keyifli okumalar 🌞🌻

•••

"Dersi neden amfide yapıyormuşuz?" Mina kendini yanıma bırakırken sorduğu sorunun cevabını merak ediyor gibi durmuyordu. Oturur oturmaz gözleri kendiliğinden kapanmıştı.

Omuz silktim. "Belki yeni döneme giriş dersi diyedir."

"Baek, sen bir baletsin ve baletler için yeni döneme giriş dersi diye bir şey yoktur. Canımızı çıkarmadıkları hiçbir dersi dersten saymıyorlar." Zuny, Jongin'i benim yanıma doğru çekiştirirken her nasıl olduysa aradaki mesafeye rağmen sesimi duymuş, bir de dalga geçmişti.

"Zuny'ye ilk kez katılıyorum," Jongin yanıma oturdu. "Ama muhtemelen Baek'in dediği gibi olacak, yeni dönem hakkında konuşup dersi bitirecekler."

"Umarım öyle yaparlar," Mina gözlerini ovuştururken sızlandı. "O kadar uykum var ki..."

Jongin birkaç saniye etrafındaki uykulu yüzleri inceledikten sonra, "Görüyor musun Baekhyun, nasıl da sızlanıyorlar? İşte bu yüzden, tatili değerlendirip pratik saatlerini geceye kaydırmana izin vermediğim için bana teşekkür etmelisin." dedi. Jongin'in yüzünden son iki haftada üç kez Chanyeol'le geçirdiğim saatlerden ödün vermek ve pratik yapmak zorunda kalmıştım ama anlaşılan bunu pek umursamıyordu. Onun tek derdi sıkı çalışmamdı. Konu ben olunca ebeveynlerimden yüz kat daha iyi bir ebeveyne dönüşüyordu.

Zuny, yanında oturan Jongin'e kötü kötü baktı. "Baekhyun gibi bana da annelik yapmak için ne istiyorsun Jongin? Böbreğim yeterli olur mu?" Jongin sadece gülmekle yetindi.

Gözlerimi kısarak, "Jongin'i ölsem bile vermem sana," dedim. "Mina'dan yardım iste." Her ne kadar sızlanıyor olsam da Jongin'in hiçbir çıkar gözetmeksizin benim için uğraşmasına bayılıyordum. Elimde olan imkanları Zuny'yle paylaşmak gibi bir düşüncem yoktu.

"Hadi ama Baek, Mina'ya bir bak," Kafamı çevirip Mina'ya baktığımda uyuya kaldığını gördüm. Konuştuklarımızı duyamayacak kadar rüyalarına kaptırmıştı kendini. "O kendi başının çaresine bile bakamıyor."

Jongin kendini tutamayıp tekrar güldü. "Dalga geçme, belli ki çok yorulmuş. Mina'nın normalde böyle olmadığını çok iyi biliyorsun." Zuny cevap vermek için dudaklarını birbirinden ayırsa da amfiye giren asistan yüzünden söyleyeceklerini yutmak zorunda kaldı.

"Günaydın," derken sabahın köründe bizi amfiye topladığı için oldukça mutlu gözüküyordu. "Yeni dönemin ilk dersine hepiniz hoş geldiniz." Sınıfın ağzında geveleyip durduğu günaydınlara bakacak olursak, hiç kimse daha tam anlamıyla uyanmamıştı.

Zuny, baygın baygın konuşan öğrenci topluluğunun çıkardığı seslerden yararlanıp sinirle, "Çabuk bitir de kalkıp gidelim." diye mırıldandı. Bunu öyle nefret dolu bir ses tonuyla söyledi ki gülmemek için büyük bir çaba sarf etmek zorunda kaldım. Mina'nın aksine Zuny'nin uykusu çoktan açılmıştı ama belli ki istemeyerek uyanmanın verdiği agresiflik üstündeydi. Zaten Jongin'i onunla paylaşmadığım için içten içe beni tokatlamak istiyordu, bir de güldüğümü görseydi içinde biriktirdiği tüm siniri üstüme boşaltabilirdi.

"Merak etmeyin dersi kısa keseceğim, sadece duymanızı istediğim önemli şeylerden bahsetmek için birkaç dakikanızı istiyorum." Sınıftan sevinç dolu sesler yükselirken kollarımı bağlayıp arkama yaslandım. "En önemli olandan başlayacağım. Bu dönem sonunda teslim etmenizi istediğim bir grup ödevi var; klasik baleden aldığınız parçalarla kendi balenizi oluşturmanızı istiyorum." Kalbimin saatteki hızı anında iki katına fırlarken bulunduğum zaman ve mekan ayaklarımın altından kayıp gitti. "Grupları tamamen kendi kendinize belirleyeceksiniz. Size kişi sayısı ya da gösterinizin uzunluğuyla ilgili keskin sınırlar çizmeyeceğiz, bunları dersler ilerledikçe yaptığımız görüşmelerde bana bildireceksiniz ve uygun olmayan durumlarda küçük değişiklikler yapacağız. Bu ödevden korkmanıza gerek yok, dönem boyunca sizi gözlemleyip iyi bir iş çıkarmanız için elimizden geldiğince yardım edeceğiz." Nefesimi tuttum. Her şeyi bize ve hayal gücümüze bıraktıkları bir ödev söz konusuydu. Kendi sınırlarımızı biz çizecektik, biz istemediğimiz sürece hiçbir kısıtlamaya yer yoktu. Kulağa oldukça zor gelse de her şeyle bizim ilgilenecek olmamız harikaydı. Bu ödev bizi başka bir seviyeye taşıyabilirdi.