He has no idea how happy I am for him because he has them.

"No..." Bulong niya. "I don't understand." He agreed. Tumingin siya sakin ng matalim ang mga mata. "...for now. But I know what's right and wrong, Aria. Alam ko ang mga bagay na sumusobra na. Sinong matinong magulang ang patutulugin sa labas ng bahay ang anak dahil lang hindi sinasadyang nagkamali ito?" Marahas siyang umiling. It's like he's carrying more of the burden than I am. He shut his eyes before taking a deep breath. "What would you do without me, Aria Solace..." Buntong hininga nalang niya.

"I mean, seriously. What if we weren't neighbors? I couldn't imagine that fucking scene..." His voice hoarsed.

"I wish I could do something, Aria. If only you would allow me, I would..." He continued sighing as if calming himself.

Napasandal nalang siya sa kanyang inuupuan at tinakpan ang mukha. Napayuko ako at tuluyan nang nayupi ang test paper na hawak.

"Rhysand..." Mahinang tawag ko sa kanya. "Our friendship is enough." I said then tried to reach his clenched hand on the table, not certain if it's the right thing to do now.

Napakurap na lamang ako at tuluyan hinawakan ang kamay niya. I tapped his hand. Ilang beses kong ginawa iyon bago bumitaw rin. Napamulat siya sa tabi ko at tinitigan ako ng ilang beses bago pinihit ang ulo. He rolled his eyes at me.

"Y-Yeah, right. Whatever." Usal niya bago umupo ng matuwid. Ilang segundo siyang naging tahimik bago muli ring nagsalita.

"If you... really want to repay them with success, then at least do it with something you're passionate about. Hindi 'yung puro aral ka lang."

My brows furrowed. "You mean, sa resto? You want me to be successful sa resto or sa organization--"

"Hindi 'yun, Aria..." He frustratedly muttered.

Mas lalo akong nalito sa tinutukoy niya. Does he mean a career or something? "Sa pagiging teacher? I would p-passionate while pursuing that naman." Saad ko ng hindi sigurado kung tama ba 'yung sinabi ko. I'm not sure if he get my point.

"Hindi rin 'yan. What I mean is, something you are interested now. A passion of yours, Aria." Sagot niya.

Sinubukan kong mag-isip. Pero wala na akong may naisip pa bukod sa pagtuturo, pagiging part-time worker, at pagiging part ng isang org. What interests me now? Ano naman ang ibig niyang sabihin roon?

Bahagyang kumunot ang noo niya sakin nang hindi pa rin ako makapagsalita. "I can't believe you're this forgetful, Ri... Madami akong alam na bagay na naging interesado ka. Do you want me to name some?"

Nang sinabi niya iyon ay unti-unti ko nang nakuha ang ibig niyang sabihin. Napailing ako. "No, no... You don't get it, Rhy. This is... the only thing I'm good at. I'm passionate in learning."

Umiling rin siya pabalik. "I doubt that... That can't be the only thing that gives you a heart for something."

Pinagsaklop niya ulit ang mga kamay niya sa itaas ng lamesa at bahagyang yumukod. This time, he looked at me... interestingly. Something I barely notice when it comes to his stares. Palagi nalang kasing manloloko o pilyo 'yung nakikita ko sa kanya. Rhysand seemed... curious more often. I'm starting to like this about him. I feel like he's somewhat acting like a real adult now.

Tinukod niya ang isang kamay niya sa lamesa at humilig sa kanyang palad habang hinihintay pa rin ang sagot ko. Napaawang ang bibig ko at napaisip. Tumagal ang mga minuto ng pagiging tahimik sa pagitan namin ay wala pa rin akong may naiisip sa mga tinutukoy niya.

"Uhh... I like writing?" I spoke, uncertain again. Inikot niya ulit ang mga mata niya.

"A common answer for avid readers and smart or quiet girls. No offense." Ngisi niya at nag-peace sign pa.

Platonic Hearts (Compass Series #1)Donde viven las historias. Descúbrelo ahora